چزاره پاوزه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Peimanbest (بحث | مشارکت‌ها) صفحه‌ای تازه حاوی « چزاره پاوزه، نویسنده، شاعر و مترجم ایتالیایی است. پس از اینکه حکومت فاشیست ا...» ایجاد کرد |
Peimanbest (بحث | مشارکت‌ها) اصلاح املا، برچسب منبع |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | وی با اینکه در عالم ادب نویسنده‌ی موفقی بود (در سال 1947 جایزه سالنتو و در سال 1950 جایزه‌ی استرگا را برده بود) زندگی ناموفق و اندوه‌زده‌ای داشت و در سال 1950 در یکی از هتل‌های شهر تورن خودکشی کرد. بیشتر آثار او و از جمله یادداشت‌هایش با عنوان "پیشه‌ی زیستن" پس از مرگش چاپ شد.<ref>{{یادکرد ژورنال | عنوان = چزاره پاوزه، مرد منزوی | نویسنده = ژان پاتریک موری | ترجمه = خسرو سمیعی | ژورنال = سخن | دوره = هجدهم | شماره = هشتم و نهم | تاریخ = دی و بهمن 1347 | صفحه = 857 }} </ref> |
||
| ⚫ | وی با اینکه در عالم ادب نویسنده‌ی موفقی بود (در سال 1947 جایزه سالنتو و در سال 1950 جایزه‌ی استرگا را برده بود) زندگی ناموفق و اندوه‌زده‌ای داشت و در سال 1950 در یکی از هتل‌های شهر تورن خودکشی کرد. بیشتر آثار او و از جمله یادداشت‌هایش با عنوان "پیشه‌ی زیستن" پس از مرگش چاپ شد. <ref>{{یادکرد ژورنال | عنوان = چزاره پاوزه، مرد منزوی | نویسنده = ژان پاتریک موری | ترجمه = خسرو سمیعی | ژورنال = سخن | دوره = هجدهم | شماره = هشتم و نهم | تاریخ = دی و بهمن 1347 | صفحه = 857 }} </ref> |
||
== دارای منبع == |
== دارای منبع == |
||
* «آدمی به خاطر عشق زنی خودکشی نمی‌کند. ما خودکشی می‌کنیم، چون عشق، هر عشقی که باشد، ما را با برهنگی‌مان، پستی‌مان، حالت بی‌سلاحی‌مان و نیستی‌مان برملا می‌سازد.» <ref>{{یادکرد ژورنال | عنوان = چزاره پاوزه، مرد منزوی | نویسنده = ژان پاتریک موری | ترجمه = خسرو سمیعی | ژورنال = سخن | دوره = هجدهم | شماره = هشتم و نهم | تاریخ = دی و بهمن 1347 | صفحه = 857 }} </ref> |
* «آدمی به خاطر عشق زنی خودکشی نمی‌کند. ما خودکشی می‌کنیم، چون عشق، هر عشقی که باشد، ما را با برهنگی‌مان، پستی‌مان، حالت بی‌سلاحی‌مان و نیستی‌مان برملا می‌سازد.» <ref>{{یادکرد ژورنال | عنوان = چزاره پاوزه، مرد منزوی | نویسنده = ژان پاتریک موری | ترجمه = خسرو سمیعی | ژورنال = سخن | دوره = هجدهم | شماره = هشتم و نهم | تاریخ = دی و بهمن 1347 | صفحه = 857 }} </ref> |
||
نسخهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۱:۳۳
چزاره پاوزه، نویسنده، شاعر و مترجم ایتالیایی است.
پس از اینکه حکومت فاشیست ایتالیا، او را به "کالابر" تبعید کرد (1936-1935) اولین مجموعهی اشعارش را انتشار داد و با رمان کوتاهی به نام "سرزمین‌های تو" در ردیف نویسندگان نئورئالیست قرار گرفت.
وی با اینکه در عالم ادب نویسنده‌ی موفقی بود (در سال 1947 جایزه سالنتو و در سال 1950 جایزه‌ی استرگا را برده بود) زندگی ناموفق و اندوه‌زده‌ای داشت و در سال 1950 در یکی از هتل‌های شهر تورن خودکشی کرد. بیشتر آثار او و از جمله یادداشت‌هایش با عنوان "پیشه‌ی زیستن" پس از مرگش چاپ شد. [۱]
دارای منبع
- «آدمی به خاطر عشق زنی خودکشی نمی‌کند. ما خودکشی می‌کنیم، چون عشق، هر عشقی که باشد، ما را با برهنگی‌مان، پستی‌مان، حالت بی‌سلاحی‌مان و نیستی‌مان برملا می‌سازد.» [۲]