دارودسته‌های نیویورکی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌گفتاورد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Armin aine (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Armin aine (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:


*خدا رو شکر که وطن پرست میمیرم.
*خدا رو شکر که وطن پرست میمیرم.

[[رده:فیلم‌ها]]

نسخهٔ ‏۹ سپتامبر ۲۰۰۹، ساعت ۰۵:۴۵

دار ودسته هاي نيويوركي فيلمي ساخته مارتين اسكورسيزي سال 2002

  • اسمت چیه؟

-آمستردام آقا.

-آمستردام هستی ؟ من هم نیویورک هستم.

  • آقاي توييت:در هر شرایطی ظاهر قانون باید حفظ بشه...خصوصا وقتی که نقض میشه.
  • بيل كاتينگ: من و کشیش والان...عین هم بودیم.فقط اعتقاداتمون فرق میکرد...منو نکشت.مرد بزرگی بود.خیلی بزرگ...ولی من آخرش با یه قلب پر از کینه رفتم سراغش .چشمم رو درآورده بود و من هم خونش رو...واقعا تنها مردیه که مرگش ارزش یادآوری رو داره.
  • بيل كاتينگ: پدر من جونش رو داد تا این کشور به انجا برسه.و من بگذارم چند تا ایرلندی آشغال بیان توش؟..
  • بيل كاتينگ:رفیقت، نمیتونه تو چشمم نگاه کنه این ویژگی جالبی نیست.
توني:هیچکس نمیتونه بیل،اونم وقتی که بازی میکنی.
  • بيل كاتينگ:خیابان های مارگاری،کراس،دویل،جذارن و لیتل واتل.هر کدوم از این خیابان ها یک انگشت من هستن و وقتی دستم رو ببندم می شه مشت.و میتونم هر وقت خواستم این مشت رو بزنم به شما.
  • توني:اگه کلاه به سر ها اینجا ببیننمون بیچاره مون میکنن!

آمستردام:اگه دهنت رو نبندی خودم این کار رو میکنم!

  • بيل كاتينگ:تو رو خدا نگاه کنین،پسر پدر والان منو نجات داد تا آخرش خودش بکشتم.
  • خدا رو شکر که وطن پرست میمیرم.