تنهایی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌گفتاورد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Sialkgraph (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۶: خط ۶:
* «من ز بی‌یاری چو در خود بنگرم/هم نپندارم که یاری داشتم.»
* «من ز بی‌یاری چو در خود بنگرم/هم نپندارم که یاری داشتم.»
** از دیوان ''[[خاقانی شروانی]]''
** از دیوان ''[[خاقانی شروانی]]''

* «تاکنون رفیقی پیدا نکرده‌ام که به اندازه تنهایی قابل رفاقت باشد.»
** [[هنری دیوید تورو]]

== نوشتارهای وابسته ==
== نوشتارهای وابسته ==
* [[حریم شخصی]]
* [[حریم شخصی]]

نسخهٔ ‏۳۰ مارس ۲۰۱۴، ساعت ۰۷:۱۴

«کمترین بهره‌ای که بنده از تنهایی می‌گیرد، آسودگی مردم است...»جعفر صادق

تنهایی یک حالت احساسی است که در آن یک فرد تجربۀ یک احساس قوی از پوچی و انزوا را دارد.

گفتاورها

  • «اگر تو شیرینی تنهایی را چشیده بودی از خودت هم می‌هراسیدی ... کمترین بهره‌ای که بنده از تنهایی می‌گیرد، آسودگی از مدارا و سازش با مردم است.»
  • «من ز بی‌یاری چو در خود بنگرم/هم نپندارم که یاری داشتم.»
  • «تاکنون رفیقی پیدا نکرده‌ام که به اندازه تنهایی قابل رفاقت باشد.»

نوشتارهای وابسته