پرش به محتوا

کاربر:حسین جمشیدیان

از ویکی‌گفتاورد
1] إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ

خداوند رحمت خود را از هیچ بنده‌ای دریغ نمی دارد موضوع نصر خداوندی خبری است که ذرات آن بین نفوس آورده می شود تا نفس هر کس انرژی لازم را برای یک حرکت متلاشی کننده یا بازدارنده یا خلاق و آفریننده سوق دهد در این صورت هر فردی به عنوان یک ذره کنش هایی ايجاد می کند که به سرعت همه دلها وهمه سرزمین ها بلکه انسانیت را به طریقی می آورد که فرماندهی آن خداوند است و خوشبختی در آن نهفته است آن وقت می بینی که مردم فوج فوج به سوی دین خدا و برکات گسترده آن وارد می شوند لذا باید تسبیح گفت و خداوند را از عیب هایی که به چشمان ما می آید منزه ساخت و اگر تا کنون اینگونه نبوده ایم بازگشت وتوبه کنیم که خداوند به مقدار زیاد و بی نهایت توبه پذیر است