این تخمیس را شاه اسماعیل یکم از غزل حافظ ترتیب داده است:
تخمیس زیر را شاه اسماعیل یکم با تضمین از غزل حافظ ترتیب داده است. سه مصراع اول هر بند از شاه اسماعیل (با تخلص خطایی) است و دو مصراع آخر هر بند، یک بیت از غزل حافظ است.
{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۶۳:
خط ۶۴:
{{ب| خلاص ''حافظ'' از آن زلف تابدار مباد| که بستگان کمند تو رستگارانند}}
{{ب| خلاص ''حافظ'' از آن زلف تابدار مباد| که بستگان کمند تو رستگارانند}}
{{پایان شعر}}<ref> تاریخ ادبیات در ایران، صفا، جلد ۴، صص ۸-۱۳۷</ref>
{{پایان شعر}}<ref> تاریخ ادبیات در ایران، صفا، جلد ۴، صص ۸-۱۳۷</ref>
==منابع==
==منابع==
نسخهٔ ۴ مهٔ ۲۰۰۹، ساعت ۱۳:۲۳
اسماعیل، ملقب به ابوالمظفر بهادرخان حسینی، و معروف به شاه اسماعیل یکم بنیانگذار پادشاهی صفوی به عنوان اولین سلسله تماماً ایرانی، حاکم بر سراسر ایران پس از اسلام است.
وی با رسمیکردن مذهب شیعه و با زنده کردن هویت ایرانی مرزهای ایران را به حدود مرزهای ساسانیان رسانید و در واقع ایران را به عنوان یک واحد سیاسی مستقل پس از اسلام پس از حدود ۸۰۰ سال، تأسیس و تثبیت کرد. از وی اشعاری به ترکی آذربایجانی و به فارسی با تخلص «خطایی» برجای ماندهاست.
تخمیس زیر را شاه اسماعیل یکم با تضمین از غزل حافظ ترتیب داده است. سه مصراع اول هر بند از شاه اسماعیل (با تخلص خطایی) است و دو مصراع آخر هر بند، یک بیت از غزل حافظ است.