تبت
ظاهر
تَبَّت منطقهای است در در فلات تبتی، آسیا.
گفتاوردها
[ویرایش]- «ولایاتی است قریب به چین و طرف دیگر آن، متصل به هند. یک ماه راه، طول آن ولایت است. شهرهای بسیار دارد و خواص بسیار در آب و هوا و کوه و صحرا و درخت و گیاه در آن ولایت هست. چون بدن در آن ولایت قوت گیرد و بدین سبب شادی در اهل آن ولایت، بسیار است. هیچ غم و اندوه به اهل آن ولایت نرسد و همیشه خندان و شادانند. نوشتهاند که حیوانات نیز در آن ولایت در حالت سرور و خرمی میباشند. [مردمش خوش طبع و بشاشند و به خوشگذرانی مایلند؛ تا آنجا که به دنبال هر تفریحی میروند]؛ حتی اگر کسی از اهل آن ولایت، وفات کند، چندان حزن و غم و اندوه بر اقوام و عشایر او، راه نیابد.»
- ابوعبدالله زکریا قزوینی در «آثار البلاد و اخبار العباد/ اقلیم ثانی / تبت» (نگاشته به سال ۶۷۴ق/ ۱۲۷۵م)[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ قزوینی، ابوعبدالله زکریا. آثار البلاد و اخبار العباد. ترجمهٔ میرزا جهانگیر قاجار. تهران: امیرکبیر، چاپ اول، ۱۳۷۳ ه. ش. ۱۲۷.