حسین بن علی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Amirhosein R (بحث | مشارکتها) |
|||
خط ۶: | خط ۶: | ||
[[#آ، الف|آ، الف]] - [[#ب، پ|ب، پ]] - [[#ت، ث|ت، ث]] - [[#ج، چ|ج، چ]] - [[#ح، خ|ح، خ]] - [[#د، ذ|د، ذ]] - [[#ر، ز، ژ|ر، ز، ژ]] - [[#س، ش|س، ش]] - [[#ص، ض|، ض]] - [[#ط، ظ|ط، ظ]] - [[#ع، غ|ع، غ]] - [[#ف، ق|ف، ق]] - [[#ک، گ|ک، گ]] - [[#ل|ل]] - [[#م|م]] - [[#ن|ن]] - [[#و|و]] - [[#هـ|هـ]] - [[#ی|ی]] |
[[#آ، الف|آ، الف]] - [[#ب، پ|ب، پ]] - [[#ت، ث|ت، ث]] - [[#ج، چ|ج، چ]] - [[#ح، خ|ح، خ]] - [[#د، ذ|د، ذ]] - [[#ر، ز، ژ|ر، ز، ژ]] - [[#س، ش|س، ش]] - [[#ص، ض|، ض]] - [[#ط، ظ|ط، ظ]] - [[#ع، غ|ع، غ]] - [[#ف، ق|ف، ق]] - [[#ک، گ|ک، گ]] - [[#ل|ل]] - [[#م|م]] - [[#ن|ن]] - [[#و|و]] - [[#هـ|هـ]] - [[#ی|ی]] |
||
</div> |
</div> |
||
[[پرونده:Hossein - 545125.jpg|۲۲۰px|بندانگشتی|چپ|اگر دین ندارید و از معاد نمیترسید، |
[[پرونده:Hossein - 545125.jpg|۲۲۰px|بندانگشتی|چپ|اگر دین ندارید و از معاد نمیترسید، دست کم در دنیایتان آزاده باشید.]] |
||
== گفتاوردها == |
== گفتاوردها == |
||
* «ای فرزندم! مبادا بر کسی که جز خدا دربرابر تو یاوری ندارد، [[ستم]] کنی.» |
* «ای فرزندم! مبادا بر کسی که جز خدا دربرابر تو یاوری ندارد، [[ستم]] کنی.» |
||
** <small>تحف العقول |
** <small>تحف العقول صفحهٔ ۱۷۶</small> |
||
* «ارجاعات مردم به سوی شما برای برآوردن نیازمندی هایشان از نعمتهای خداوند به سوی شما است، از نعمتها خسته نشوید.(به عربی:ان حوائج الناس الیکم من نعم الله علیکم فلا تملوا النعم) |
* «ارجاعات مردم به سوی شما برای برآوردن نیازمندی هایشان از نعمتهای خداوند به سوی شما است، از نعمتها خسته نشوید. (به عربی:ان حوائج الناس الیکم من نعم الله علیکم فلا تملوا النعم) |
||
** کشف الغمه اربلی، ج ۲، ص ۲۴۱. |
** کشف الغمه اربلی، ج ۲، ص ۲۴۱. |
||
* «اگر دین ندارید و از معاد نمیترسید، |
* «اگر دین ندارید و از معاد نمیترسید، پس دست کم در دنیایتان آزاده باشید.» (به عربی:إن لم یکن لکم دینٌ و کنتم لا تخافون المعاد فکونوا احراراً فی دنیاک) |
||
** الارشاد فی معرفة حجج الله ج ۲ ص ۹۱ |
** الارشاد فی معرفة حجج الله ج ۲ ص ۹۱ |
||
* «آن کس که تو را دوست دارد، تو را نهی میکند [ از کار بد]؛ و آن کس که تو را دشمن دارد، تو را به کار بد |
* «آن کس که تو را دوست دارد، تو را نهی میکند [ از کار بد]؛ و آن کس که تو را دشمن دارد، تو را به کار بد برمیانگیزد.» (من احبک نهاک، و من ابغضک اغراک) |
||
** <small>الحیاة، ۳۶۱/۱</small> |
** <small>الحیاة، ۳۶۱/۱</small> |
||
* «[[آموزش]]، بارور کنندهٔ [[دانایی|شناخت]] است.» (دراسة العلم لقاح المعرفة) |
* «[[آموزش]]، بارور کنندهٔ [[دانایی|شناخت]] است.» (دراسة العلم لقاح المعرفة) |
||
** ترجمههای دیگر: «بررسی و پژوهش در علم، مایهٔ باروری دانایی است.» |
** ترجمههای دیگر: «بررسی و پژوهش در علم، مایهٔ باروری دانایی است.» |
||
** <small>بحار |
** <small>بحار الانوار، ۱۲۸/۷۸</small> |
||
* «امام |
* «امام علیه السلام پس از تنظیم صفوف لشکر خویش، سوار بر اسب گردید و از خیمهها قدری فاصله گرفت و با صدای بلند و رسا خطاب به لشکر افراد عمرسعد چنین فرمود:((اَیُّهَا النّاسُ اسْمَعُوا قَوْلِی ... ؛)) مردم! حرف مرا بشنوید و در جنگ و خونریزی شتاب نکنید تا من وظیفه خود را که نصیحت و موعظه شماست، انجام بدهم و انگیزه سفر خود را به این منطقه توضیح بدهم اگر دلیل مرا پذیرفتید و با من از راه انصاف درآمدید راه سعادت را دریافته و دلیلی برای جنگ با من ندارید و اگر دلیل مرا نپذیرفتید و از راه انصاف نیامدید همه شما دست به هم بدهید و هر تصمیم و اندیشه باطل که دارید دربارهٔ من به اجرا بگذارید و مهلتم ندهید ولی به هرحال امر بر شما پوشیده نماند، یار و پشتیبان من خدایی است که قرآن را فرو فرستاد و اوست یار و یاور نیکان)).» |
||
**<small> سخنان حسین ابن علی از مدینه تا |
** <small> سخنان حسین ابن علی از مدینه تا کربلا، محمد صادق نجمی</small> |
||
* «بدترین ویژگیهای فرمانروایان: ترس و بزدلی نسبت به دشمنان، ستمگری نسبت به ضعیفان و بخل به هنگام بخشیدن.<ref>http://www.eqtibas.com/detail/4302</ref> |
* «بدترین ویژگیهای فرمانروایان: ترس و بزدلی نسبت به دشمنان، ستمگری نسبت به ضعیفان و بخل به هنگام بخشیدن.<ref>http://www.eqtibas.com/detail/4302</ref> |
||
* «تجربههای طولانی وسیلهٔ افزایش عقل است.» |
* «تجربههای طولانی وسیلهٔ افزایش عقل است.» |
||
** <small>بحار الانوار، ج ۷۸ / ۱۲۸</small> |
** <small>بحار الانوار، ج ۷۸ / ۱۲۸</small> |
||
* « |
* «چیزی را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد.» |
||
** جلا |
** جلا العیون، جلد ۲، صفحهٔ ۲۰۵ |
||
* «جز به |
* «جز به یکی از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا کسی که اصالت خانوادگی داشته باشد.» |
||
**تحفة |
** تحفة العقول، صفحهٔ ۲۴۷ |
||
* «جدل با کسانی که اهل اندیشه نیستند نشانه نادانی است. |
* «جدل با کسانی که اهل اندیشه نیستند نشانه نادانی است.» |
||
* « |
* «حذر کن از مواردی که باید عذرخواهی کنی، زیرا مؤمن نه کار زشتی انجام میدهد و نه به عذرخواهی میپردازد، اما منافق همه روزه بدی میکند، و به عذرخواهی میپردازد.» |
||
** بحارالانوار، جلد |
** بحارالانوار، جلد ۷۵، صفحهٔ ۱۲۰ |
||
* «گرایش به [[دنیا]]، [[ |
* «گرایش به [[دنیا]]، [[اندوه]]ها را میافزاید، و دوری از دنیا [ زهد ] دل و بدن را [[آرامش]] میبخشد.» |
||
** <small> |
** <small>خصال، ۷۳</small> |
||
* «کاری را که در توانت نیست، بر عهده مگیر؛ به آنچه نخواهی رسید مپرداز، و آنچه را قدرت نداری به شمار میاور، و جز به اندازهٔ کارکردِ خویش پاداش مخواه، و جز آنچه را شایستهٔ آنی دریافت نکن.» |
* «کاری را که در توانت نیست، بر عهده مگیر؛ به آنچه نخواهی رسید مپرداز، و آنچه را قدرت نداری به شمار میاور، و جز به اندازهٔ کارکردِ خویش پاداش مخواه، و جز آنچه را شایستهٔ آنی دریافت نکن.» |
||
** <small>موسوعة کلمات الامام الحسین، ۷۶۷</small> |
** <small>موسوعة کلمات الامام الحسین، ۷۶۷</small> |
||
* «من مرگ را جز سعادت نمیبینم، و زندگی با ستمگران را جز ستوه و بی قراری نمیبینم». |
* «من مرگ را جز سعادت نمیبینم، و زندگی با ستمگران را جز ستوه و بی قراری نمیبینم». |
||
** <small>تحف العقول |
** <small>تحف العقول صفحهٔ ۱۷۶</small> |
||
* «مردم بندگان دنیا هستند و دین آویختهٔ زبانشان است، تا زمانی که آسایششان برقرار باشد گرد آن میچرخند، و آنگاه که |
* «مردم بندگان دنیا هستند و دین آویختهٔ زبانشان است، تا زمانی که آسایششان برقرار باشد گرد آن میچرخند، و آنگاه که آزمایش شوند، دینداران اندک خواهند بود.» |
||
** <small>بحار الأنوار، ج ۴۴، ص ۳۸۳</small> |
** <small>بحار الأنوار، ج ۴۴، ص ۳۸۳</small> |
||
* «من از سرِ شادی و سرمستی و تباهکاری و ستمگری قیام نکردم، بلکه برای اصلاحِ امّتِ جدّم به پاخاستم، و اکنون میخواهم به معروف امر کنم و از منکر بازدارم، و روش جدّم و پدر علی ابن ابی طالب را در پیش گیرم.» |
* «من از سرِ شادی و سرمستی و تباهکاری و ستمگری قیام نکردم، بلکه برای اصلاحِ امّتِ جدّم به پاخاستم، و اکنون میخواهم به معروف امر کنم و از منکر بازدارم، و روش جدّم و پدر علی ابن ابی طالب را در پیش گیرم.» |
||
** در نامهای به محمد حنفیّه، <small>بحار الانوار، ۳۲۷/۴۴</small> |
** در نامهای به محمد حنفیّه، <small>بحار الانوار، ۳۲۷/۴۴</small> |
||
* « |
* «ناتوانترین مردم کسی است که از دعاکردن نیز ناتوان باشد، و بخیلترین مردم کسی است که در سلام کردن هم بخل ورزد.» |
||
** <small>بحار الانوار، ۲۹۴/۹۳</small> |
** <small>بحار الانوار، ۲۹۴/۹۳</small> |
||
* «وفای به عهد، نشانهٔ مروت (جوانمردی) است.» |
* «وفای به عهد، نشانهٔ مروت (جوانمردی) است.» |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
* «هر دردی را دارو و درمانی است، و درمانِ گناهان آمرزش خواستن است.» |
* «هر دردی را دارو و درمانی است، و درمانِ گناهان آمرزش خواستن است.» |
||
** <small>وسائل الشّیعة: ج ۱۶، ص ۶۵، ح ۲۰۹۹۳، کافی: ج ۲، ص ۴۳۹، ح ۸</small> |
** <small>وسائل الشّیعة: ج ۱۶، ص ۶۵، ح ۲۰۹۹۳، کافی: ج ۲، ص ۴۳۹، ح ۸</small> |
||
* «هرکس نیکی کند، بزرگوار میگردد. کسی که بخل ورزد، به پستی میگراید؛ و بخشنده ترینِ مردم کسی است که به «نومید از پاداش» ببخشد؛ و |
* «هرکس نیکی کند، بزرگوار میگردد. کسی که بخل ورزد، به پستی میگراید؛ و بخشنده ترینِ مردم کسی است که به «نومید از پاداش» ببخشد؛ و باگذشتترین مردمن کسی است که با وجود توانایی، عفو کند. |
||
== درباره == |
== درباره == |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
{{ب|حسن آسا بدستش کاسه زهر|حسین آسا بدشت کربلا بی}} |
{{ب|حسن آسا بدستش کاسه زهر|حسین آسا بدشت کربلا بی}} |
||
{{پایان شعر}} |
{{پایان شعر}} |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{گفتاوردهای دوازده امام}} |
{{گفتاوردهای دوازده امام}} |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس|۲}} |
||
[[رده:رهبران نظامی|ح]] |
[[رده:رهبران نظامی|ح]] |
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۰۸
حسین بن علی (۶۲۶ م - ۶۸۰ م) دومین فرزند علی بن ابیطالب، نوه و صحابی پیامبر اسلام محمد بن عبدالله، سومین امام شیعیان.
گفتاوردها از او نزد مسلمانان شیعه، حدیث نامیده میشود که در کتابهای حدیث: «بحارُ الانوار، تُحُفُ العقول ...» ثبت شده است.
آ، الف - ب، پ - ت، ث - ج، چ - ح، خ - د، ذ - ر، ز، ژ - س، ش - ، ض - ط، ظ - ع، غ - ف، ق - ک، گ - ل - م - ن - و - هـ - ی
گفتاوردها
- «ای فرزندم! مبادا بر کسی که جز خدا دربرابر تو یاوری ندارد، ستم کنی.»
- تحف العقول صفحهٔ ۱۷۶
- «ارجاعات مردم به سوی شما برای برآوردن نیازمندی هایشان از نعمتهای خداوند به سوی شما است، از نعمتها خسته نشوید. (به عربی:ان حوائج الناس الیکم من نعم الله علیکم فلا تملوا النعم)
- کشف الغمه اربلی، ج ۲، ص ۲۴۱.
- «اگر دین ندارید و از معاد نمیترسید، پس دست کم در دنیایتان آزاده باشید.» (به عربی:إن لم یکن لکم دینٌ و کنتم لا تخافون المعاد فکونوا احراراً فی دنیاک)
- الارشاد فی معرفة حجج الله ج ۲ ص ۹۱
- «آن کس که تو را دوست دارد، تو را نهی میکند [ از کار بد]؛ و آن کس که تو را دشمن دارد، تو را به کار بد برمیانگیزد.» (من احبک نهاک، و من ابغضک اغراک)
- الحیاة، ۳۶۱/۱
- «آموزش، بارور کنندهٔ شناخت است.» (دراسة العلم لقاح المعرفة)
- ترجمههای دیگر: «بررسی و پژوهش در علم، مایهٔ باروری دانایی است.»
- بحار الانوار، ۱۲۸/۷۸
- «امام علیه السلام پس از تنظیم صفوف لشکر خویش، سوار بر اسب گردید و از خیمهها قدری فاصله گرفت و با صدای بلند و رسا خطاب به لشکر افراد عمرسعد چنین فرمود:((اَیُّهَا النّاسُ اسْمَعُوا قَوْلِی ... ؛)) مردم! حرف مرا بشنوید و در جنگ و خونریزی شتاب نکنید تا من وظیفه خود را که نصیحت و موعظه شماست، انجام بدهم و انگیزه سفر خود را به این منطقه توضیح بدهم اگر دلیل مرا پذیرفتید و با من از راه انصاف درآمدید راه سعادت را دریافته و دلیلی برای جنگ با من ندارید و اگر دلیل مرا نپذیرفتید و از راه انصاف نیامدید همه شما دست به هم بدهید و هر تصمیم و اندیشه باطل که دارید دربارهٔ من به اجرا بگذارید و مهلتم ندهید ولی به هرحال امر بر شما پوشیده نماند، یار و پشتیبان من خدایی است که قرآن را فرو فرستاد و اوست یار و یاور نیکان)).»
- سخنان حسین ابن علی از مدینه تا کربلا، محمد صادق نجمی
- «بدترین ویژگیهای فرمانروایان: ترس و بزدلی نسبت به دشمنان، ستمگری نسبت به ضعیفان و بخل به هنگام بخشیدن.[۱]
- «تجربههای طولانی وسیلهٔ افزایش عقل است.»
- بحار الانوار، ج ۷۸ / ۱۲۸
- «چیزی را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد.»
- جلا العیون، جلد ۲، صفحهٔ ۲۰۵
- «جز به یکی از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا کسی که اصالت خانوادگی داشته باشد.»
- تحفة العقول، صفحهٔ ۲۴۷
- «جدل با کسانی که اهل اندیشه نیستند نشانه نادانی است.»
- «حذر کن از مواردی که باید عذرخواهی کنی، زیرا مؤمن نه کار زشتی انجام میدهد و نه به عذرخواهی میپردازد، اما منافق همه روزه بدی میکند، و به عذرخواهی میپردازد.»
- بحارالانوار، جلد ۷۵، صفحهٔ ۱۲۰
- «گرایش به دنیا، اندوهها را میافزاید، و دوری از دنیا [ زهد ] دل و بدن را آرامش میبخشد.»
- خصال، ۷۳
- «کاری را که در توانت نیست، بر عهده مگیر؛ به آنچه نخواهی رسید مپرداز، و آنچه را قدرت نداری به شمار میاور، و جز به اندازهٔ کارکردِ خویش پاداش مخواه، و جز آنچه را شایستهٔ آنی دریافت نکن.»
- موسوعة کلمات الامام الحسین، ۷۶۷
- «من مرگ را جز سعادت نمیبینم، و زندگی با ستمگران را جز ستوه و بی قراری نمیبینم».
- تحف العقول صفحهٔ ۱۷۶
- «مردم بندگان دنیا هستند و دین آویختهٔ زبانشان است، تا زمانی که آسایششان برقرار باشد گرد آن میچرخند، و آنگاه که آزمایش شوند، دینداران اندک خواهند بود.»
- بحار الأنوار، ج ۴۴، ص ۳۸۳
- «من از سرِ شادی و سرمستی و تباهکاری و ستمگری قیام نکردم، بلکه برای اصلاحِ امّتِ جدّم به پاخاستم، و اکنون میخواهم به معروف امر کنم و از منکر بازدارم، و روش جدّم و پدر علی ابن ابی طالب را در پیش گیرم.»
- در نامهای به محمد حنفیّه، بحار الانوار، ۳۲۷/۴۴
- «ناتوانترین مردم کسی است که از دعاکردن نیز ناتوان باشد، و بخیلترین مردم کسی است که در سلام کردن هم بخل ورزد.»
- بحار الانوار، ۲۹۴/۹۳
- «وفای به عهد، نشانهٔ مروت (جوانمردی) است.»
- کشف الغمه
- «هر دردی را دارو و درمانی است، و درمانِ گناهان آمرزش خواستن است.»
- وسائل الشّیعة: ج ۱۶، ص ۶۵، ح ۲۰۹۹۳، کافی: ج ۲، ص ۴۳۹، ح ۸
- «هرکس نیکی کند، بزرگوار میگردد. کسی که بخل ورزد، به پستی میگراید؛ و بخشنده ترینِ مردم کسی است که به «نومید از پاداش» ببخشد؛ و باگذشتترین مردمن کسی است که با وجود توانایی، عفو کند.
درباره
دربارهٔ او
- «حسین از من است و من از حسینم هر که حسین را دوست بدارد خداوند دوستش دارد.»
- «همانا حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است»
- «جای تاسف و تأثر است از اینکه چهره اباعبدالله ؑ درست خلاف آن چیزی است که باید در جامعه ما ترویج میشد.» «امام حسین میخواست انسان عزیز باشد و این عزت سرمایهای است که با هیچ چیز قابل معامله نیست و امام نشان داد برای این عزت حاضر است که بالاترین سختیها را تحمل بکند». «خیلی نکتهها و پیامهای مهمی در زندگی اباعبداللههست ولی آنچه آدم میتواند خلاصه کند و بگوید اینکه اباعبدالله مظهر عزت الهی و نیز خواستار عزت انسان بود و این بر خلاف چهرهای ناتوان، محتاج و کوچکی است که ایشان تصویر میشود.» «امام حسین ؑ در قیام کربلا و یا در برابر اصراری که برای تسلیم شدن در برابر یزید میشد جملات عجیبی دارند و میگویند فرومایهای مرا میان دو امر مخیر کردهاست یا بمیر یا ذلت و خواری را بپذیر، هیهات من الذله! نه خداوند خواری را برای انسان خواستهاست نه پیامبر او و هیچ انسان غیرتمند و آزادهای هم نمیپذیرد که ذلت را بپذیرد و این نقشی است که امام حسین ؑ داشت.» «امروز خیلی صحبت از عزت و کرامت انسان میشود ولی شوربختانه کرامت و عزت انسان هم امروز به نام دین به پای منافع نامشروع قدرتها در حال نابود شدن است.»
- «اگر فداکاری بزرگ حسینبنعلی علیهالسلام نمیبود که این فداکاری، وجدان تاریخ را به کلی متوجه و بیدار کرد در همان قرن اول یا نیمهٔ قرن دوم هجری، بساط اسلام به کلی برچیده میشد. ۱۳۷۲/۰۳/۲۶»
شعر
عاشق آن به که دایم در بلا بی | ایوب آسا به کرمان مبتلا بی | |
حسن آسا بدستش کاسه زهر | حسین آسا بدشت کربلا بی |
منابع
|
- ↑ http://www.eqtibas.com/detail/4302
- ↑ میزان الحکمه، محمدی ری شهری
- ↑ میزان الحکمه، محمدی ری شهری
- ↑ http://www.khatami.ir/fa/news/1224.html
- ↑ http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=24345
- ↑ قسمت اول nosokhan.com