اهواز: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌گفتاورد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Kasir (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
[[پرونده:Ahvaz Bridge.jpg|thumb|380px|left|رودخانه کارون از چشم انداز شهر اهواز]]
[[پرونده:Ahvaz Bridge.jpg|thumb|380px|left|رودخانه کارون از چشم انداز شهر اهواز]]


==شعر==
ابو ميلاد نبى
WWW.NABIAM.BLOGFA.COM


*«ایا بر جان ما ماهر چو بر شطرنج اهوازی/چو ما را شاه مات آید ترا سپری شود بازی»
ابو ميلاد نبى 00989374410119
**''[[ابوسعید ابوالخیر]]''
www.nabiam.blogfa.com

*«که باشد که پیوند سام سوار/نخواهد ز اهواز تا قندهار»
**''[[فردوسی]]''

*«یک ایوان همه جامهٔ رود و می/بیاورده از پارس و اهواز و ری»
**''[[فردوسی]]''

*«یکی شارستان کرد نوشاد نام/به اهواز گشتند زو شادکام»
**''[[فردوسی]]''

*«بالتوینه در ببد روز هفت/ز روم اندر آمد به اهواز رفت»
**''[[فردوسی]]''

*«برین گونه سرگشته آن هفت مرد/باهواز رفتند تازان چو گرد»
**''[[فردوسی]]''

*«سیوم پارس و اهواز و مرز خزر/ز خاور ورا بود تا باختر»
**''[[فردوسی]]''

*«همه گنجهای سلیح نبرد/به پارس و اهواز و در باز کرد»
**''[[فردوسی]]''

*«چو صد مرد بیرون شد از رومیان/ز ایران و اهواز وز هر میان»
**''[[فردوسی]]''

*«به بیچارگی دست ازان بازداشت/همی گوش و دل سوی اهواز داشت»
**''[[فردوسی]]''

*«ای بلبل خوش نوا سرودی/آهنگ حجاز گیر و اهواز»
**''[[عطار]]''

*«که من از بدر اهوازی هم امروز/بدست آوردهام نثری دلفروز»
**''[[عطار]]''

*«مگر آن کاروان میشد باهواز/بهمراهی ایشان گشت دمساز»
**''[[عطار]]''

*«نه در ششتر یکی دیبا بمانده/نه در اهواز یک زیبا بمانده»
**''[[عطار]]''

*«خزینهٔ علم فرقان است، اگر نه بر هوائی تو/که بردت پس هوازی جز هوا زی شعر اهوازی؟»
**''[[ناصرخسرو]]''

*«نازت ز طریق علم دین باید/نازش چه کنی به شعر اهوازی؟»
**''[[ناصرخسرو]]''

*«بس نمانده‌ست که فرمان دهد آن شاه که هست/پادشاه از بر قنوج و برن تا اهواز»
**''[[فرخی سیستانی]]''

*«فتح مکران و در پیش کرمان/ری و قزوین و ساوه و اهواز»
**''[[فرخی سیستانی]]''

*«روی سفر نبینم و از دانش/گه در حجاز و گاه در اهوازم»
**''[[مسعود سعد سلمان]]''

*«ای ز لطف تو نسیمی به زمین تاتار/وی ز قهر تو نشانی به هوای اهواز»
**''[[انوری]]''

*«زلف پرچم نگارد اندر چشم/شکل جرارهای اهوازی»
**''[[انوری]]''

*«علم زد بر فراز بام اهواز/خروشان قلزمی جوشان و دروا»
**''[[ملک الشعرای بهار]]''

*«بانی کلک فریدون به قطار از شیراز/بار زد قافله شکر اهواز به من»
**''[[شهریار]]''

*«یکى دیگر به کرمان رفت و شیراز/یکى دیگر به ششتر رفت و اهواز»
**''[[فخرالدین اسعد گرگانی]]''

*«ز گرگان تا رى و اهواز و بغداد/بگسترده بساط رامش و داد»
**''[[فخرالدین اسعد گرگانی]]''

*«به چشم آورده تیر افگن ز ابخاز/به زلف آورده جراره ز اهواز»
**''[[فخرالدین اسعد گرگانی]]''

*«یکى زان شهرها اهواز ماندست/کش او آگهاه شهر رام خواندست»

*«کنونش گر چه هم اهواز خوانند/به دفتر رام شهرش نام دانند»
**''[[فخرالدین اسعد گرگانی]]''

*«شهدگفتار توزهرکژدم اهواز را/در حلاوت قند مصر و شکر خوزی‌ کند»
**''[[قاآنی]]''

*«لبش اهواز نیست لیک در او/شکر و قند بار بار بود»
**''[[قاآنی]]''

*«رخش اهواز را ماند کزو کژدم همی خیزد/دمی‌کان زلف پر چینش به روی آبدار آید»
**''[[قاآنی]]''

*«زین ‌یک شودم مشت پر از کژدم اهواز/زان یک شودم چشم پر از افعی حَمیَر»
**''[[قاآنی]]''

*«گرفتم آنکه نیارند شکر از اهواز/به یک تبسم او خار و خس شود شکر»
**''[[قاآنی]]''

*«ز بهر کسب یکی ‌گوهر آرد از عمان/ز بهر سود یکی شکر آرد از اهواز»
**''[[قاآنی]]''

*«اهواز نه روی یار و تو در او/جرارهٔ آن دیار را مانی»
**''[[قاآنی]]''

*«طراره‌ای به سیرت و جزاره‌ای به شکل/جادوی هند و کژدم اهواز بینمت»
**''[[قاآنی]]''

==گفتاورد==

*«اهواز شهر بزرگی است، مردمش زرتشتی و مسلمان و انبار کالاها و فرآورده‌های خوزستان شکر، بافته‌های پشمی، جامه‌های دیبا، پارچه‌های کنفی و دیگر محصولات را از همهٔ شهرهای ایران به اهواز می‌آورند و از این شهر و به وسیلهٔ کشتی از راه خلیج فارس به هندوستان و چین و از راه بصره و عراق و اصفهان به سایر کشورهای جهان حمل می‌کنند. بازرگانان و سوداگران و بیگانگان در این شهر سود بسیار می‌برند. نام اهواز با کالاهای شکر و پارچه، در همهٔ جهان مشهور و به بزرگی موصوف بود و به همین جهت عرب‌ها این شهر را «سوق‌الاهواز» نامیده‌اند.»
**''[[ابن منشاد]]''


{{ویکی‌پدیا}}
{{انبار-رده|Ahvaz}}
{{ویکی‌واژه}}
{{الگو:شهرها}}
[[رده:شهرها|اهواز]]
[[رده:شهرهای ایران]]

نسخهٔ ‏۱۱ اکتبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۴:۲۱

اَهواز مرکز استان خوزستان یکی از ۵ کلانشهر ایران است.

رودخانه کارون از چشم انداز شهر اهواز

شعر

  • «ایا بر جان ما ماهر چو بر شطرنج اهوازی/چو ما را شاه مات آید ترا سپری شود بازی»
  • «که باشد که پیوند سام سوار/نخواهد ز اهواز تا قندهار»
  • «یک ایوان همه جامهٔ رود و می/بیاورده از پارس و اهواز و ری»
  • «یکی شارستان کرد نوشاد نام/به اهواز گشتند زو شادکام»
  • «بالتوینه در ببد روز هفت/ز روم اندر آمد به اهواز رفت»
  • «برین گونه سرگشته آن هفت مرد/باهواز رفتند تازان چو گرد»
  • «سیوم پارس و اهواز و مرز خزر/ز خاور ورا بود تا باختر»
  • «همه گنجهای سلیح نبرد/به پارس و اهواز و در باز کرد»
  • «چو صد مرد بیرون شد از رومیان/ز ایران و اهواز وز هر میان»
  • «به بیچارگی دست ازان بازداشت/همی گوش و دل سوی اهواز داشت»
  • «ای بلبل خوش نوا سرودی/آهنگ حجاز گیر و اهواز»
  • «که من از بدر اهوازی هم امروز/بدست آوردهام نثری دلفروز»
  • «مگر آن کاروان میشد باهواز/بهمراهی ایشان گشت دمساز»
  • «نه در ششتر یکی دیبا بمانده/نه در اهواز یک زیبا بمانده»
  • «خزینهٔ علم فرقان است، اگر نه بر هوائی تو/که بردت پس هوازی جز هوا زی شعر اهوازی؟»
  • «نازت ز طریق علم دین باید/نازش چه کنی به شعر اهوازی؟»
  • «بس نمانده‌ست که فرمان دهد آن شاه که هست/پادشاه از بر قنوج و برن تا اهواز»
  • «فتح مکران و در پیش کرمان/ری و قزوین و ساوه و اهواز»
  • «ای ز لطف تو نسیمی به زمین تاتار/وی ز قهر تو نشانی به هوای اهواز»
  • «زلف پرچم نگارد اندر چشم/شکل جرارهای اهوازی»
  • «بانی کلک فریدون به قطار از شیراز/بار زد قافله شکر اهواز به من»
  • «یکى زان شهرها اهواز ماندست/کش او آگهاه شهر رام خواندست»
  • «شهدگفتار توزهرکژدم اهواز را/در حلاوت قند مصر و شکر خوزی‌ کند»
  • «لبش اهواز نیست لیک در او/شکر و قند بار بار بود»
  • «رخش اهواز را ماند کزو کژدم همی خیزد/دمی‌کان زلف پر چینش به روی آبدار آید»
  • «زین ‌یک شودم مشت پر از کژدم اهواز/زان یک شودم چشم پر از افعی حَمیَر»
  • «گرفتم آنکه نیارند شکر از اهواز/به یک تبسم او خار و خس شود شکر»
  • «ز بهر کسب یکی ‌گوهر آرد از عمان/ز بهر سود یکی شکر آرد از اهواز»
  • «اهواز نه روی یار و تو در او/جرارهٔ آن دیار را مانی»
  • «طراره‌ای به سیرت و جزاره‌ای به شکل/جادوی هند و کژدم اهواز بینمت»

گفتاورد

  • «اهواز شهر بزرگی است، مردمش زرتشتی و مسلمان و انبار کالاها و فرآورده‌های خوزستان شکر، بافته‌های پشمی، جامه‌های دیبا، پارچه‌های کنفی و دیگر محصولات را از همهٔ شهرهای ایران به اهواز می‌آورند و از این شهر و به وسیلهٔ کشتی از راه خلیج فارس به هندوستان و چین و از راه بصره و عراق و اصفهان به سایر کشورهای جهان حمل می‌کنند. بازرگانان و سوداگران و بیگانگان در این شهر سود بسیار می‌برند. نام اهواز با کالاهای شکر و پارچه، در همهٔ جهان مشهور و به بزرگی موصوف بود و به همین جهت عرب‌ها این شهر را «سوق‌الاهواز» نامیده‌اند.»


ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
اهواز
دارد.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ
اهواز
موجود است.
معنای واژهٔ
اهواز
را در ویکی‌واژه ببینید.

الگو:شهرها