خسرو انوشیروان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌گفتاورد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
RAHA68 (بحث | مشارکت‌ها)
Sialkgraph (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح ارقام
خط ۱: خط ۱:
'''[[W:انوشیروان|خسرو انوشیروان]]'''، خسرو اول، شاهنشاه ساسانی بین سال‌های ([[W:۵۳۱ (میلادی)|۵۳۱]] - [[W:۵۷۹ (میلادی)|۵۷۹ میلادی]])
'''[[W:انوشیروان|خسرو انوشیروان]]'''، خسرو اول، شاهنشاه ساسانی بین سال‌های ([[W:۵۳۱ (میلادی)|۵۳۱]] - [[W:۵۷۹ (میلادی)|۵۷۹ میلادی]])


== درباره او ==
* [[کریستن سن]] در کتاب [[ایران]] در زمان ساسانیان چنین نوشته‌است:
سلطنت خسرو اول یکی از درخشنده‌ترین دوره‌های عهد ساسانی است، و ایران چنان عظمتی یافت که حتی از عهد شاهپوران بزرگ نیز درگذشت. و توسعه دامنه ادبیات و تربیت معنوی این عهد را کیفیت مخصوص بخشید... می‌توانیم بگوییم که مصائب عمومی و بدبختی‌های اجتماعی در عهد انوشیروان کمتر از ادوار سلف بوده، ولی مردم بیشتر آن‌را حس می‌کردند، زیرا بیشتر فکر می‌نمودند.<ref> تاریخ و فرهنگ ایران، ص ۳۰۸</ref>
== گفتاوردها ==
== گفتاوردها ==
* « مروّت آن است که کاری را پنهانی انجام ندهی که در آشکارا از آن شرم داری.»
* « مروّت آن است که کاری را پنهانی انجام ندهی که در آشکارا از آن شرم داری.»
خط ۲۳: خط ۲۶:
* «فریفته‌تر از آن کسی نبود که یافته به نایافته دهد.»
* «فریفته‌تر از آن کسی نبود که یافته به نایافته دهد.»


== پانویس ==
{{پانویس|۲}}

== منابع ==
* محمدی ملایری، محمد. تاریخ و فرهنگ ایران. جلد اول. تهران: انتشارات توس، ۱۳۷۹. شابک: ۷-۵۲۷-۳۱۵-۹۶۴
== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==
{{ویکی‌پدیا}}
{{ویکی‌پدیا}}

نسخهٔ ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۷:۰۰

خسرو انوشیروان، خسرو اول، شاهنشاه ساسانی بین سال‌های (۵۳۱ - ۵۷۹ میلادی)

درباره او

سلطنت خسرو اول یکی از درخشنده‌ترین دوره‌های عهد ساسانی است، و ایران چنان عظمتی یافت که حتی از عهد شاهپوران بزرگ نیز درگذشت. و توسعه دامنه ادبیات و تربیت معنوی این عهد را کیفیت مخصوص بخشید... می‌توانیم بگوییم که مصائب عمومی و بدبختی‌های اجتماعی در عهد انوشیروان کمتر از ادوار سلف بوده، ولی مردم بیشتر آن‌را حس می‌کردند، زیرا بیشتر فکر می‌نمودند.[۱]

گفتاوردها

  • « مروّت آن است که کاری را پنهانی انجام ندهی که در آشکارا از آن شرم داری.»

منسوب به او

  • «اگر خواهی تو را دیوانه‌سار نشمرند، آن‌چه نایافتنی است مجوی.»
  • «اگر می‌خواهی اندوهگین نباشی، حسود مباش.»
  • «جایی‌که راز گویند، گوش مدارید.»
  • «چرا ایمن خسبد کسی که با پادشاه آشنایی دارد.»
  • «چرا دشمن نخوانی کسی را که جوانمردی خود، آزار مردمان داند.»
  • «چرا دوست خوانی کسی را که دشمن دوستان تو باشد.»
  • «چرا زنده شمرد خود را، کسی که زندگانی او جز بکام او باشد.»
  • «خرد‌نگرش و بزرگ‌زیان مباش.»
  • «خویشتن‌شناسان را از ما درود دهید.»
  • «داد از خود بده تا از دادده مستغنی باشی.»
  • «دارو در تندرستی خورید.»
  • «در آب مردن به که از غوک زنهار خواستن.»
  • «در خانهٔ کسان کدخدایی نکنید.»
  • «در میان زن و شوهر میانگی نکنید.»
  • «شهرها را به عدل محکم کنید.»
  • «فریفته‌تر از آن کسی نبود که یافته به نایافته دهد.»

پانویس

  1. تاریخ و فرهنگ ایران، ص ۳۰۸

منابع

  • محمدی ملایری، محمد. تاریخ و فرهنگ ایران. جلد اول. تهران: انتشارات توس، ۱۳۷۹. شابک: ۷-۵۲۷-۳۱۵-۹۶۴

پیوند به بیرون

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ