هنری میلر
هنری والنتین میلر (به انگلیسی: Henry Valentine Miller) (زاده ۱۸۹۱ - درگذشته ۱۹۸۰) نویسندهٔ آمریکایی است. آثار خودزندگینامه‌ای او تأثیری رهایی‌بخش بر ادبیات نیمهٔ قرن بیستم بر جای گذارد. بسیاری از آثار میلر به دلیل صراحت در طرح مسائل جنسی مدت‌ها در بسیاری از کشورها اجازهٔ چاپ نداشت.
گفتاوردها
[ویرایش]مدار راس‌السرطان
[ویرایش]- «نیاز دارم که تنها باشم. باید در انزوا در مورد سرافکندگی و ناامیدی ام فکر کنم؛ نور خورشید و سنگ‌فرش خیابان‌ها را در تنهایی می‌خواهم، بدون هیچ مکالمه ای، رو در رو با خودم، در حالی که تنها موسیقی قلبم در کنارم است.»[۱]
- «تصمیم گرفتم که به هیچ چیز دل نبندم و هیچ انتظاری نداشته باشم.»
- «نه پولی دارم، نه امکاناتی، نه امیدی. من خوشبخت‌ترین مرد عالم هستم. یک سال پیش، شش ماه پیش، فکر می‌کردم هنرمندم. دیگر به این مسئله فکر نمی‌کنم، هستم. وجودم از ادبیات تهی شده. دیگر کتابی برای نوشتن باقی نمانده، خدا را شکر. می‌پرسید پس این چیست؟ این که کتاب نیست، مایه رسوایی است، افتراست، هتک حرمت شخصیت است. این نوشته‌ها به معنای معمول کلمه یک کتاب نیست؛ نه، توهینی طولانی است، اخ و تفی به صورت هنر، تیپایی به آسمان، بشر، تقدیر، زمان، عشق، زیبایی… هر آنچه فکرش را بکنید.»
- عصر ما عصر حاکمیت آدمکشان است و دامها پهن کرده اند از برای هر کسی که بوی آدمیت دارد.[۲]
