لوئیجی پیراندلو
لوئیجی پیراندلو (به ایتالیایی: Luigi Pirandello) (۲۸ ژوئن ۱۸۶۷ – ۱۰ دسامبر ۱۹۳۶) نمایشنامه‌نویس و رمان‌نویس ایتالیایی بود که در سال ۱۹۳۴ برندهٔ جایزه نوبل ادبیات شد.
گفتاوردها
[ویرایش]یکی هیچ‌کس صد هزار
[ویرایش]- «آه که زن‌ها چه قدر جالبند و شوهرها قدرشان را نمی‌دانند. زن‌ها آفریده شده‌اند تا عیوب شوهران خود را کشف کنند.»[۱]
شش شخصیت در جستجوی نویسنده
[ویرایش]- «هر کدوم از ما یه دنیا چیز تو وجودمون داریم … هر کدوم هم دنیای خاص خودمون را داریم. اگه قرار باشه به حرف‌هایی که می‌زنیم معنی و بهایی را بدیم که خودمون تو وجود خودمون می‌فهمیم، چه طور دیگه می تونیم هم دیگه رو درک کنیم ؟... در حالی که اون هائی که به حرف هامون گوش میدند هم بی برو برگرد اون حرفها را بنا به معنی و ارزشی که برای خودشون داره تعبیر می‌کنند… یعنی بنا به همون معنی و ارزشی که به دنیای درونی خودشون مربوطه. ما فکر می‌کنیم هم دیگه رو می‌فهمیم … در حالی که هیچ وقت واقعاً نمی‌فهمیم.»[۲]
- «پدر: کل درام من در همین چیزه … در آگاهی من از اینکه هر کدوم از ما، آقا، خودش رو یه فرد واحد می دونه، در حالی که چنین چیزی حقیقت نداره … هر کدوم از ما وابسته به تعداد موجودات درونی مون چند نفریم… چند نفر… با بعضی، این آدمیم… با بعضی یه آدم دیگه. در همة مواقع هم دچار این توه‍ّمیم که برای همه یک جور واحدیم؛ ولی این حقیقت نداره. حقیقت نداره! این رو، زمانی خوب متوجه می‌شیم که با یه اتفاق، علی‌الخصوص از نوع مصیبت‌بارش، مثل اونی که برای ما اتفاق افتاد، درست وسط کاری گیر می‌افتیم و خودمون رو وسط زمین و هوا معلق می‌بینیم. اون وقت متوجه می شیم همة وجود ما تو این کار دخیل نبوده‌اند و بنابراین بی‌عدالتی می شه اگر ما رو بنا به همون عمل فقط قضاوت کنند … و اون‌طور معل‍ّق نگهمون دارن … و تمام عمر دست و پامون رو تو منگنه بگذارن … انگار سر تا پای زندگی ما کلاً تو همون یه عمل خلاصه می‌شده.»
- «واقعیت مثل یک کیسه می مونه … خالی که باشه سرپا وانمی سته. برای اینکه سرپا نگه ش داری، اول باید تمام دلایل و احساساتی رو که باعث موجودیتش شده ند بریزی توش. هر کدوم از ما یه دنیا چیز تو وجودمون داریم.»
