سلیم یکم

از ویکی‌گفتاورد

سلیم یکم (۱۰ اکتبر ۱۴۷۰، آماسیه – ۲۲ سپتامبر ۱۵۲۰، چورلو) نهمین سلطان عثمانی ( از ۲۴ آوریل ۱۵۱۲ تا ۲۲ سپتامبر ۱۵۲۰) بود.

گفتاوردها[ویرایش]

ای دو عالم فدای یک نگهت      عقل حیران ز نرگس سیهت
مهر بارد ز زلف شبرنگت      ماه تابد ز گوشهٔ کلهت
اهل دل را جز این مرادی نیست      که سپارند جان به خاک رهت
بهر سوز دل سلیمی زار      گل گل افروخته رخ چو مهت
* * *
تا ز استنبول لشکر سوی ایران تاختم      تاج صوفی غرقهٔ خون ملامت ساختم
شد غلام همتم از جان و دل والی مصر      تا لوای یوسفی در ملک مصر افراختم
کرد از ملک عراق آن پرده آهنگ حجاز      چنگ نصرت را چو در بزم ظفر بنواختم
ماوراءالنهر از تیغم شده غرقاب خون      چشم دشمن را ز کحل اصفهان پرداختم
* * *
آب آمو از سر هر مو روان شد خصم را      شد عرق‌ریز از تب غم چون نظر انداختم
شاه هند از لشکر فرزانه‌ام شد پیل مات      بر بساط ملک چون شطرنج دولت باختم
ای سلیمی به نامم سکهٔ ملک جهان      تا چو زر در بوتهٔ مهر و وفا بگداختم
* * *
این سفر کردن و این بی‌سر و سامانی ما      بهر جمعیت دل‌هاست پریشانی ما
* * *
چون سلیمی سلطنت دارم که دی گفتی به لطف      عاشق دیوانهٔ بی‌اعبتار من تویی[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ریاحی، محمدامین. زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی. پاژنگ، چاپ پاییز ۱۳۶۹. ص۱۸۲. 
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
سلیم یکم
دارد.