اریش فروم: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
* «اگر انسان باید به ارزشها ایمان داشته باشد، باید به خود و ظرفیت طبع خود برای خوبی و بهرهوری آشنا باشد.» |
* «اگر انسان باید به ارزشها ایمان داشته باشد، باید به خود و ظرفیت طبع خود برای خوبی و بهرهوری آشنا باشد.» |
||
** ''فصل ۱؛ مسئله''<ref name="انسان برای خویشتن" /> |
** ''فصل ۱؛ مسئله''<ref name="انسان برای خویشتن" /> |
||
* «زنده بودن یک مفهوم متحرک است نه ساکن. حیات چیزی جز بروز نیروهای ویژهٔ یک ارگانیسیم نیست. همهٔ ارگانیسمها یک گرایش ذاتی به فعلیت بخشیدن به استعدادها و تواناییهای بالقوهٔ خود دارند؛ بنابراین، هدف زندگی انسان آشکار کردن نیروهای خود طبق قوانین سرشت آدمی است.» |
|||
** ''فصل ۲؛ اخلاق اومانیستیک: دانش عملی هنر زیستن؛ ۲-اصول اخلاقی ذهنی در برابر اصلو اخلاقی عینی''<ref name="انسان برای خویشتن" /> |
|||
* «مرگ تلخیِ سختی است، اما متوجه مرگ بودن بدون متوجه زندگی، غیرقابلِ تحمل است.» |
* «مرگ تلخیِ سختی است، اما متوجه مرگ بودن بدون متوجه زندگی، غیرقابلِ تحمل است.» |
||
نسخهٔ ۱۴ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۹:۰۳
اریش فروم (به آلمانی: Erich Fromm)، (۲۳ مارس ۱۹۰۰ - ۱۸ مارس ۱۹۸۰) روانکاو و فیلسوف اجتماعی آمریکایی-آلمانی تبار است.
گفتاوردها
گریز از آزادی (۱۹۴۱)
- «ضعفِ بیولوژیکی انسان، وضعیتِ فرهنگ انسانی است.»
- «انقلابیِ موفق یک سیاستمدار و ناموفق یک مقصر است.»
انسان برای خویشتن (۱۹۴۷)
- «باید منابع هنجارهای اخلاقی را در سرشت آدمی یافت؛ هنجارهای اخلاقی بر کیفیتهای ذاتی انسان استوار بوده و تخلف از آن هنجارها سبب پریشانی فکری و احساسی میگردد.»
- فصل ۱؛ مسئله[۱]
- «شالودهٔ منش شخصیت بالغ و کامل، منش بارور، در تجزیه-تحلیل نهایی، منبع و پایهٔ فضیلت و رذیلت است.»
- فصل ۱؛ مسئله[۱]
- «نه انکار نفس یا خودپسندی، بلکه عشق به خود، نه نفی فرد بلکه تأیید نفس واقعی آدمی، ارزشهای والای اصول اخلاقی انسانی هستند.»
- فصل ۱؛ مسئله[۱]
- «اگر انسان باید به ارزشها ایمان داشته باشد، باید به خود و ظرفیت طبع خود برای خوبی و بهرهوری آشنا باشد.»
- فصل ۱؛ مسئله[۱]
- «زنده بودن یک مفهوم متحرک است نه ساکن. حیات چیزی جز بروز نیروهای ویژهٔ یک ارگانیسیم نیست. همهٔ ارگانیسمها یک گرایش ذاتی به فعلیت بخشیدن به استعدادها و تواناییهای بالقوهٔ خود دارند؛ بنابراین، هدف زندگی انسان آشکار کردن نیروهای خود طبق قوانین سرشت آدمی است.»
- فصل ۲؛ اخلاق اومانیستیک: دانش عملی هنر زیستن؛ ۲-اصول اخلاقی ذهنی در برابر اصلو اخلاقی عینی[۱]
- «مرگ تلخیِ سختی است، اما متوجه مرگ بودن بدون متوجه زندگی، غیرقابلِ تحمل است.»
هنر عشق ورزیدن (۱۹۵۶)
- «عشق تنها پاسخِ معقول و رضایتبخش به مسئلهٔ وجودِ انسان است.»
پیوند به بیرون
این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکیگفتاورد کمک کنید. |
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ اریش، فروم. Man for himself, an inquiry into the psychology of ethics. ترجمهٔ انسان برای خویشتن، پژوهشی در روانشناسی اخلاق. انتشارات بهجت (فارسی)، ۱۹۴۷. ۱۵–۱۶. شابک ۹۷۸-۰-۸۰۵۰-۱۴۰۳-۷.