پرش به محتوا

ویولتا پارا

از ویکی‌گفتاورد

ویولتا پارا (۴ اکتبر ۱۹۱۷، سن کارلوس – ۵ فوریه ۱۹۶۷، سانتیاگو) فولکلوریست، موسیقی‌شناس قومی، خواننده و ترانه‌سرای شیلیایی بود.

گفتاوردها

[ویرایش]
  • «سپاس بی‌کران، زندگی را به خاطر مواهب سرشارش
او مرا دو چشم بیان بخشیده است که چون آن را می‌گشایم
به روشنی باز می‌شناسم سپید را از سیاه
ژرفاهای ستاره باران عرش اعلا را از زمین
و مردی را که دوست می‌دارم از مردم دیگر.
سپاس بی‌کران زندگی را به خاطر مواهب سرشارش
او مرا صدا بخشیده است و الفبا را
و همراهِ آن، کلماتی را که به یاری آن‌ها بیندیشم
و سخن بگویم با مادر، دوست، برادر و نوری
که روشن می‌دارد فطرت پاکِ مردی را که دوست می‌دارم.
سپاس بی‌کران زندگی را به خاطر مواهب سرشارش
او مرا حس شنوایی بخشیده است تا در وسعت گونه‌گون‌اش
به گوشم برساند شب و روز، صدای جیرجیرک‌ها و قناری‌ها
چکش‌ها، توربین‌ها، عوعوی سگ‌ها، تندرها و توفان‌ها
و صدای پرمهرِ مردی را که دوست می‌دارم.
سپاس بی‌کران زندگی را به خاطر مواهب سرشارش
او پاهای خسته‌ام را گام‌هایی بخشیده است تا به یاری آن‌ها راه بروم
در اطراف و اکناف شهرها، چاله‌های آب باران،
سواحل دریا و صحاری بی‌آب و علف، کوهستان‌ها و دشت‌ها
و در خانه، خیابان و حیاط خانهٔ تو.
سپاس بی‌کران زندگی را به خاطر مواهب سرشارش
او مرا لبخند بخشیده است و اشک را
تا تجسم بخشم شادی و اندوهم را
و بسرایم شعرم را که آمیزه‌ای است از شادی و اندوه
و زمزمه کنم آن را برای مردی که دوست می‌دارم.»
نیایش[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. حسن‌زاده، فریده. شعر زنان در سدهٔ بیستم میلادی. تهران: نگاه، ۲۰۰۱. ۲۶۹. شابک ‎۹۶۴۳۵۱۰۴۷۶.