ابوالحسین نوری
(تغییرمسیر از ابن البغوی)
ابوالحسین نوری (؟ -۲۹۷ق/۹۰۷م) همچنین مشهور به ابن البغوی از بزرگان تصوّف در سدهٔ سوم هجری.
گفتاوردها
[ویرایش]از تذکرة الاولیاء، عطار نیشابوری، بخش «ذکر ابوالحسین نوری»
- «تصوف دشمنی دنیا است و دوستی مولی.»
- «تصوف ترک جمله نصیبهاء نفس است برای نصیب حق.»
- «تصوف آزادی است و جوانمردی و ترک تکلف و سخاوت.»
- «تصوف نه رسوم است ونه علوم لیکن اخلاقی است یعنی اگر رسم بودی به مجاهده بدست آمدی و اگر علم بودی به تعلم حاصل شدی بلکه اخلاقی است که تحلقوا باخلاق الله بخلق خدای بیرون آمدن نه برسوم دست دهد و نه بعلوم.»
- «صوفی آن بود که هیچ چیز در بند او نبود و او در بند هیچ چیز نشود.»
- «صوفیان آن قوم‌اند که جان ایشان از کدورت بشریت آزاد گشته است و از آفت نفس صافی شده و از هوا خلاص یافته تا در صف اول و درجه اعلی با حق بیارامیده‌اند و از غیر او رمیده نه ملک بودند و نه مملوک.»
- «راه مسلمانی بر خلق بسته است تا سر بر خط رسول علیه السلام ننهند گشاده نشود.»
- «وجد زبانه‌ایست که در سرنجنبد و از شوق پدید آید که اندامها بجنبش آید یا از شادی یا از اندوه.»
دربارهٔ او
[ویرایش]- «آن مجذوب وحدت آن مسلوب عزت آن قبله انوار آن نقطه اسرار آن خویشتن کشته در درد دوری لطیف عالم ابوالحسین نوری رحمة الله علیه یگانه عهد و قدوه وقت و ظریف اهل محبت تصوف و شریف اهل محبت بود و ریاضاتی شگرفت و معاملاتی پسندیده و نکتی عالی و رموزی عجب و نظری صحیح و فراستی صادق وعشقی به کمال و شوقی بی‌نهایت داشت و مشایخ بر تقدیم او متفق بودند و او را امیرالقلوب گفتندی.»
- عطار نیشابوری در تذکرة الاولیاء