عمر بن عبدالعزیز

عمر بن عبدالعزیز (به عربی: عمر بن عبد العزیز بن مروان بن الحکم بن أبی العاص بن أمیة؛ ۶۸۲–۷۲۰) هفتمین خلیفه از خلفای اموی است.

گفتاوردها

اگر لحظه‌ای ذکر مرگ از من جدا شود قلبم فاسد خواهد شد.

دربارهٔ او

در جوامع الحکایات و لوامع الروایات آمده است:

«

آورده‌اند که عمربن عبدالعزیز رحمه اله علیه شبی چیزی می‌نوشت، در آنوقت که مقلد خلافت بود، چون پاسی از شب بگذشت روغن چراغ نماند. مهمانی حاضر بود گفت یا امیر المومنین اجازت باشد بروم و قدری روغن چراغ آرم؟ گفت مهمان را خدمت فرمودن مروت نباشد، مهمان گفت کنیزک را آواز دهم تا بدین مهم قیام نماید. گفت از بهر این قدر خواب بر زیردستان منغض نباید کرد. پس خود برخاست و روغن چراغ آورد و در چراغ ریخت و گفت در برخاستن عمربن عبدالعزیز بودم و در بازگشتن همان عمربن عبدالعزیز هستم.

»