احمد نراقی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== گفتاوردها == |
== گفتاوردها == |
||
{{multiple image |
|||
| align = left |
|||
| direction = vertical |
|||
| header = |
|||
| width = 220 |
|||
| image1 =Unknown, Iran, 17th Century - Silk Velvet Textile - Google Art Project-x0-y0.jpg |
|||
| alt1 = Colored dice with white background |
|||
| caption1 =آوخ که آخر شد کفن در هجر آن سیمین بدن/ آن جامههایی را که من بهر وصالش بافتم. |
|||
}} |
|||
{{شعر}} |
{{شعر}} |
||
{{ب|تاراج کنی تا کی ای مغبچه ایمانها|کافر تو چه میخواهی از جان مسلمانها}} |
{{ب|تاراج کنی تا کی ای مغبچه ایمانها|کافر تو چه میخواهی از جان مسلمانها}} |
||
خط ۲۵: | خط ۳۴: | ||
{{شعر}} |
{{شعر}} |
||
<center>''' * * *'''</center> |
<center>''' * * *'''</center> |
||
{{ب|غافل مباش ای مدعی از آهِ |
{{ب|غافل مباش ای مدعی از آهِ عالمسوز من|کاین تیر آتشبار را در کورهٔ دل تافتم}} |
||
{{ب|آوخ که آخر شد کفن در هجر آن سیمین بدن|آن جامههایی را که من بهر وصالش بافتم<ref name="ریاض العارفین" />}}{{پایان شعر}} |
{{ب|'''آوخ که آخر شد کفن در هجر آن سیمین بدن'''|'''آن جامههایی را که من بهر وصالش بافتم'''<ref name="ریاض العارفین" />}}{{پایان شعر}} |
||
== منابع == |
== منابع == |
نسخهٔ ۲۶ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۰۷
مُلّا احمد بن محمدمهدی صفایی نراقی (۲۴ سپتامبر ۱۷۷۱، نراق - ۲۲ اکتبر ۱۸۲۹، کاشان؛ دفنشده در نجف) فقیه شیعه، مؤلف و شاعر ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
تاراج کنی تا کی ای مغبچه ایمانها | کافر تو چه میخواهی از جان مسلمانها | |
تیری به من افکندی این طرفه که از یک تیر | در هر بنِ موی من پنهان شده پیکانها | |
ای خضر مبارک پی بنمای به من راهی | سرگشته چنین تا کی مانم به بیابانها | |
دامن مکش از دستم ای بت که به امیدت | یک باره کشیدستم دست از همه دامانها | |
پروانه صفت کردم گرد سر هر شمعی | از روی تو چون روشن شد شمع شبستانها | |
مقصود من محزون از باغ تماشا نه | چون بوی تو دارد گل گردم به گلستانها[۱] |
اندر آن کوی که سرها همه شد خاک آنجا | جهد کن زود برس ای دل غمناک آنجا | |
در خرابات مغان جای هوسناکان نیست | دل پر خون طلبند و تن صد چاک آنجا[۱] |
ترک سر گفتم نخست آنگه نهادم پایه راه | اندرین ره هرچه آید گو بیا بر سر مرا | |
طرفه حالی بین که من جویم ز زخم تیغ او | عمر جاویدان او ترساند از خنجر مرا[۱] |
شد تهی دلها ز عشق و بسته شد میخانهها | رونقی یارب به آیین مسلمانی بده[۱] |
گفتم ز دعای من شب زنده حذر کن | گفتا برو اظهار ورع جای دگر کن[۱] |
غافل مباش ای مدعی از آهِ عالمسوز من | کاین تیر آتشبار را در کورهٔ دل تافتم | |
آوخ که آخر شد کفن در هجر آن سیمین بدن | آن جامههایی را که من بهر وصالش بافتم[۱] |
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ هدایت، رضاقلیخان. «صفایی نراقی». نصرتالله فروهر. در ریاض العارفین. به کوشش سید رضی واحدی و سهراب زارع. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۹م. ص ۳۳۵. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۰۰-۱۲۳۳-۸.