جویای کشمیری

از ویکی‌گفتاورد

میرزا داراب کشمیری متخلص و مشهور به جویا (؟ - ۱۷۰۶م) شاعر فارسی‌سرای هندی دورهٔ مغولی بود.

شعر[ویرایش]

از شور جنون هیچ‌کس آگاه نمی‌بود      گر سلسله‌جنبان دلم آه نمی‌بود
از ضعف نمانده‌است مرا قوت ناله      ای وای چه می‌کردم اگر آه نمی‌بود؟
می‌داشت اگر کوکب اقبال بلندی      دستم ز سر زلف تو کوتاه نمی‌بود
از کاهش تن شمع‌صفت باک ندارم      کاش آتش بیداد تو جانکاه نمی‌بود
می‌بستی اگر دیدهٔ بینش ز دو بینی      جویا احدی پیش تو گمراه نمی‌بود[۱]

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. نظمی تبریزی، علی. دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. چاپ دوم. تابش، ۱۹۷۶. ۷۰.