ابوبکر

درباره او

تاریخ دانان، خاورشناسان و اسلام شناسان

• «پیغمبر رحلت کرده بود و دیگر رسولی نخواهد آمد. پیشوای امت و دولت اسلامی درگذشته بود و باید جانشینی برایش پیدا کرد. حلقهٔ درونی صحابه محمد(البته در غیاب علی که مشغول مراسم کفن و دفن پیغمبر بود)، در این وضع اضطراری، ابوبکر؛ یکی از نخستین و سرشناس ترین کسانی را که اسلام آورده بود، از مبان خود برگزید. به روایت ره نویسان ابوبکر به خود لقب خلیفة داد که حائز ابهامی مناسب بود ودر زبان عربی مفهوم جانشین و نیز نایب را تواماً القا می‌کند. لقب ابوبکر به روایتی خلیفة الرسول الله و به روایت دیگری خلیفة الله بود که دعوی دوم واجد معانی ضمنی معتددی است. در هر حال شخص ابوبکر و یا انتخاب کنندگان او در آن زمان چنین تصوراتی در سر نداشتند، ولی عمل بالبداههٔ آنان موجب پیدایش نهاد بزرگ خلافت شد؛ برترین مقام فرمانروایی جهان اسلام.»
  • برنارد لوئیس، دربخش سوم کتاب «The Middle East:2000 years of history from the rise of christianity to the presant day
• «راستگویی و میانه روی ابوبکر، دین جدید (اسلام) را برقرار و تایید کرد. و مثالی را برای دعوت کردن به دین اسلام مزین کرد .»
  • ادوارد گیبون در Decline and Fall of the Roman Empire
• «قضاوت ابوبکر سالم و بی طرف بود. صحبت کردن دلپذیر او، و رفتار خوش برخورد و مهربانانهٔ او، وی را در بین قریش و تمام مکیان محبوب و مطلوب قرار داده بود. ایمان اب

کر بزرگترین تضمین خلوص و و بی ریایی محمد در صدر اسلام بود. در واقع، ایمان ابوبکر، احساسات محمد را -در سراسر زندگی محمد- پیراست.»

• • ویلیام مویر در Life of Muhammad
• «از سال ۶۲۲ تا ۶۳۲ ابوبکر مشاور ارشد محمد بود. جز این نقش‌های مهمی که وی ایفا کرد یکی حج گزاردن در مکه در سال ۶۳۱ و دیگری امامت (پیشنماز بودن) نماز در مکه، هنگام آخرین بیماری محمد .»
  • ویلیام مونتگومری وات، در Encyclopedia Britannia, Vol. I, page 54, ۱۹۷۳

در قرآن

• «إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّـهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِینَ کَفَرُوا ثَانِیَ اثْنَیْنِ إِذْ هُمَا فِی الْغَارِ إِذْ یَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّـهَ مَعَنَا ۖ فَأَنزَلَ اللَّـهُ سَکِینَتَهُ عَلَیْهِ وَأَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ کَلِمَةَ الَّذِینَ کَفَرُوا السُّفْلَیٰ ۗ وَکَلِمَةُ اللَّـهِ هِیَ الْعُلْیَا ۗ وَاللَّـهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ ﴿۴۰﴾ سوره توبه»
  • «اگر پیغمبر را یاری نکنید (خدا او را یاری می‌کند، همان گونه که قبلاً) خدا او را یاری کرد، بدان گاه که کافران او را (از مکّه) بیرون کردند، در حالی که (دو نفر بیشتر نبودند و) او دومین نفر بود (و ابوبکر همراهش و علی بجای پیغمبر خوابید تا جان پیغمبر در امان باشد و مهاجرت کند). هنگامی که آن دو در غار شدند (ابوبکر نگران شد که از سوی قریشیان گزندی رسد،) در این هنگام پیغمبر خطاب به همراهش گفت: غم مخور که خدا با ما است ( در این وقت بود که) خداوند آرامش خود را بهرهٔ او ساخت و او را با سپاهیانی (از فرشتگان در همان زمان و همچنین بعدها در جنگ بدر و حُنَین) یاری داد که شما آنان را نمی‌دیدید، و سرانجام سخن کافران را فروکشید (و شوکت و آئین آنان را از هم گسیخت) و سخن الهی پیوسته بالا بوده است (و نور توحید بر ظلمت کفر چیره شده است و مکتب آسمانی، مکتبهای زمینی را از میان برده است) و خدا باعزّت است (و هرکاری را می‌تواند بکند و) حکیم است (و کارها را بجا و از روی حکمت انجام می‌دهد)‏».
  • آیه چهل توبه
• «وَسَیجَنَّبُهَا الْأَتْقَی الَّذِی یؤْتِی مَالَهُ یتَزَکَّی»
• و بزودی با تقواترین مردم از آن دور داشته می‌شود. همان کس (اشاره به ابوبکر) که مال خود را می‌بخشد تا پاک شود».
  • لیل / ۱۸
• «لَقَدْ رَضِی اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِینَ إِذْ یبَایعُونَکَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ»
• «خداوند از مؤمنان- هنگامی که در زیر آن درخت با تو بیعت کردند (از جمله ابوبکر)- راضی و خشنود شد».
  • فتح / ۱۸

شعر

• «که خورشید بعد از رسولان مه/نتابید بر کس ز بوبکر به.»
  • فردوسی، شاهنامه، بخش «گفتار اندر ستایش پیغمبر»
• «ای یار غار سیّد و صدّیق و راه‌بر//مجموعه فضائل و گنجینه صفا.»
  • سعدی
• «نخستین ابوبکر پیر مرید/عمر پنجه بر پیچ دیو مرید/خردمند عثمان شب زنده دار/چهارم علی شاه دلدل سوار. (بوستان/در نیایش خداوند/فی نعت سید المرسلین علیه الصلوة و السلام)»
  • سعدی
• «ای یار غار سیّد و صدّیق و راه‌بر/مجموعه فضائل و گنجینه صفا/مردان قدم به صحبت یاران نهاده‌اند. لیکن نه هم‌چنان که تو در کام اژدها.»
  • سعدی بوستان سعدی، آغاز قصائد فارسی
• «دین حق را زابتدا زرسول /جز ابوبکر کس نکرد قول/هر چه پیغمبرش زحق گفته /کرده باور زصدق و پذرفته/جسم او همچو روح صافی بود /با همه کس به طبع وافی بود/مشرق آفتاب صدق، دلش اثر لطف ایزد آب و گلش/محرم راز حضرت نبوی /عاشق نور روی مصطفوی.»
  • سنایی غزنوی، در طریق التحقیق، بخش«مدح امیرالمومنین ابوبکر»
• «ابوبکر آن که شد یارش، رفیق غار و غمخوارش / چو بلبل مست گلذارش، زشوقش واله و شیدا//زصدقش‌صدق درحیرت، بشرجسم ملک سیرت / همه جود و همه غیرت، که قرآن گویدش أتقی.»
  • ناشناس
• «از عمر عالمی منوّر شد/همه آفاق پر زمنبر شد.»
  • سنایی غزنوی

منابع و پیوند به بیرون

• www.alnajie.com
• [۱]