نجمالدین رازی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
صفحهای تازه حاوی «''' نجمالدین، عبدالله بن محمد رازی''' همچنین شهرتیافته...» ایجاد کرد |
جز ربات: انتقال رده به درخواست فرهنگ2016 از رده:درگذشتگان ۱۲۵۶ به رده:درگذشتگان ۱۲۵۶ (میلادی) |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
{{ترتیبپیشفرض:رازی، نجمالدین}} |
{{ترتیبپیشفرض:رازی، نجمالدین}} |
||
[[رده:اهالی ایران]] |
[[رده:اهالی ایران]] |
||
[[رده:اهالی ری]] |
[[رده:اهالی ری]] |
||
خط ۳۰: | خط ۳۱: | ||
[[رده:فیلسوفان ایرانی]] |
[[رده:فیلسوفان ایرانی]] |
||
[[رده:نویسندگان ایرانی]] |
[[رده:نویسندگان ایرانی]] |
||
[[رده:درگذشتگان ۱۲۵۶]] |
[[رده:درگذشتگان ۱۲۵۶ (میلادی)]] |
نسخهٔ ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۱۵
نجمالدین، عبدالله بن محمد رازی همچنین شهرتیافته به نجمالدین دایه (۱۱۷۷، ری - ۱۲۵۶، بغداد) صوفی و فیلسوف ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
در عشق توأم جهان سرایی تنگ است | همچون چشمت دلم فضایی تنگ است | |
ای در دل من ساخته منزلگهِ خویش | معذور همی دار که جایی تنگ است[۱] |
عشقت که دوای جان این درویش است | ز اندازهٔ هر هواپرستی بیش است | |
سرّی است که در ازل مرا در سر بود | کاری است که تا ابد مرا در پیش است[۱] |
هر سبزه که در کنار جویی رسته است | گویی ز خط بنفشه مویی رسته است | |
تا بر سر لاله پا به خواری ننهی | کان لاله ز خاک لاله رویی رسته است[۱] |
شمع ارچه چو من داغ جدایی دارد | شمع ارچه چو من داغ جدایی دارد | |
سررشتهٔ شمع به که سررشتهٔ من | کان رشته سری به روشنایی دارد[۱] |
ای دل تو اگر مست نهای هشیاری | زان پیش که بگذرد جهان بگذاری | |
کم خسب به وقت صبح کاندر پی تست | خوابی که قیامتش بود بیداری[۱] |
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ هدایت، رضاقلیخان. «نجم الدین رازی قُدِّسَ سِرُّه». نصرتالله فروهر. در ریاض العارفین. به کوشش سید رضی واحدی و سهراب زارع. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۹م. ص ۱۸۲. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۰۰-۱۲۳۳-۸.