اپرا
اُپِرا هنری است که بر روی یک سکو یا سن نمایشی که هماهنگ و سازگار با موسیقی ساخته شده انجام می‌گیرد. نمایش اجرایی در اپرا عناصر ویژهٔ تئاتر مانند زمینه‌پردازی و محیط نمایشی، جامه‌ها، چهره‌پردازی و بازیگری را در خود دارد. ولی در اپرا واژه‌هایی که بازگو می‌شود یعنی اپرانامه (libretto) سخن‌پردازی گفتاری نبوده بلکه به گونهٔ آوازی و سرودی است. خوانندگان اپرا را یک گروه از همنوایان همراهی می‌کنند. همنوایان می‌توانند یک گروه کوچک سازی باشند یا یک سازگان سمفونیک کامل.
گفتاوردها
[ویرایش]- «وقتی از چیزهایی که در اُپرا می‌خوانند، سر درنمی‌آورم؛ دیگر مهم نیست به چه زبانی خوانده می‌شود.»
- ادوارد ویکتور آپلتون «فرهنگ گفته‌های طنزآمیز»، رضی هیرمندی، نشر فرهنگ معاصر، ش ۴۳
- خوانندهٔ اپرا بودن یک معامله و نبرد واقعی و جدی است. باید از ابتدایی‌ترین شکل ممکن آغاز کنی و برای رسیدن به خواسته‌هایت بجنگی. برای موفق شدن در این حوزه باید علیه خیلی چیزها مثل ترس‌ها، محدودیت‌ها و حتی گاهی باید علیه موسیقی یا متن جنگید.»