شیلی
(تغییرمسیر از شیلوی)
شیلی با نام رسمی جمهوری شیلی، کشوری در آمریکای جنوبی که دربرگیرندهٔ نوار باریکی و دراز از رشته کوه‌های آند در شرق و اقیانوس آرام در غرب است.
گفتاورد
[ویرایش]- «شیلی از نظر جغرافیایی کالیفرنیایی است که آن را وارونه کرده باشند. لیکن حیات سیاسی شیلی بیش از همه به حیات سیاسی فرانسه شباهت دارد. حتی طنزنویسان تأکید می‌کنند که دو نشانهٔ بارز برای این شباهت وجود دارد: اول آنکه آتش‌نشان‌های والپارزو همه فرانسوی هستند، دوم اینکه مجلس نمایندگان سانتیاگو رونوشت برابر با اصلی است از روی کاخ بوربن فرانسه.
به‌هرحال، شباهت این دو کشور چه از نظر تحول سازمان‌های سیاسی و چه از لحاظ تنوع و پیچیدگی آن سازمان‌ها محرز است. منشور سیاسی شیلی نمونه‌ای از انواع گرایش‌های سیاسی را، از کمونیست‌ها گرفته تا محافظه‌کاران و نئوفاشیست‌ها نشان می‌دهد. خود شیلوی‌ها تأکید می‌کنند که در کشورشان بیش از سه خانوادهٔ بزرگ سیاسی وجود ندارد: چپ و میانه‌رو و راست، هریک از این خانواده‌ها نیز به سه دستهٔ کوچکتر تقسیم می‌شوند، لیکن در حقیقت تقسیمات سیاسی به مراتب متنوع‌تر از این‌هاست.»- مارسل نیدرگانگ، در اثرش چاپ ۱۹۶۲[۱]
- «شیلی نخستین کشور در میان کشورهای آمریکای لاتین است که حکومت جبههٔ ملی داشته، این واقعهٔ جالب در ۱۹۳۸ یعنی فقط با دو سال تأخیر نسبت به فرانسه روی داد. این امر در زمانی بود که در بسیاری از جمهوری‌های دیگر آمریکای جنوبی، دیکتاتورهای نظامی حکومت می‌کردند. در سانتیاگو ائتلافی میان همهٔ نهضت‌های چپ و میانه‌رو رخ داد که به تشکیل جبههٔ متحد ملی با شما مردم‌پسند «نان و مسکن و جامه برای همه» منجر شد، شعاری که ملت شیلیِ خسته از سازشکاری‌های رئیس‌جمهور خود الساندری با زمینداران بزرگ محافظه‌کار به گرمی از آن استقبال کرد.»
- مارسل نیدرگانگ، در اثرش چاپ ۱۹۶۲[۲]
درباره
[ویرایش]- «پرچم:
رنگ‌های موجود در پرچم کشور شیلی همان رنگ‌های پرچم ایالات متحدهٔ آمریکاست. این پرچم در خلال نبرهای استقلال‌طلبانه‌ای که سرانجام در سال ۱۸۱۷م به استقلال شیلی انجامید مورد استفاده قرار می‌گرفت. رنگ سفید در پرچم شیلی نشانهٔ برف‌های رشته‌کوه‌های مرتفع آند است و رنگ آبی نشانهٔ آسمان می‌ّاشد. رنگ قرمز نیز نشانهٔ خون‌هایی است که مردم شیلی برای کسب آزادی خود نثار کرده‌اند.
علامت تک‌ستاره از قدیم در پرچم بومیان شیلی وجود داشت و نشانهٔ سرنوشت (تقدیر) کشور شیلی می‌باشد.»- رسول خیراندیش در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ نیدرگانگ، مارسل. بیست کشور آمریکای لاتین. ج. دوم. ترجمهٔ محمد قاضی. شرکت سهامی انتشارات خوارزمی، دی ماه ۱۳۵۸/ چاپ اول ۱۹۶۹. ۳۰۰.
- ↑ نیدرگانگ، مارسل. بیست کشور آمریکای لاتین. ج. دوم. ترجمهٔ محمد قاضی. شرکت سهامی انتشارات خوارزمی، دی ماه ۱۳۵۸/ چاپ اول ۱۹۶۹. ۳۰۱.
- ↑ خیراندیش، رسول و سیاوش شایان. ریشه‌یابی نام و پرچم کشورها. انتشارات کویر، تابستان ۱۳۷۰. ص۱۳۱.