هوهانس شیراز

هُوْهانِس (اونیک) تادئوسی کاراپتیان متخلص به هُوْهانِس شیراز (به ارمنی: Հովհաննես Շիրազ) شاعر برجسته اهل ارمنستان در سده بیستم (میلادی) می‌باشد.

گفتاورد

— می‌آیی … ولی دیر خواهد بود، چشمانم تار و تیر خواهد بود، تا عشقت به سر عقل آید، جای گل خار دلگیر خواهد بود …

— خوب در دنیا همیشه کم است، گل‌ها کم اند و علف‌ها بی شمار، گل سرخ یکی و برگ‌هایش بسیار …

— مادرم آستقیک که زنده بود، شب‌ها می‌نشستیم، چراغ را روشن نمی‌کردیم و تا صبح دلمان به حال هم می‌سوخت. می‌گفت: ناراحت که نیستی از اینکه تو را به این دنیای ظالم آورده‌ام؟ می‌گفتم: نه مادر جان، اگر نمی‌آوردی تو پسر دیوانه نداشتی و من هم احساس مقدسی مانند تو نداشتم.