تنهایی

«کمترین بهره‌ای که بنده از تنهایی می‌گیرد، آسودگی مردم است...»جعفر صادق

تنهایی یک حالت احساسی است که در آن یک فرد تجربۀ یک احساس قوی از پوچی و انزوا را دارد.

گفتاورها

• «اگر تو شیرینی تنهایی را چشیده بودی از خودت هم می‌هراسیدی ... کمترین بهره‌ای که بنده از تنهایی می‌گیرد، آسودگی از مدارا و سازش با مردم است.»
  • جعفر صادق تحف العقول
• «من ز بی‌یاری چو در خود بنگرم/هم نپندارم که یاری داشتم.»
  • از دیوان خاقانی شروانی
• «هر که خواهد که تا دین او به سلامت باشد و تن او آسوده ودل او به عافیت گو از مردمان جدا باش که این زمانه وحشت است و خردمند آنست که تنهایی اختیار کند.»
  • جنید بغدادی^{از تذکرة الأولیاء ، عطار نیشابوری ، بخش«ذکرِ جنید بغدادی»}
• «تاکنون رفیقی پیدا نکرده‌ام که به اندازه تنهایی قابل رفاقت باشد.»
  • هنری دیوید تورو

نوشتارهای وابسته

• حریم شخصی