لویی پاستور: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز حذف موارد نامرتبط |
LaaknorBot (بحث | مشارکتها) جز r2.7.3rc2) (ربات: افزودن de:Louis Pasteur |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
[[bg:Луи Пастьор]] |
[[bg:Луи Пастьор]] |
||
[[cs:Louis Pasteur]] |
[[cs:Louis Pasteur]] |
||
[[de:Louis Pasteur]] |
|||
[[el:Λουδοβίκος Παστέρ]] |
[[el:Λουδοβίκος Παστέρ]] |
||
[[en:Louis Pasteur]] |
[[en:Louis Pasteur]] |
نسخهٔ ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۲:۱۷
لویی پاستور، عالم میکروبیولوژی، شیمیدان، کاشف سرم ضدهاری و مخترع روش پاستوریزهکردن. زادروز : (۲۷ دسامبر ۱۸۲۲ (میلادی)) در دله از توابع ژورا در فرانسه.
درگذشت : (۲۸ سپتامبر ۱۸۹۵ (میلادی)) در پاریس.
دارای منبع
- «بدون برکت بیپایان و جاودانه آفریدگار، کجا خواهند بود چشمههای زلال حرمت انسانی، تا همه را بهیکسان سیراب نمایند؟»
- سخنرانی به مناسبت پذیرفتهشدن در آکادمی فرانسه - ۲۷ آوریل ۱۸۸۲
- «خوشبخت آنکه معبودی را در درون خویش میپرستد و در پی تحقق آرمانی پسندیده گام مینهد؛ هنر، دانش، عشق بهمیهن و یا عفاف مذهبی، همگی سرچشمه جوشان اندیشههای بزرگ و اعمال سترگاند و همگی از پرتو لایزال الهی منورند.»
- سخنرانی به مناسبت پذیرفتهشدن در آکادمی فرانسه - ۲۷ آوریل ۱۸۸۲
- «در صحنه مشاهدات، بخت به یاری اندیشههای پیشرو وارد میدان میشود.»
- سخنرانی در دانشگاه لیل - ۷ دسامبر ۱۸۵۴
- «من برای آشکار ساختن اسرار، بهمرحلیای رسیدهام که پردهها لحظه بهلحظه نازک و نازکتر میشوند.»
- The Epic Story of the Deadliest Plague In History (۲۰۰۴) by John M. Barry
بدون منبع
- «آنچه زندهاست از زندگی پدید آمده.»
- «این اکسیژن است که شراب میاندازد.»
- «این غلبه بر مشکلات است که مرد را بهقهرمانی میرساند.»
- «تمدن، زاییدهٔ اقتصاد برتر نیست، در هنر و ادب و اخلاق هم باید متمدن بود و برتری داشت.»
- «حیرتزدگی اولین گام بهسوی شناخت است.»
- «رخدادهای ناگهانی، جادهصافکن ِ ظهور ِ از پیش فراهم شدهٔ حیات است.»
- «من میخواهم رمز موفقیتم را برایتان فاش کنم. تمام توان و نیروی خود را مدیون استقامت و پایداری خود هستم.»
- «نگذارید با انتقادات مخرب و بیهوده، دامانتان لکهدار شود.»
- «هرچه بیشتر در سرشت طبیعت اندیشه کردم، از خلاقیت خالق نیز بیشتر متحیر و شگفتزده شدم.»
- «شانس به سراغ ذهنهای آماده میرود.»
- «در هر حرفهای که هستید نه اجازه دهید که به بدبینیهای بی حاصل آلوده شوید و نه بگذارید که بعضی لحظات تاسف بار که برای هر ملتی پیش میآید،شما را به یاس و نامیدی بکشاند.در آرامش حاکم بر آزمایشگاهها و کتابخانه هایتان زندگی کنید.نخست از خود بپرسید:من برای خودآموزی و یادگیری چه کرده ام؟سپس همچنان که پیشتر میروید بپرسید:من برای کشورم چه کرده ام؟و این پرسش را آن قدر ادامه دهید ا به این احساس شادی بخش و هیجان انگیز برسید که شاید سهم کوچکی در پیشرفت اعتلای بشریت داشتهاید.اما هر پاداشی که زندگی به تلاشهایمان بدهد یا ندهد،هنگامی که به پایان تلاش هایمان نزدیک میشویم؛هر کدام از ما باید حق آن را داشته باشیم که بگوییم:من هر چه در توان داشتهام،انجام دادهام....»