ابن مقفع
ظاهر
عبدالله ابن مُقفَّع (۱۰۶ - ۱۴۲ هـ)(۷۲۴ م ـ ۷۵۹ م) اندیشمند و کاتبِ ایرانی زرتشتی در عراق، که اسلام پذیرفت.
گفتاوردها
[ویرایش]- «عمل آدمی به آنچه که میداند که خطاست، هواست؛ و هوا آفتِ عفاف است. و ترکِ عملی است که میداند درست است، خوشنودی از خود است؛ و خوشنودی از خود آفتِ دین است. و اقدام کردنِ آدمی به آنچه که نمی داند درست است یا نادرست، لجاجت [سرسختی ] است، و لجاجت آفتِ اندیشیدن است.»[۱]