چزاره پاوزه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Peimanbest (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Peimanbest (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
پس از اینکه حکومت فاشیست ایتالیا، او را به [https://en.wikipedia.org/wiki/Brancaleone,_Calabria کالابر] تبعید کرد (۱۹۳۶-۱۹۳۵) اولین مجموعه‌ی اشعارش را انتشار داد و با رمان کوتاهی به نام "سرزمین‌های تو" در ردیف نویسندگان نئورئالیست قرار گرفت.<ref name="sokhan">ژان پاتریک موری. چزاره پاوزه، مرد منزوی. خسرو سمیعی. مجله سخن. دوره هجدهم. شماره هشتم و نهم. دی و بهمن ۱۳۴۷. صفحه ۸۵۷ </ref><br /> |
پس از اینکه حکومت فاشیست ایتالیا، او را به [https://en.wikipedia.org/wiki/Brancaleone,_Calabria کالابر] تبعید کرد (۱۹۳۶-۱۹۳۵) اولین مجموعه‌ی اشعارش را انتشار داد و با رمان کوتاهی به نام "سرزمین‌های تو" در ردیف نویسندگان نئورئالیست قرار گرفت.<ref name="sokhan">ژان پاتریک موری. چزاره پاوزه، مرد منزوی. خسرو سمیعی. مجله سخن. دوره هجدهم. شماره هشتم و نهم. دی و بهمن ۱۳۴۷. صفحه ۸۵۷ </ref><br /> |
||
وی با اینکه در عالم ادب نویسنده‌ی موفقی بود (در سال ۱۹۴۷ '''[[w:جایزه سالنتو | جایزه سالنتو]]''' و در سال ۱۹۵۰ '''[[w:جایزه استرگا | جایزه استرگا]]''' را برده بود) زندگی ناموفق و اندوه‌زده‌ای داشت و در سال ۱۹۵۰ در یکی از هتل‌های شهر '''[[w:تورین | تورین]]''' خودکشی کرد. بیشتر آثار او و از جمله یادداشت‌هایش با عنوان "پیشه‌ی زیستن" پس از مرگش چاپ شد. |
وی با اینکه در عالم ادب نویسنده‌ی موفقی بود (در سال ۱۹۴۷ '''[[w:جایزه سالنتو | جایزه سالنتو]]''' و در سال ۱۹۵۰ '''[[w:جایزه استرگا | جایزه استرگا]]''' را برده بود) زندگی ناموفق و اندوه‌زده‌ای داشت و در سال ۱۹۵۰ در یکی از هتل‌های شهر '''[[w:تورین | تورین]]''' خودکشی کرد. بیشتر آثار او و از جمله یادداشت‌هایش با عنوان "پیشه‌ی زیستن" پس از مرگش چاپ شد.<ref name="sokhan" /> |
||
== دارای منبع == |
== دارای منبع == |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
* «شکست خورده‌ی واقعی کسی نیست که در امور مهم شکست خورده باشد. تازه چه کسی توانسته است در امور مهم موفق باشد؟ - شکست خورده‌ی واقعی کسی است که در چیزهای کوچک توفیق نیابد. کسی که موفق نشود برای خود یک Home <ref group="پاورقی">در متن اصلی نیز به انگلیسی است</ref> بوجود آورد، نتواند حتی یک دوست داشته باشد، نتواند یک زن را راضی کند، نتواند زندگی خود را مثل دیگران تامین کند. چنین کسی غمگین‌ترین شکست خورده‌هاست.» <ref name="sokhan" /> |
* «شکست خورده‌ی واقعی کسی نیست که در امور مهم شکست خورده باشد. تازه چه کسی توانسته است در امور مهم موفق باشد؟ - شکست خورده‌ی واقعی کسی است که در چیزهای کوچک توفیق نیابد. کسی که موفق نشود برای خود یک Home <ref group="پاورقی">در متن اصلی نیز به انگلیسی است</ref> بوجود آورد، نتواند حتی یک دوست داشته باشد، نتواند یک زن را راضی کند، نتواند زندگی خود را مثل دیگران تامین کند. چنین کسی غمگین‌ترین شکست خورده‌هاست.» <ref name="sokhan" /> |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== پاورقی‌ها == |
== پاورقی‌ها == |
||
<references group="پاورقی"/> |
<references group="پاورقی"/> |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
نسخهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۳:۱۹
چزاره پاوزه (۱۹۵۰-۱۹۰۸)، نویسنده، شاعر و مترجم ایتالیایی است.
پس از اینکه حکومت فاشیست ایتالیا، او را به کالابر تبعید کرد (۱۹۳۶-۱۹۳۵) اولین مجموعه‌ی اشعارش را انتشار داد و با رمان کوتاهی به نام "سرزمین‌های تو" در ردیف نویسندگان نئورئالیست قرار گرفت.[۱]
وی با اینکه در عالم ادب نویسنده‌ی موفقی بود (در سال ۱۹۴۷ جایزه سالنتو و در سال ۱۹۵۰ جایزه استرگا را برده بود) زندگی ناموفق و اندوه‌زده‌ای داشت و در سال ۱۹۵۰ در یکی از هتل‌های شهر تورین خودکشی کرد. بیشتر آثار او و از جمله یادداشت‌هایش با عنوان "پیشه‌ی زیستن" پس از مرگش چاپ شد.[۱]
دارای منبع
- «آدمی به خاطر عشق زنی خودکشی نمی‌کند. ما خودکشی می‌کنیم، چون عشق، هر عشقی که باشد، ما را با برهنگی‌مان، پستی‌مان، حالت بی‌سلاحی‌مان و نیستی‌مان برملا می‌سازد.»[۱]
- «شکست خورده‌ی واقعی کسی نیست که در امور مهم شکست خورده باشد. تازه چه کسی توانسته است در امور مهم موفق باشد؟ - شکست خورده‌ی واقعی کسی است که در چیزهای کوچک توفیق نیابد. کسی که موفق نشود برای خود یک Home [پاورقی ۱] بوجود آورد، نتواند حتی یک دوست داشته باشد، نتواند یک زن را راضی کند، نتواند زندگی خود را مثل دیگران تامین کند. چنین کسی غمگین‌ترین شکست خورده‌هاست.» [۱]
پاورقی‌ها
- ↑ در متن اصلی نیز به انگلیسی است
منابع
