پوشاک

پوشاک بافت و مواد بافتنی است که بدن را می‌پوشاند.

گفتاوردها

• «فرزندم، هر طور دلت می‌خواهد بخور، امّا آن طور که مردم می‌پسندند بپوش.»
  • ابوعمرو بن علاء از «لطائف الظرفاء من طبقات الفضلاء» نوشته ابومنصور عبدالملک ثعالبی، به اهتمام قاسم السامرائی، چاپ لیدن، ۱۹۷۸، بارگذاری شده در ویکی نبشتهٔ عربی
• «پوشیدن لباس مناسب برای هر موقعیتی نشان‌دهندهٔ نزاکت است.»
  • لرتا یونگ
• کم‌پوشیدگی به نظر نمی‌رسد که بتواند به سود زیبایی انسان باشد. اگر پوشش نبود، آن همه آثار بدیع شعری و هنری پدید نمی‌آمد. زیبایی انسان، به برکت پوشش و حجاب توانسته‌است موقعیّت خود را حفظ کند، مانند گل‌های گلخانه‌ای که می‌بایست زیر سقف شیشه‌ای رنگ و بو بیابند.
• ساده‌لوحانه یا ریاکارانه است اگر ادّعا کنیم که نوع پوشیدگی نزد بشر، اهمیّت درجهٔ اول نداشته‌است. این، می‌بایست فزایندهٔ زیبایی تن باشد، نه کاهندهٔ آن. این موضوع در مورد زنان خیلی بیشتر صدق می‌کرده، زیرا آنان امانتدار نسل و حکم‌پذیر طبیعت بوده‌اند. اگر خود را نمی‌آراستند در ژرفای آفرینش این نگرانی پدید می‌آمد که در نسل‌افزایی آنان نکسی روی داده. به هر حال، از این که در تمدّن‌های مختلف نسبه به نوع پوشش زن - که از مصادیق آراستگی است - حساسیّت به خرج داده شده، دلیل بر اهمیّت آن است.
  • محمدعلی اسلامی ندوشن، «بازتاب‌ها»، «تروا، استانبول، آنتالیا»، بخش اول، تابستان ۲۰۰۱م/ ۱۳۸۰ش