ارنست هاس
ظاهر
ارنست هاس (به انگلیسی:Ernst Haas; زادهٔ ۲ مارس ۱۹۲۱ –درگذشتهٔ ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۶) عکاس، اتریشی - آمریکایی بود.
گفتاوردها
[ویرایش]- من علاقمند به عکاسی از چیزهای جدید نیستم بلکه دوست دارم چیزها را به صورت جدیدی ببینم.
- از خودتان دربارهٔ چراییِ شیفتگی تان به هنر بپرسید. چه چیزی را ضروری پنداشتهاید که به سراغ آن آمدهاید؟ این حس چقدر قویست؟ اگر این کار ممنوع بود چه؟ اگر غیرقانونی بود و تنبیه در پی داشت چه میکردید؟ هر کار هنریای، ضرورتی را بهدنبال دارد - آن حسِ شخصی تان را بیابید. به این مسائل بیاندیشید که اگر هیچکس آثارتان را نبیند و هیچکس آن را نخواست، آنگاه تجدیدِ نظر خواهید کرد؟ وقتی به یک جوابِ حسابی رسیدید، بیخیالِ آن سؤالها، بدون هیچ شک، به راه خود ادامه دهید.
- علاقهٔ شخصیِ من، که از واقعیتِ بدیهیِ دور-و-بر خستهام، تبدیلِ محیط به تصاویریست که با دیدِ شخصیام ثبت شدهاند. بهدنبال آن هستم که بدونِ دستکاری کردنِ سوژهها، با دیدِ متمرکز خود، تصاویری را ارائه کنم که «ساخته شدهاند»، نه اینکه «گرفته باشم» شان. بدونِ عناوین و نوشتههای توصیفی برای عکسها، دوست دارم تصاویر خودشان گویا باشند – ذهنیتر و با اطلاعاتِ عینیِ کمتر؛ غیر شعاری و بیشتر شاعرانه. بیشتر دوست دارم که بینندههای آثارم را به فکر بیاندازم و دوست دارم که آنچه حس کردهام را احساس کنند؛ نمیخواهم بینندهها صرفاً از زیباییِ اثر لذت ببرند.
- سختترین کار و افتخارآمیزترین دستیابی در رسانهٔ ما، یافتنِ یک نگاهِ نو و شخصیست. مهم این است که بتوان بیننده را دربارهٔ فلسفهٔ نگاهِ نو متقاعد کرد و با برخوردِ سرسختِ نامتعارف، او را فراری نداد. یک تغییرِ اساسی، مطرح کردنِ «اینگونه باشد» بهجای «اینگونه بود» است(++) – البته باید به اصالت و مشخصههای رسانه احترام گذاشت. سبکِ شخصی، فرمولِ خاصی نداشته و تنها یک کلیدِ پنهان دارد؛ سبک، {نمایه و} امتدادِ شخصیتِ شماست؛ یک چیزِ مختصر و غیر قابلِ توصیفی از همهٔ احساس، دانش و تجربهتان.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ «ارنست هاس / فلسفهٔ شخصیِ عکاسی». عکاسی.