چشمه
(تغییرمسیر از فواره)
گفتاوردها
[ویرایش]- نشانه‌شناسی: «قداست چشمه جهانی است، زیرا آب زنده یا بکر که در حیطهٔ واقعیت‌های بشری، اولین مادهٔ کیهانی اساسی بود و بدون آن باروری و رشد انواع موجودات ممکن نبود، از دهانهٔ چشمه خارج شد. آب زنده، همچون باران، خون ملکوتی و بذر آسمانی است. چشمه نماد مادری است.
- «ساختمانی که به خصوص در کشورهای عربی دورادور حیاطی مربع با حوض و فواره‌ای از آب چشمه در مرکز آن می‌سازند، تصویری از بهشت زمینی است.»
منابع
[ویرایش]- ↑ شوالیه، ژان. «چشمه (fontaine, source /fountain, source)». در Dictionnaire des symboles [فرهنگ نمادها]. ج. دوم. ترجمهٔ سودابه فضایلی. تهران: انتشارات جیحون، ۱۳۸۴. ص ۵۲۳. شابک ۹۶۴۶۵۳۴۱۴۷.