نیایش: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
[[رده:اسلام]] |
[[رده:اسلام]] |
||
==دعا== |
==دعا== |
||
*خوشابحال آنكه با «او» دعا ميكند زيرا به آمين او دعايش مستجاب خواهد شد. |
* خوشابحال آنكه با «او» دعا ميكند زيرا به آمين او دعايش مستجاب خواهد شد. |
||
** |
** ''[[ایلیا میم]] |
||
*سرنوشت انسان چيزي جز دعاها و خواسته هاي او نيست و آينده انسان با چيزي بجز دعا (خواستن مستقيم يا غيرمستقيم از خداوند) تغيير نميكند... |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*خدايي كه نور آسمانها و زمين است خود بخود بخشنده و مهربان است نه سليقهاي، نه انتخابي و نه گاه گاهي. نور هميشه و خودبخود روشن ميكند، نميپرسد كجا را؟ چه كسي را؟ براي چه؟ فقط روشن ميكند و نور ميدهد. اما اين تويي كه بايد نور را بيابي و در معرض و حضور آن قرارگيري. دعا روشي براي اين در معرض نور قرار گرفتن است. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*اگر نام هاي خداوند واقعاً خوانده شوند شفادهنده اند. اما اگر از سر غفلت و بي توجهي بيان شوند نبايد انتظار كار بزرگي را از آن ها داشته باشيد. بيشتر مردم مي گويند توكل ما به خداست اما كمتر كسي ممكن است به خداوند توكل كرده باشد. اكثراً دعا مي خوانند اما نادرند كساني كه دعا را آموخته اند؛ و همه خدا دارند اما كميابند كساني كه خدا را يافته اند. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*در نظر مردم دعا و توكل و بسياري از امور باطني ديگر، شبه واقعيتي است كه غالباً واقعيت ندارد پس جدي گرفته نميشود. كاري رؤيايي است كه براي انسانهاي ضعيف و نيازمند خوب است. بيشتر براي قوت قلب است و نااميد نشدن نه براي به تحقق رساندن و به تحقق رسيدن. گاهي تمسخرآميز است گاهي تحقيرآميز. اگر هم به آن اندك احترامي تو خالي گذاشته ميشود، براي راحتي وجدان و خالي نبودن تقدس است. حتي بعضيها خجالت ميكشند با صداي بلند دعا كنند چون ممكن است به چيزهاي مختلف متهم شوند. بيشتر مردم براي شكست از آن استفاده ميكنند تا توفيق. وقتي آنرا بكار ميگيرند كه مطمئن هستند كار از كار گذشته و امكان ندارد درست شود، در اوج نااميدي. از اين رو دعاي آنان غالباً به نتيجه نه ختم ميشود. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*نرم خواستن و به نرمي خواستن و خواسته هاي نرم را خواستن، نرمي دعا را كامل ميكند و قدرتش را به جريان مياندازد. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*چيزهايي را كه نميداني و از باطن آنها بيخبري از خدا نخواه و قصد نكن. دعا كن كه آنچه لازم است بداني، بداني و آنچه لازم است به انجام برساني، به انجام برساني. آنچه لازم است به تو برسد، برسد و آنچه لازم است از تو گرفته شود، گرفته شود. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*با وجود پيشرفتهاي بسيار بشر، بالاترين قدرت در دعا و توكل است. دعايي كه اساس آن ايمان و يقين باشد. ايماني كه از مشاهده و دريافت است نه ادعاي آن. با چنين ايماني هر كاري، هر كاري، هر كاري شدنيست. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*بهترين دعا آن است كه خدا را از خدا بخواهيم. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*توكل كاملترين روش دعاست. روح دعا، توكل است. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*با دعا و توكل مداوم و ارتباط داشتن پيوسته با خداوند او را وا مي داريم تا در وجودمان زندگي كند و با ما باشد. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*در دعا هر گاه روح القدس بر تو آمين بگويد يقين است كه دعاي تو هر چه كه باشد مستجاب ميشود لكن او بخوبي ميداند به چه كساني آمين بگويد يا نگويد. نگاه او را بايد يافت. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*هرگاه اراده فرد با اراده خداوند همسو و همجهت شود، دعاي او مستجاب و خواستهاش عملي ميگردد. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*هر رودخانهاي بسوي دريا ميرود و هر دعايي به پاسخ الهي ختم ميشود. هر سنگي كه بالا بيندازي پايين ميآيد منتهي با قدرتي بيشتر و هر دعايي كه بالا برود نتيجه خود را پايين ميآورد. اگر در كوهستان فرياد بزني اين طبيعي است كه انعكاس صداي خود را بشنوي و بسوي تو بازگردد و اگر در حضور الهي چيزي بگويي پژواك شگفتانگيز و پرطنين و ممتد آن بسوي تو ميآيد. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*هر كه با ايماني زنده به حضورر خداوند متوسل شود، باذن الله پاسخ او داده خواهد شد. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*هر حرفي كه به اسم خدا و در خيال، به خداوند زده شود دعا نيست. دعا در سادهترين معناي خود خواستن از خداوند زنده و حقيقي است حتي اگر اين خواستن غيرمستقيم باشد و در ظاهر آن اسمي از خدا هم برده نشود. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*آنچه مردم بنام دعا ميشناسند و انجام ميدهند اكثراً دعا نيست، بازي دعاست به همين دليل اجابتي در آن نيست. زيرا بنا بر اصل تحقق دعا، هر دعايي مستجاب ميشود. هر درخواستي از خداوند زنده، پاسخ ميگيرد و هر سؤالي از او جوابي از او با خود دارد. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*اگر دعاي مردم عموماً اجابت نميشود از اينست كه اساساً دعا نيست يعني خواستهاي نيست كه متوجه خداوند حي و حاضر باشد. خداي اكثر مردم مرده است. مخلوق ذهن آنان است. خودشان مثل يك بت آنرا ساخته و تعريف كردهاند و ميپرستند. از يك بت سنگي يا تصوير بت چه انتظاري ميتوان داشت. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*طبيعت خلأپذير نيست و دعا نوعي ايجاد خلأ است پس خلأ پر ميشود چون طبيعت خالي از آن است. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*انسان داراي امكان دعا كردن و با دعا به نتيجه رسيدن است. اين معني ديگري از اختيار انسان است. چگونه ممكن است انسان اختيار داشته باشد و در برابر همه سرنوشت خود هم پاسخگو باشد، اما داراي امكان «ميخواهم ميشود» نباشد. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*دعا يك عمل است و جواب دعا يك عكس العمل و قانون عمل و عكس العمل جهانشمول است و همه اين جهان را شامل ميشود. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*جواب از سؤال ميآيد و گرسنگي معلول غذاست. از اجابت است كه دعا ميآيد زيرا قبل از آنكه انسان بخواهد، خداوند، بخشيده است. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*بهترين حالت دعا آنست كه آميخته به توكل و متوكلانه باشد. خواستني كه با واگذار كردن همراه باشد و اصراري كه خالي از تأكيد باشد و پر از رهاسازي. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*در بزرگترين دعاها چيزي نميگنجد بنابراين بزرگترين دعا خالي از هر خواستهايست. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*روشهاي دعا كردن مانند شيوههاي دريافت نور براي آنكسي است كه در خانه است. براي او پنجره را باز كردن، گشودن در، برداشتن سقف، در پشت بام بودن يا به خورشيد رفتن و در خورشيد ماندن، طرق اين كسب نور است. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
|||
*هر كه از خداوند زنده بخواهد، هر كه باشد، هر كه باشد، خداوند به او ميبخشد. اما بخشش خداوند حتماً آن چيزي نيست كه تو ميگويي بايد. شايد باشد اما كمتر اينچنين است. زيرا بخشش خداوند، عادلانه و به حق است حتي اگر بزرگوارانه و ناشي از فيض او باشد. بخشش خداوند به تناسب قلب و نيات تو است اما كمتر از آن نيست و هميشه بيشتر از حق تو است چون او هميشه بزرگ است. |
|||
** ''[[ایلیا میم]] |
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۱۱، ساعت ۰۸:۱۵
نیایش یا دعاکردن.
حدیث
- شما را سفارش مى كنم به دعا كردن، زيرا با هيچ چيز به مانند دعا به خدا نزديك نمى شويد و دعا كردن براى هيچ امر كوچكى را، به خاطر كوچك بودنش رها نكنيد، زيرا حاجتهاى كوچك نيز به دست همان كسى است كه حاجتهاى بزرگ به دست اوست.
- جعفر بن محمد(كافى، ج2، ص467، ح6)
- كسى كه در دلش هوايى جز خشنودى خدا خطور نكند، من ضمانت مى كنم كه خداوند دعايش را مستجاب كند.
- حسن بن علی،(كافى، ج2، ص62، ح11)
- هر كس دوست دارد خداوند هنگام سختى ها و گرفتارى ها دعاى او را اجابت كند، در هنگام آسايش، دعا بسيار كند.
- محمد بن عبدالله ،(نهج الفصاحه، ح 3023)
- هيچ دعايى زودتر از دعايى كه انسان در غياب كسى مى كند، مستجاب نمى شود.
- حصرت محمد بن عبدالله(بحارالأنوار، ج93، ص359، ح17)
- دعا كردن را در هنگام رقّت قلب غنيمت شمريد، كه رقت قلب، رحمت است.
- حضرت محمد بن عبدالله(بحارالأنوار، ج93، ص347، ح14)
- هر كس بخواهد دعايش مستجاب شود، بايد كسب خود را حلال كند و حق مردم را بپردازد. دعاى هيچ بنده اى كه مال حرام در شكمش باشد يا حق كسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى رود.
- جعفر بن محمد(بحارالأنوار، ج93، ص321، ح31)
- هر آينه بنده دعا مى كند و خداوند عزوجل به دو فرشته مى فرمايد: من دعاى او را مستجاب كردم اما حاجتش را نگهداريد، زيرا دوست دارم صداى او را بشنوم و همانا بنده دعا مى كند و خداوند تبارك و تعالى مى فرمايد: زود خواسته اش را برآوريد كه من خوش ندارم صداى او را بشنوم.
- جعفر بن محمد(كافى، ج2، ص489، ح3)
- هر كس در هيچ كارى به مردم اميد نبندد و همه كارهاى خود را به خداى عزوجل واگذارد، خداوند هر خواسته اى كه او داشته باشد اجابت كند.
- علی بن حسین(كافى، ج2، ص148، ح3)
- دعاى شخص روزه دار هنگام افطار مستجاب مى شود.
- موسی بن جعفر(بحار الانوار، ج 92، ص 255، ح 33)
- دعايى كه با بسم اللّه الرحمن الرحيم شروع شود، رد نمى شود.
- حضرت محمد بن عبدالله(الدعوات، ص 52)
- خدا را بخوانید و به اجابت دعای خود یقین داشته باشید و بدانید که خداوند دعا را از قلب غافل بیخبر نمی پذیرد.
- حضرت محمد بن عبدالله(کنز العمال، ج2، ص72)
- عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند.
- حسین بن علی(بحارالانوار، ج93، ص 294)
پیوند به بیرون
دعا
- خوشابحال آنكه با «او» دعا ميكند زيرا به آمين او دعايش مستجاب خواهد شد.
- سرنوشت انسان چيزي جز دعاها و خواسته هاي او نيست و آينده انسان با چيزي بجز دعا (خواستن مستقيم يا غيرمستقيم از خداوند) تغيير نميكند...
- خدايي كه نور آسمانها و زمين است خود بخود بخشنده و مهربان است نه سليقهاي، نه انتخابي و نه گاه گاهي. نور هميشه و خودبخود روشن ميكند، نميپرسد كجا را؟ چه كسي را؟ براي چه؟ فقط روشن ميكند و نور ميدهد. اما اين تويي كه بايد نور را بيابي و در معرض و حضور آن قرارگيري. دعا روشي براي اين در معرض نور قرار گرفتن است.
- اگر نام هاي خداوند واقعاً خوانده شوند شفادهنده اند. اما اگر از سر غفلت و بي توجهي بيان شوند نبايد انتظار كار بزرگي را از آن ها داشته باشيد. بيشتر مردم مي گويند توكل ما به خداست اما كمتر كسي ممكن است به خداوند توكل كرده باشد. اكثراً دعا مي خوانند اما نادرند كساني كه دعا را آموخته اند؛ و همه خدا دارند اما كميابند كساني كه خدا را يافته اند.
- در نظر مردم دعا و توكل و بسياري از امور باطني ديگر، شبه واقعيتي است كه غالباً واقعيت ندارد پس جدي گرفته نميشود. كاري رؤيايي است كه براي انسانهاي ضعيف و نيازمند خوب است. بيشتر براي قوت قلب است و نااميد نشدن نه براي به تحقق رساندن و به تحقق رسيدن. گاهي تمسخرآميز است گاهي تحقيرآميز. اگر هم به آن اندك احترامي تو خالي گذاشته ميشود، براي راحتي وجدان و خالي نبودن تقدس است. حتي بعضيها خجالت ميكشند با صداي بلند دعا كنند چون ممكن است به چيزهاي مختلف متهم شوند. بيشتر مردم براي شكست از آن استفاده ميكنند تا توفيق. وقتي آنرا بكار ميگيرند كه مطمئن هستند كار از كار گذشته و امكان ندارد درست شود، در اوج نااميدي. از اين رو دعاي آنان غالباً به نتيجه نه ختم ميشود.
- نرم خواستن و به نرمي خواستن و خواسته هاي نرم را خواستن، نرمي دعا را كامل ميكند و قدرتش را به جريان مياندازد.
- چيزهايي را كه نميداني و از باطن آنها بيخبري از خدا نخواه و قصد نكن. دعا كن كه آنچه لازم است بداني، بداني و آنچه لازم است به انجام برساني، به انجام برساني. آنچه لازم است به تو برسد، برسد و آنچه لازم است از تو گرفته شود، گرفته شود.
- با وجود پيشرفتهاي بسيار بشر، بالاترين قدرت در دعا و توكل است. دعايي كه اساس آن ايمان و يقين باشد. ايماني كه از مشاهده و دريافت است نه ادعاي آن. با چنين ايماني هر كاري، هر كاري، هر كاري شدنيست.
- بهترين دعا آن است كه خدا را از خدا بخواهيم.
- توكل كاملترين روش دعاست. روح دعا، توكل است.
- با دعا و توكل مداوم و ارتباط داشتن پيوسته با خداوند او را وا مي داريم تا در وجودمان زندگي كند و با ما باشد.
- در دعا هر گاه روح القدس بر تو آمين بگويد يقين است كه دعاي تو هر چه كه باشد مستجاب ميشود لكن او بخوبي ميداند به چه كساني آمين بگويد يا نگويد. نگاه او را بايد يافت.
- هرگاه اراده فرد با اراده خداوند همسو و همجهت شود، دعاي او مستجاب و خواستهاش عملي ميگردد.
- هر رودخانهاي بسوي دريا ميرود و هر دعايي به پاسخ الهي ختم ميشود. هر سنگي كه بالا بيندازي پايين ميآيد منتهي با قدرتي بيشتر و هر دعايي كه بالا برود نتيجه خود را پايين ميآورد. اگر در كوهستان فرياد بزني اين طبيعي است كه انعكاس صداي خود را بشنوي و بسوي تو بازگردد و اگر در حضور الهي چيزي بگويي پژواك شگفتانگيز و پرطنين و ممتد آن بسوي تو ميآيد.
- هر كه با ايماني زنده به حضورر خداوند متوسل شود، باذن الله پاسخ او داده خواهد شد.
- هر حرفي كه به اسم خدا و در خيال، به خداوند زده شود دعا نيست. دعا در سادهترين معناي خود خواستن از خداوند زنده و حقيقي است حتي اگر اين خواستن غيرمستقيم باشد و در ظاهر آن اسمي از خدا هم برده نشود.
- آنچه مردم بنام دعا ميشناسند و انجام ميدهند اكثراً دعا نيست، بازي دعاست به همين دليل اجابتي در آن نيست. زيرا بنا بر اصل تحقق دعا، هر دعايي مستجاب ميشود. هر درخواستي از خداوند زنده، پاسخ ميگيرد و هر سؤالي از او جوابي از او با خود دارد.
- اگر دعاي مردم عموماً اجابت نميشود از اينست كه اساساً دعا نيست يعني خواستهاي نيست كه متوجه خداوند حي و حاضر باشد. خداي اكثر مردم مرده است. مخلوق ذهن آنان است. خودشان مثل يك بت آنرا ساخته و تعريف كردهاند و ميپرستند. از يك بت سنگي يا تصوير بت چه انتظاري ميتوان داشت.
- طبيعت خلأپذير نيست و دعا نوعي ايجاد خلأ است پس خلأ پر ميشود چون طبيعت خالي از آن است.
- انسان داراي امكان دعا كردن و با دعا به نتيجه رسيدن است. اين معني ديگري از اختيار انسان است. چگونه ممكن است انسان اختيار داشته باشد و در برابر همه سرنوشت خود هم پاسخگو باشد، اما داراي امكان «ميخواهم ميشود» نباشد.
- دعا يك عمل است و جواب دعا يك عكس العمل و قانون عمل و عكس العمل جهانشمول است و همه اين جهان را شامل ميشود.
- جواب از سؤال ميآيد و گرسنگي معلول غذاست. از اجابت است كه دعا ميآيد زيرا قبل از آنكه انسان بخواهد، خداوند، بخشيده است.
- بهترين حالت دعا آنست كه آميخته به توكل و متوكلانه باشد. خواستني كه با واگذار كردن همراه باشد و اصراري كه خالي از تأكيد باشد و پر از رهاسازي.
- در بزرگترين دعاها چيزي نميگنجد بنابراين بزرگترين دعا خالي از هر خواستهايست.
- روشهاي دعا كردن مانند شيوههاي دريافت نور براي آنكسي است كه در خانه است. براي او پنجره را باز كردن، گشودن در، برداشتن سقف، در پشت بام بودن يا به خورشيد رفتن و در خورشيد ماندن، طرق اين كسب نور است.
- هر كه از خداوند زنده بخواهد، هر كه باشد، هر كه باشد، خداوند به او ميبخشد. اما بخشش خداوند حتماً آن چيزي نيست كه تو ميگويي بايد. شايد باشد اما كمتر اينچنين است. زيرا بخشش خداوند، عادلانه و به حق است حتي اگر بزرگوارانه و ناشي از فيض او باشد. بخشش خداوند به تناسب قلب و نيات تو است اما كمتر از آن نيست و هميشه بيشتر از حق تو است چون او هميشه بزرگ است.