روزنامهنگاری: تفاوت میان نسخهها
جز ع م گ صفحهٔ خبرنگاری را به روزنامهنگاری که تغییرمسیر بود منتقل کرد: نام رسمی |
|
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۷ اوت ۲۰۱۵، ساعت ۱۴:۱۳
خبرنگاری و روزنامهنگاری یک روش خبرگیری و سبک ادبی است که هدف آن فراهم کردن و نشر اخبار و اطلاعات دیگر به همگان است.
گفتاوردها
- «روزنامهنگار میتواند جامعهای صالح بیافریند. چون آنگاه که مقالهای منتشر میکند یا تحلیلی مینویسد یا تصویری را به چاپ میسپارد یا عنوانی را برجسته میکند یا به تفسیر رویدادی میپردازد، در حقیقت، در پیِ جهت دادن به فرد و جامعه است، و میتواند پدری راهنما و دلسوز و مخلص و هدایتگری فرزانه باشد، همچنانکه میتواند خیانتکار یا گمراهکننده یا تحریفگرِ حقایق و اندیشهها باشد.»
- «روزنامه نگاری فقط تشریح کننده و تداوم بخش چیزی است که به طور ضمنی در هستیِ یک زبانِ ملّی مانند انگلیسی، یعنی یک اجتماع ملّی، یک هویّت یا شخصیّتِ ملّی، وجود دارد.»
- ادوارد سعید در «Representations of the intellectual:the 1993 Reith lectures» ترجمه شده به فارسی با عنوان «نقشِ روشنفکر»، فصل «در استیصال نگه داشتنِ ملّتها و سنّتها ص 67
- [نصیحتتان به روزنامهنگاران جوان برای موفق شدن در کارشان چیست؟] «شما هرگز ثروتمند نمیشوید، اما این فرصت را خواهید داشت که اخبار و رویدادهای جهان را به گوش مردم برسانید. چه کار دیگری تا این اندازه میتواند ارزشمند باشد؟.»
- «مهمترین ویژگی یک روزنامهنگار خوب این است که ذهن جستجوگری داشته باشد. هر تعداد زبان خارجی بیشتر بداند، بهتر. دانستن عربی، انگلیسی و چینی بهترین حالت برای یک روزنامهنگار است. اما دانستن هر زبان خارجی درها را به فرهنگی متفاوت باز میکند و این به این معنی است که روزنامهنگار میتواند درک بهتری نسبت به کشوری که از آن خبر تهیه میکند، داشته باشد.»
- «ذهنی باز، ذاتی جستجوگر، رفتاری دوستانه و توانایی نوشتن در مدت زمان اندک. این چهار ویژگی یا توانایی یک روزنامهنگار جوان را به موفقیت خواهد رساند..»