بیبیخانم استرآبادی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ربات: جراحی پلاستیک و زیباسازی |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== معایب الرجال == |
== معایب الرجال == |
||
* |
* «نه هر مردی از هر زنی فزون تر است و نه هر زنی از هر مردی فروتر»<ref name="ref1">{{یادکرد|کتاب=رساله تادیب النسوان در: رویارویی زن و مرد در عصر قاجار دو رساله تادیب النسوان و معایب الرجال | |کوشش= به کوشش حسن جوادی، منیژه مرعشی ، سیمین شکرلو. |ناشر =کانون پژوهش تاریخ زنان ایران و شرکت جهان کتاب |شهر=|سال=۱۳۷۱|صفحه=ص. ۴۲ و ۴۳|شابک= }}</ref> |
||
* «انواع واقسام از خواص و عوام زن ومرد خوب و بد هر دو میباشند، صفات حمیده و رذیله از همه قسم مشاهده میشود. اگر باید تربیت بشوند باید همه را بنمایند. و تربیت هم موقوف به تمام قوانین تمدن و تدین ملیه و دولتیه و شرعیه و عرفیه کشوریه و لشکریه میباشد.»<ref name="ref1">{{یادکرد|کتاب=رساله تادیب النسوان در: رویارویی زن و مرد در عصر قاجار دو رساله تادیب النسوان و معایب الرجال ||کوشش= به کوشش حسن جوادی، منیژه مرعشی ، سیمین شکرلو. |ناشر =کانون پژوهش تاریخ زنان ایران و شرکت جهان کتاب |شهر=|سال=۱۳۷۱|صفحه=ص. ۴۲ و ۴۳|شابک= }}</ref> |
* «انواع واقسام از خواص و عوام زن ومرد خوب و بد هر دو میباشند، صفات حمیده و رذیله از همه قسم مشاهده میشود. اگر باید تربیت بشوند باید همه را بنمایند. و تربیت هم موقوف به تمام قوانین تمدن و تدین ملیه و دولتیه و شرعیه و عرفیه کشوریه و لشکریه میباشد.»<ref name="ref1">{{یادکرد|کتاب=رساله تادیب النسوان در: رویارویی زن و مرد در عصر قاجار دو رساله تادیب النسوان و معایب الرجال ||کوشش= به کوشش حسن جوادی، منیژه مرعشی ، سیمین شکرلو. |ناشر =کانون پژوهش تاریخ زنان ایران و شرکت جهان کتاب |شهر=|سال=۱۳۷۱|صفحه=ص. ۴۲ و ۴۳|شابک= }}</ref> |
||
===در پاسخ کتاب تادیب نسوان === |
=== در پاسخ کتاب تادیب نسوان === |
||
* فصل اول مصنف گفته «اگر مردی دست زن خود را بگیرد و بخواهد در آتش اندازد و آن ضعیفه باید مطیعه باشد ساکت و خاموش باشد ابا و امتناع ننماید.» بهبه مولانا تو با این فهم و ذکا اگر کتابی نمینوشتی چه میشد!» <ref name="gol">[http://www.golagha.ir/webmags/?ty=5&magid=4&id=506 زنان طناز! و نخستین زن طنزنویس ایرانی] عمران صلاحی، گلآقا</ref> |
* فصل اول مصنف گفته «اگر مردی دست زن خود را بگیرد و بخواهد در آتش اندازد و آن ضعیفه باید مطیعه باشد ساکت و خاموش باشد ابا و امتناع ننماید.» بهبه مولانا تو با این فهم و ذکا اگر کتابی نمینوشتی چه میشد!» <ref name="gol">[http://www.golagha.ir/webmags/?ty=5&magid=4&id=506 زنان طناز! و نخستین زن طنزنویس ایرانی] عمران صلاحی، گلآقا</ref> |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==منابع== |
== منابع == |
||
<references/> |
<references/> |
||
نسخهٔ ۳ اوت ۲۰۰۹، ساعت ۰۰:۱۲
بیبیخانم استرآبادی از نویسندگان دوران مشروطه است. او در در روزنامههای حبل المتین، تمدن و نشریه مجلس مقاله مینوشت. بیشتر فعالیت او در دفاع از آموزش دختران بوده است. او نخستین دبستان دختران را بنیان گذاشت. بیشتر شهرت بیبیخانم استرآبادی به خاطر کتاب «معایب الرجال» است که به طنز و در پاسخ به «تادیبالنسوان» نوشتهاست.
معایب الرجال
- «نه هر مردی از هر زنی فزون تر است و نه هر زنی از هر مردی فروتر»[۱]
- «انواع واقسام از خواص و عوام زن ومرد خوب و بد هر دو میباشند، صفات حمیده و رذیله از همه قسم مشاهده میشود. اگر باید تربیت بشوند باید همه را بنمایند. و تربیت هم موقوف به تمام قوانین تمدن و تدین ملیه و دولتیه و شرعیه و عرفیه کشوریه و لشکریه میباشد.»[۱]
در پاسخ کتاب تادیب نسوان
- فصل اول مصنف گفته «اگر مردی دست زن خود را بگیرد و بخواهد در آتش اندازد و آن ضعیفه باید مطیعه باشد ساکت و خاموش باشد ابا و امتناع ننماید.» بهبه مولانا تو با این فهم و ذکا اگر کتابی نمینوشتی چه میشد!» [۲]
- فصل دوم در حفظ زبان گفته که «زخم زبان بدتر از زخم سنان است. حق است این سخن، حق نشاید نهفت»... «آنچه زخم زبان کند با مرد // هیچ شمشیر جان ستان نکند»
اما از روی انصاف در هیچ عهد و زمانی و در هیچ زمین و مکانی به کسی مثلاً شده است که گفته باشد قربانت بگردم او در جواب بگوید زهرمار؟ تا مرد خود صد مرتبه زخم زبان به زن چندان نزند و زن را ملجاء نکند، زن یک مرتبه جواب زشت ندهد.
«جواب هر جفنگی یک جفنگ است // کلوخ انداز را پاداش سنگ است! [۲]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ رساله تادیب النسوان در: رویارویی زن و مرد در عصر قاجار دو رساله تادیب النسوان و معایب الرجال. به کوشش حسن جوادی، منیژه مرعشی ، سیمین شکرلو.. کانون پژوهش تاریخ زنان ایران و شرکت جهان کتاب، ۱۳۷۱، ص. ۴۲ و ۴۳. خطای یادکرد: برچسب
<ref>
نامعتبر؛ نام «ref1» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است - ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ زنان طناز! و نخستین زن طنزنویس ایرانی عمران صلاحی، گلآقا