اقبال لاهوری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Amouzandeh (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''[[W:اقبال لاهوری|اقبال لاهوری]]'''، اندیشمند و شاعر مسلمان شبهقاره هند. زادروز: ([[۱۲۵۰ (هجری شمسی)|۱۲۵۰]] - [[۱۳۱۶ (هجری شمسی)|۱۳۱۶ هجری شمسی]]) برابر با ([[۱۸۷۳ (میلادی)|۱۸۷۳]] - [[۱۹۳۸ (میلادی)|۱۹۳۸ میلادی]]) در پاکستان. |
|||
{{ویکیسازی}} |
|||
{{تمیزکاری}} |
|||
'''[[W:اقبال لاهوری|اقبال لاهوری]]''' اندیشمند و شاعر مسلمان شبه قاره هند است. |
|||
== |
== دارای منبع == |
||
* «به خود راه عشق میپوئی؟// به چراغ آفتاب میجوئی؟» |
|||
⚫ | |||
* «جنت ملا، خور و خواب و سرود// جنت عاشق، تماشای وجود» |
|||
** ''جاویدنامه'' |
|||
* «در بود و نبود من، اندیشه گمانها داشت// از عشق هویدا شد این نکته که هستم من» |
|||
** ''می باقی'' |
|||
* «عشق را از تیغ و خنجر باک نیست// اصل عشق از باد و خاک و آب نیست» |
|||
** ''اسرار خودی'' |
|||
* «عقلی که جهان سوزد یک جلوه بیباکش// از عشق بیاموزد آئین جهانتابی» |
|||
** ''افکار'' |
|||
==بدون منبع== |
|||
⚫ | |||
* «بود نقش هستيم انگارهای// ناقبولی ناکس نا کارهای// عشق سوهان زد مرا آدم شدم// عالم کيف و کم عالم شدم// حرکت اعصاب گردون دیدهام// در رگ مه گردش خــون ديدهام// بهر انسان چشم من شبها گريست// تا دريدم پرده اسرار زيست// از درون کارگاه ممکنات// برکشيدم سر تقويم حيات// من که اين شب را چون مه آراستـم// گرد پای ملت بيضاستم// ملتی در باغ و راغ آوازهاش// آتش دلها سرود تازهاش// ذره گشت و آفتاب انبار کرد// خرمن از صد [[مولوی|رومی]] و [[عطار نیشابوری|عطار]] کرد// آه گرمم رخت برگردون کشم// گرچه دودم از تبار آتشم// خامهام از همت فکر بلند// راز اين نه پرده در صحرا فکند// قطره تا همپایهٔ دریا شود/ ذره از بالندگی صحرا شود» |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
* «ساحل افتاده گفت گرچه بسی زیستم// هیچ نه معلوم شد آه که من چیستم// موج زخود رفتهای تیز خرامید و گفت// هستم اگر میروم گر نروم نیستم» |
|||
⚫ | |||
* «شاعری زین مثنوی مقصود نیست// بتپرستی بتگری مقصود نيست// هندیام از پارسی بیگانهام// ماه نو باشم تهی پیمانهام// حسنانداز بیان از من مجو// خوانسار و اصفهان از من مجو// گرچه هندی در عذوبت شکر است// طرز گفتار دری شیرینتر است// فکر من از جلوهاش مسحور گـشت// خامه من شاخ نخل طور گشت// پارسی از رفعت اندیشهام// در خورد بافطرت انديشهام// خرده برمينا مگیر ای هوشمند// دل به ذوق خردهٔ مینا ببند» |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
به دریا غلت و با موجش درآویز - حیات جاودان اندر ستیز است. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
بود نقــــــش هستيــــم انگـــــاره ای/ نا قبــــولـــی ناکــــس نا کــــاره ای |
|||
عشق سوهان زد مـــــرا آدم شــــدم/ عالـــم کيـــــف و کـــم عالــم شــــدم |
|||
حرکـــت اعصاب گــردون ديــده ام/ در رگ مه گــردش خــون ديـــده ام |
|||
بهر انسان چشم من شبهــــا گريست / تــــا دريـــدم پـــرده اسرار زيســـت |
|||
از درون کــــارگــــاه ممکــــــــنات / برکشيــــدم ســـــر تقويــــم حيـــــات |
|||
من که اين شب را چون مه آراستـم / گـــرد پـــــای ملــــت بيــــضاستــــم |
|||
ملتـــــی در بـــاغ و راغ آوازه اش / آتـــش دلهـــا ســــرود تـــــــازه اش |
|||
ذره گشــت و آفــــتاب انبار کــــرد / خرمن از صد رومی و عطار کـــرد |
|||
آه گرمم رخت بـــر گردون کشــــم/ گــــرچــــه دودم از تــــبار آتشـــــم |
|||
خامـــــه ام از همت فکـــر بلنـــــد/ راز اين نه پـــرده در صحرا فگنــــد |
|||
قطـــره تــــــــاهمپــــايـــــه دريـــــا شود/ زره از بــــاليـــــدگـی صحــــــــرا شـــــود |
|||
* ''' طرز گفتار دری''' |
|||
شاعری زاين مثنوی مقصود نيســـت / بت پرستی بت گری مقصود نيســـــت |
|||
هنـــــدی ام از پـــارسی بيگانــــه ام/ مــــاه نــــو باشــــم تهــــی پيمانــــه ام |
|||
حسن انــــداز بيـــان از مــن مجــــو / خوانسار و اصفهـــان از مـــــن مجـــو |
|||
گرچه هندی در عذوبت شکــر است / طرز گفتار دری شيريــن تــــر است |
|||
فکر من از جلوه اش مسحور گـشت / خامه من شاخ نخــــل طــور گشــــت |
|||
پــــارســـی از رفعت انــــديـــشه ام / در خـــورد بافطــــرت انــــديشــــه ام |
|||
خرده برمينا مگــير ای هــــوشمنــــد/ دل بــــه ذوق خــــرده مينــــا ببنـــــد |
|||
*ساحل افتاده گفت گرچه بسي زيستم/هيچ نه معلوم شد آه که من چيستم |
|||
موج ز خود رفته ای تيز خراميد و گفت/هستم اگر ميروم گر نروم نيستم |
|||
⚫ | |||
==پیوند به بیرون== |
==پیوند به بیرون== |
||
{{ویکیپدیا}} |
{{ویکیپدیا}} |
||
⚫ | |||
{{میانبر}} |
{{میانبر}} |
||
[[رده:شاعران|لاهوری، اقبال]] |
[[رده:شاعران|لاهوری، اقبال]] |
||
[[رده:سیاستمداران| لاهوری، اقبال]] |
نسخهٔ ۲ ژوئیهٔ ۲۰۰۷، ساعت ۱۹:۲۲
اقبال لاهوری، اندیشمند و شاعر مسلمان شبهقاره هند. زادروز: (۱۲۵۰ - ۱۳۱۶ هجری شمسی) برابر با (۱۸۷۳ - ۱۹۳۸ میلادی) در پاکستان.
دارای منبع
- «به خود راه عشق میپوئی؟// به چراغ آفتاب میجوئی؟»
- نقش فرنگ
- «جنت ملا، خور و خواب و سرود// جنت عاشق، تماشای وجود»
- جاویدنامه
- «در بود و نبود من، اندیشه گمانها داشت// از عشق هویدا شد این نکته که هستم من»
- می باقی
- «عشق را از تیغ و خنجر باک نیست// اصل عشق از باد و خاک و آب نیست»
- اسرار خودی
- «عقلی که جهان سوزد یک جلوه بیباکش// از عشق بیاموزد آئین جهانتابی»
- افکار
بدون منبع
- «بود نقش هستيم انگارهای// ناقبولی ناکس نا کارهای// عشق سوهان زد مرا آدم شدم// عالم کيف و کم عالم شدم// حرکت اعصاب گردون دیدهام// در رگ مه گردش خــون ديدهام// بهر انسان چشم من شبها گريست// تا دريدم پرده اسرار زيست// از درون کارگاه ممکنات// برکشيدم سر تقويم حيات// من که اين شب را چون مه آراستـم// گرد پای ملت بيضاستم// ملتی در باغ و راغ آوازهاش// آتش دلها سرود تازهاش// ذره گشت و آفتاب انبار کرد// خرمن از صد رومی و عطار کرد// آه گرمم رخت برگردون کشم// گرچه دودم از تبار آتشم// خامهام از همت فکر بلند// راز اين نه پرده در صحرا فکند// قطره تا همپایهٔ دریا شود/ ذره از بالندگی صحرا شود»
- «تپیدن و نرسیدن چه عالمی دارد// خوشا کسی که بهدنبال محمل است هنوز»
- «زندگی در صدف خویش گهر ساختن است// عشق ازین گنبد دربسته برونتاختن است»
- «ساحل افتاده گفت گرچه بسی زیستم// هیچ نه معلوم شد آه که من چیستم// موج زخود رفتهای تیز خرامید و گفت// هستم اگر میروم گر نروم نیستم»
- «شاعری زین مثنوی مقصود نیست// بتپرستی بتگری مقصود نيست// هندیام از پارسی بیگانهام// ماه نو باشم تهی پیمانهام// حسنانداز بیان از من مجو// خوانسار و اصفهان از من مجو// گرچه هندی در عذوبت شکر است// طرز گفتار دری شیرینتر است// فکر من از جلوهاش مسحور گـشت// خامه من شاخ نخل طور گشت// پارسی از رفعت اندیشهام// در خورد بافطرت انديشهام// خرده برمينا مگیر ای هوشمند// دل به ذوق خردهٔ مینا ببند»
- «عشق صیقل میزند فرهنگ را»
- «گرفتم که این جهان خاک و ما کف خاکیم// به ذرهذرهٔ ما درد جستجو ز کجاست؟»
- «میارا بزم بر ساحل که آنجا// نوای زندگانی نرمخیز است// به دریا غلت و با موجش درآویز// حیات جاودان اندر ستیز است»
پیوند به بیرون
این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکیگفتاورد کمک کنید. |