گی دو موپاسان

انری رنه آلبر گی دو موپاسان (زادهٔ ۵ آگوست ۱۸۵۰-درگذشتهٔ ۶ ژوئیهٔ ۱۸۹۳) نویسنده فرانسوی است.او تحت تاثیر ویکتور هوگو نخست اشعاری عاشقانه سرود.بعدها با لویی بویه و گوستاو فلوبر آشنا شد و همراه آنها به بررسی آثار بالزاک پرداخت و پس از آن به شکل جدی به نویسندگی روی آورد.

دارای منبع

• «انسان فرزند محیط و جامعه است که در آن نشو و نما و پرورش یافته است.»

• « تنها یک چیز خوب در زندگی وجود دارد ، که آن هم عشق است. و چقدر در مورد آن دچار سو تفاهم می شوید! با آن مثل یک رسم دینی جدی یا چیز قابل خریدی مثل یک لباس برخورد کرده و چقدر آنرا خراب می کنید!»

**"The Love of Long Ago"

• «افراد سالمی که افکار بزرگ دارند هرگز نابغه حساب نمی شوند ، در حالی که این صفت اعجاب آور با گشاده دستی به مغزهایی که اغلب حقیر و اندکی دیوانه اند نسبت داده می شوند.»

**"The Englishman of Etretat"

• «عشق همیشه عشق است ، به جایی که ممکن است وارد می شود. قلبی که با نزدیک شدن شما بتپد، چشمی که با دور شدن شما گریه کند چیزهای خیلی کمیاب، خیلی شیرین ، خیلی با ارزشی هستند که هرگز نباید تحقیر شوند.»

**"Miss Harriet"

• « ما همیشه زیر بار رسوم قدیمی و نفرت انگیز اجداد وحشی ما ن زندگی می کنیم .»

• « نظامی ها بلای جان مردم دنیا هستند.»

• « از آنجایی که دولت ها به خود حق می دهند که مردمشان را بکشند ، تعجب آور نیست اگر گاهی اوقات مردم هم به خود حق کشتن آنها را بدهند.»

• « هر دولتی وظیفه دارد مثل کاپیتانی که از صدمه دیدن کشتی جلوگیری می کند مانع جنگ شود.»

**"Sur l’eau 1888"