ابوریحان بیرونی

ابوریحان محمدبن احمد بیرونی خوارزمی (۳۶۲ - ۴۴۰ هجری قمری) برابر با (۹۷۳ - ۱۰۴۸ میلادی)، ریاضیدان، فیلسوف و دانشمند ایرانی.

دربارهٔ ابوریحان

• «آثار بی‌نظیر ابوریحان بود که دنیای قدیم را به این سرحد رسانید، مردم اروپا بیش از همه مدیون دانش بی‌نظیر ابوریحانند.»
  • اسمیت، خاورشناس و محقق انگلیسی
• «اگرچه ابوریحان معمولاً آثار خود را به عربی و سانسکریت می‌نوشت، اما از لحاظ فارسی دارای تسلط کامل بود تا آنجا که کتاب التفهیم وی که به دو زبان فارسی و تازی نوشته شده‌است هم‌اکنون به عنوان یک مرجع لغت فارسی مورد توجه دانشمندان و ادبای فارسی است. ابوریحان علاوه‌بر تسلط بر فلسفه، تاریخ، طب، و هندسه، ادیبی ممتاز نیز بشمار می‌آمده‌است.»
  • عبدالحمید دجیلی
• «بیرونی شجاع‌ترین دانشمند جهان که در ریاضیات و علوم و فلسفه غوغایی برانگیخت، نابغه‌ای بود که پایهٔ علم و دانش را به حدی رساند که طرح مسایل علمی را به مافوق تصور بالا برده. ابتکار و قدرت خلاقه بیرونی حیرت‌آور بود و دانشمندان جهان سالیان سال می‌توانند از تراوشات مغزی و آثار ارزشمندش بهره جویند.»
  • بروکلمان، دانشمند و محقق اروپایی
• «تالیفات ابوریحان به دو زبان است، عربی و فارسی، و از مطالعه کتب او معلوم می‌شود که ابوریحان زبان سانسکریت و زبان عربی و سریانی را می‌دانسته‌است.»
  • ادوارد ساخائو
• «روایت است که ابوریحان در بستر مرگ، بیاد مسئله‌ای می‌افتد و از علی‌بن عیسی‌الولواجی که به دیدن او آمده‌است می‌پرسد: ای شیخ! حساب جدات ثمانیه را که وقتی به من گفتی بازگوی که چگونه بود؟! شیخ گفت: ای حکیم بزرگوار اکنون چه جای این سؤال است؟ ابوریحان می‌گوید: کدام‌یک از این دو امر بهتر است؟ بدانم و بمیرم یا ندانم و نادان درگذرم؟»
  • عیسی‌الولواجی
• «که اگر در دوران ما کسی بخواهد با استفاده از ادبیات و علوم جدید زبان سانسکریت و فرهنگ هنر را مورد مطالعه قرار دهد باید سال‌ها بکوشد تا بتواند چون ابوریحان بیرونی با دقت و تعمق کامل به ماهیت تمدن باستانی هند پی ببرد و حق مطلب را ادا کند.»
  • ادوارد براون از قول ساخائو
• «محاسبات بیرونی در علوم ریاضی آنچنان دقیق بود که با اندازه‌گیری‌های زمان ما هیچ‌گونه اختلافی نشان نمی‌دهد و عنوان می‌کند که برتری بیرونی بر دیگران آن است که نوشته‌های خود را با خطوط و اشکال همراه می‌کرده‌است تا خواننده کتاب، افکار او را نه تنها از طریق نظری بلکه از راه عملی آن بخوبی دریابد و فرا گیرد.»
  • صاحب اعیان‌الشیعه