کاشان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Sialkgraph (بحث | مشارکتها) |
Sialkgraph (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
== ضربالمثل با اصطلاحات عامیانه == |
== ضربالمثل با اصطلاحات عامیانه == |
||
* آبِ خوش اَ گُلُوش پای نِمیرَ ! |
|||
** ''آب خوش از گلویش پایین نمیرود''. (یعنی روزگار خوش و شیرینی ندارد.) |
|||
== اصفهان در شعر شاعران == |
|||
⚫ | |||
* «کاشان که مصر روی زمین است در جهان // میخواست در ولای چنین یوسفی چنان» |
|||
⚫ | |||
** ''محتشم کاشانی (قصاید)'' |
|||
* «و یکبار هم در بیابان کاشان هوا ابر شد و باران تندی گرفت و سردم شد، آن وقت در پشت یک سنگ، اجاق شقایق مرا گرم کرد» |
|||
** ''[[سهراب سپهری]] (به باغ همسفران)'' |
|||
* «پس از تعمیر کاشان کز ازل میبود ویرانه // به یمن همت عالیش چون گردید آبادان // بنا شد خانهی دلکش روان شد جوی آبی خوش // به خوبی روضهی رضوان به صافی چشمهی حیوان // زلال حوض آن پیوسته روحافزار و جانپرور // نسیم صحن آن همواره عنبربیز و مشکافشان // ازین دلکش بنا کاشان به اصفاهان همی نازد // سزد هر چند بر گلزار جنت نازد اصفاهان // چو از معماری لطف خدا بر پا شد این خانه // که در وی با نیش خرم زید با عمر جاویدان // پی تاریخ سال آن رقم زد خامهی هاتف // همی نازد به اصفاهان ازین دلکش بنا کاشان» |
|||
** ''[[هاتف اصفهانی]] (ماده تاریخها)'' |
|||
* «آب حیوان که خضر در ظلماتش میجست // گو بیا ظاهر و پیداش به کاشان بنگر // جدولی بین و در آن صف زده سی فواره // همه را بر ورق نقره درافشان بنگر // در میان جدولی از آب خضر مالامال // وز دو جانب دو تر و تازه گلستان بنگر // از نسیم سحرش رایحهی روح شنو // وز زلال شمرش خاصیت جان بنگر // بس که میبالد ازین طرفه بنا کاشان را // سرهم چشمی شیراز و صفاهان بنگر // یافت چون زینت اتمام ز نظارگیان // این همی گفت به آن این بگذار آن بنگر // پیر عقل از پی تاریخ به هاتف گفتا // که به گلزار ارم چشمهی حیوان بنگر» |
|||
** ''[[هاتف اصفهانی]] (ماده تاریخها)'' |
|||
* «اهل کاشانم // روزگارم بد نیست. // تکه نانی دارم، خرده هوشی، سر سوزن ذوقی. // مادری دارم، بهتر از برگ درخت. // دوستانی، بهتر از آب روان. // و خدایی که در این نزدیکی است: // لای این شب بوها، پای آن کاج بلند. // روی آگاهی آب، روی قانون گیاه.» |
|||
** ''[[سهراب سپهری]] (صدای پای آب)'' |
|||
== اشعار محلی و عامیانه == |
== اشعار محلی و عامیانه == |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
== پیوند به بیرون == |
== پیوند به بیرون == |
||
خط ۲۳: | خط ۴۱: | ||
{{الگو:نواحی}} |
{{الگو:نواحی}} |
||
{{ویکیپدیا}} |
{{ویکیپدیا}} |
||
{{ویکیواژه}} |
|||
{{ناتمام}} |
{{ناتمام}} |
||
نسخهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۴:۱۹
کاشان شهری تاریخی است که مرکز شهرستان و فرمانداری ویژه کاشان است که بخشی از استان اصفهان به حساب میآید، این شهر در مرکز ایران در ۲۲۰ کیلومتری جنوب پایتخت و ۲۰۰ کیلومتری مرکز استان واقع است.
گفتاورد
- «شهر کاشان بهدلیل مخمل و زریهای زیبا و کمنظیرش با شهر لیون فرانسه که مرکز صنایع ابریشم اروپاست همارز و برابر است.»
- ولتر.
- «از دیگر صنایع ظریفه ایران مخملهای قدیم کاشان است که بسیار قشنگ و زیبا و کمنظیر است. راستی جای تاسف است که بانوان متجدد ایران صنایع زیبای وطن خود را تحقیر میکنند و صنایع ناچیز اروپایی را ترجیح میدهند.»
- سرپرسی سایکس. تاریخ ایران.
ضربالمثل
ضربالمثل با اصطلاحات عامیانه
- آبِ خوش اَ گُلُوش پای نِمیرَ !
- آب خوش از گلویش پایین نمیرود. (یعنی روزگار خوش و شیرینی ندارد.)
اصفهان در شعر شاعران
- «کاشان که مصر روی زمین است در جهان // میخواست در ولای چنین یوسفی چنان»
- محتشم کاشانی (قصاید)
- «و یکبار هم در بیابان کاشان هوا ابر شد و باران تندی گرفت و سردم شد، آن وقت در پشت یک سنگ، اجاق شقایق مرا گرم کرد»
- سهراب سپهری (به باغ همسفران)
- «پس از تعمیر کاشان کز ازل میبود ویرانه // به یمن همت عالیش چون گردید آبادان // بنا شد خانهی دلکش روان شد جوی آبی خوش // به خوبی روضهی رضوان به صافی چشمهی حیوان // زلال حوض آن پیوسته روحافزار و جانپرور // نسیم صحن آن همواره عنبربیز و مشکافشان // ازین دلکش بنا کاشان به اصفاهان همی نازد // سزد هر چند بر گلزار جنت نازد اصفاهان // چو از معماری لطف خدا بر پا شد این خانه // که در وی با نیش خرم زید با عمر جاویدان // پی تاریخ سال آن رقم زد خامهی هاتف // همی نازد به اصفاهان ازین دلکش بنا کاشان»
- هاتف اصفهانی (ماده تاریخها)
- «آب حیوان که خضر در ظلماتش میجست // گو بیا ظاهر و پیداش به کاشان بنگر // جدولی بین و در آن صف زده سی فواره // همه را بر ورق نقره درافشان بنگر // در میان جدولی از آب خضر مالامال // وز دو جانب دو تر و تازه گلستان بنگر // از نسیم سحرش رایحهی روح شنو // وز زلال شمرش خاصیت جان بنگر // بس که میبالد ازین طرفه بنا کاشان را // سرهم چشمی شیراز و صفاهان بنگر // یافت چون زینت اتمام ز نظارگیان // این همی گفت به آن این بگذار آن بنگر // پیر عقل از پی تاریخ به هاتف گفتا // که به گلزار ارم چشمهی حیوان بنگر»
- هاتف اصفهانی (ماده تاریخها)
- «اهل کاشانم // روزگارم بد نیست. // تکه نانی دارم، خرده هوشی، سر سوزن ذوقی. // مادری دارم، بهتر از برگ درخت. // دوستانی، بهتر از آب روان. // و خدایی که در این نزدیکی است: // لای این شب بوها، پای آن کاج بلند. // روی آگاهی آب، روی قانون گیاه.»
- سهراب سپهری (صدای پای آب)
اشعار محلی و عامیانه
جستار های وابسته
پیوند به بیرون
|
این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکیگفتاورد کمک کنید. |