شهلا ریاحی

از ویکی‌گفتاورد

قدرت‌الزَّمان وفادوست مشهور به شهلا ریاحی (۷ فوریه ۱۹۲۷ – ۳۱ دسامبر ۲۰۱۹) (۱۷ بهمن ۱۳۰۵ – ۱۰ دی ۱۳۹۸) بازیگر ایرانی بود. زادهٔ تهران، از سال ۱۹۴۴م/ ۱۳۲۳ش به تئاتر، از ۱۹۵۱م/ ۱۳۳۰ش به سینما و از ۱۹۷۶م/ ۱۳۵۵ش به تلویزیون درآمد و نقش‌های بسیاری آفرید. با اسماعیل ریاحی در ۱۹۴۲م/۱۳۲۱ش ازدواج کرد و ساکن تهران شد. با ساخت فیلم مرجان در ۱۹۵۶م/ ۱۳۳۵ش، اولین کارگردان زنِ سینمای ایران شد. به سن ۹۲ سالگی در تهران پس از ده ماه زوال عقل درگذشت.[۱]

گفتاوردها[ویرایش]

  • من عاشق خانواده‌ام هستم و هیچ چیز را به خانواده‌ام ترجیح ندادم… عشق به هنر و عشق به خانواده دو چیزی است که شخصیت مرا در این سال‌ها ساخته.
  • ناامیدی یعنی خودکشی، به جوان‌ها می‌گویم که هیچ وقت ناامید نباشند، بدون تلاش و صبر هیچ چیزی درست نمی‌شود.
    • ۲۹ ژوئن ۲۰۱۳/ ۸ تیر ۱۳۹۲؛ مصاحبه با «پارسینه»[۲]

منابع[ویرایش]

  1. امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۲۶۱. شابک ‎۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲. 
  2. «دختر رئیس عدلیه مشهد هستم!». پارسینه، ۸ تیر ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۳ ژوئن ۲۰۲۱. 

پیوند به بیرون[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ