هرمز چهارم

هرمز چهارم از ۵۷۹ تا سال ۵۹۰ میلادی، بیست و سومین پادشاه ساسانی بود. وی پسر انوشیروان بود.

درباره او

• طبری در کتاب خود در مورد شخصیت هرمز چهارم چنین نوشته‌است:

گفته‌اند که هرمز مظفر و منصور بود و هرچه می‌خواست به آن می‌رسید. بافرهنگ و عاقل و زیرک ولی بداندیش بود و در این صفت به دایی‌های ترک خود برده بود.

• فردوسی پس از بیان گفته هرمز در خطابه تاج‌گذاریش می‌گوید:

همی خواهم از پـاک پروردگـار / کـه چندان مـرا بـر دهد روزگـار

که درویش را شــاد دارم بگنج / نـیـارم دل پـارســا را به رنـج

چنین بود تـا شد بزرگیش راست / بر آن چیز بر پادشه شد که خواست

برآشفت و خوی بـد آورد پـیش / به یک سو شد از راه و آیین خویـش

• ابن بلخی در فارسنامه می‌گوید:

... ولیعهد پدر بود وهمچونین سیرت پسندیده داشت، اما در عدل مبالغت‌ها کرد پیش از اندازه چنانکه بزرگان دولت او از آن نفور شدند.

منابع

• محمدی ملایری، محمد. تاریخ و فرهنگ ایران. جلد اول. تهران: انتشارات توس، ۱۳۷۹. شابک: ۷-۵۲۷-۳۱۵-۹۶۴