فخرالدین رازی

فخرالدین رازی، یا امام رازی یا فخر رازی (محمدبن عمربن حسین بن علی طبرستانی)، اهل طبرستان آمل از علمای شافعی که در حکمت، ادبیات و فنون ریاضی سرآمد دوران خود بود. زادروز: (۵۴۴ هجری قمری)در ری. فخر رازی در روز شنبه عید فطر سال (۶۰۶ هجری قمری) در هرات درگذشت.

دارای منبع

• «ای دل ز غبار جهل اگر پاک شوی// تو روح مجردی بر افلاک شوی// عرش است نشیمن تو شرمت ناید// کآیی و مقیم توده‌ای خاک شوی؟»
  • به نقل از مجالس‌النفایس، چاپ حکمت، ص. ۳۲۲

بدون منبع

• «آن‌کس که بداند و بداند که بداند// اسب خرد از گنبد گردون بجهاند// آن‌کس که بداند و نداند که بداند// بیدار کنندش که بسی خفته نماند// آن‌کس که نداند و بداند که نداند// لنگان خرک خویش به منزل برساند// آن‌کس که نداند و نداند که نداند// در جهل مرکب ابدالدهر بماند»

• «کنه خردم درخور اثبات تو نیست// وآرامش جان جز به مناجات تو نیست// من ذات تو را به واجبی کی دانم// داننده ذات تو بجز ذات تو نیست»

• «هرجا که ز مهرت اثری افتاده‌ست// سودازده‌ای بر گذری افتاده‌ست// در وصل تو کی توان رسیدن کآنجا// هرجا که نهی پای، سری افتاده‌ست»

درباره امام فخر رازی

• «اندرین ره گر خرد رهبین بدی// فخر رازی، رازدار دین بدی»
  • مولوی