بخشندگی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''[[w:ar:كرم|بخشندگی]]''' عادت هدیه دادن بدون انتظار چیزی از طرف مقابل است. واژۀ « مغفرت » در دین ، بخشندگی خداست. |
|||
بخشش یکی از اصول اخلاقی انسانی است.بخشش نشانگر آن است که عطا کننده فضیلت دارد و گیرنده نیازمند و محتاج است. |
|||
== گفتاوردها == |
|||
==حدیث== |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
* «[[احسان]]، زکاتِ نعمت ها؛ شفاعت، زکاتِ مقام؛ [[بیماری|بیماریها]]، زکاتِ بدن ها؛ و [[بخشش]]، زکاتِ پیروزی است. آنچه [[زکات]]ش داده شود از نابودی در امان است.» |
* «[[احسان]]، زکاتِ نعمت ها؛ شفاعت، زکاتِ مقام؛ [[بیماری|بیماریها]]، زکاتِ بدن ها؛ و [[بخشش]]، زکاتِ پیروزی است. آنچه [[زکات]]ش داده شود از نابودی در امان است.» |
||
** ''[[جعفر صادق]]'' <small>[[w:تحف العقول|تحف العقول]]</small> |
** ''[[جعفر صادق]]'' <small>[[w:تحف العقول|تحف العقول]]</small> |
||
* <small>از او پرسیدند که کدام یک از این دو برترند: عدالت یا بخشندگی؟ فرمود:</small> «[[عدالت]]، هر چیز را به جای خود مینهد و [[بخشندگی]] آن را از جای خود بیرون مینهد. [[عدل]]، نگاهدارنده همگان است و بخشندگی، تنها کسی را در بر میگیرد که [[بخشش]] نصیب او شده. پس، [[عدالت]] از [[بخشندگی]] شریفتر و برتر است.» |
|||
***[[علی بن ابیطالب]]<small>''نهج البلاغه، کلمات قصار، ۴۳۷''</small> |
|||
[[رده: |
[[رده:فضائل]] |
||
[[en:Grace]] |
|||
[[de:Gnade]] |
|||
[[it:Jeff Buckley#Grace]] |
|||
[[lt:Malonė]] |
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۰۰
بخشندگی عادت هدیه دادن بدون انتظار چیزی از طرف مقابل است. واژۀ « مغفرت » در دین ، بخشندگی خداست. بخشش یکی از اصول اخلاقی انسانی است.بخشش نشانگر آن است که عطا کننده فضیلت دارد و گیرنده نیازمند و محتاج است.
گفتاوردها
- «سخاوت مرد، او را محبوب مخالفان میکند و بخل، او را مورد خشم فرزندانش قرار میدهد.
- علی بن ابیطالب (شرح غرر و و درر، ج ۹، ص ۳۵۹.)
- «احسان، زکاتِ نعمت ها؛ شفاعت، زکاتِ مقام؛ بیماریها، زکاتِ بدن ها؛ و بخشش، زکاتِ پیروزی است. آنچه زکاتش داده شود از نابودی در امان است.»
- از او پرسیدند که کدام یک از این دو برترند: عدالت یا بخشندگی؟ فرمود: «عدالت، هر چیز را به جای خود مینهد و بخشندگی آن را از جای خود بیرون مینهد. عدل، نگاهدارنده همگان است و بخشندگی، تنها کسی را در بر میگیرد که بخشش نصیب او شده. پس، عدالت از بخشندگی شریفتر و برتر است.»
- علی بن ابیطالبنهج البلاغه، کلمات قصار، ۴۳۷