محمدحسین ربانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌گفتاورد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
صفحه‌ای تازه حاوی «حاج میرزا '''w:شمس‌العلما قریب گرکانی|محمدحسین قریب گرگانی...» ایجاد کرد
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[w:en:Hajji|حاج]] [[w:میرزا|میرزا]] '''[[w:شمس‌العلما قریب گرکانی|محمدحسین قریب گرگانی]]''' با تخلُّص '''رَبّانی''' و لقب '''شمسُ العلماء''' ([[w:۱۸۴۶ (میلادی)|۱۸۴۶]]، [[w:گرکان|گرکان، آشتیان]] - [[w:۱۹۲۶ (میلادی)|۱۹۲۶]]، [[تهران]]) فقیه شیعه، آموزگار، دادستان، رایزن قضایی، مؤلف و شاعر ایرانی بود.<ref name="سخنوران نامی معاصر ایران">{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=برقعی|نام= محمدباقر|پیوند نویسنده=w:سید محمدباقر برقعی|عنوان =سخنوران نامی معاصر ایران|جلد =سوم|سال =چاپ ۱۳۷۳|ناشر=نشر خرم|شابک =۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴| صفحه =ص۱۴۷۸}}</ref>
[[w:en:Hajji|حاج]] [[w:میرزا|میرزا]] '''[[w:شمس‌العلما قریب گرکانی|محمدحسین قریب گرگانی]]''' با تخلُّص '''رَبّانی''' و لقب '''شمسُ العلماء''' ([[w:۱۸۴۶ (میلادی)|۱۸۴۶]]، [[w:گرکان|گرکان]]، [[آشتیان]] - [[w:۱۹۲۶ (میلادی)|۱۹۲۶]]، [[تهران]]) فقیه شیعه، آموزگار، دادستان، رایزن قضایی، مؤلف و شاعر ایرانی بود.<ref name="سخنوران نامی معاصر ایران">{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=برقعی|نام= محمدباقر|پیوند نویسنده=w:سید محمدباقر برقعی|عنوان =سخنوران نامی معاصر ایران|جلد =سوم|سال =چاپ ۱۳۷۳|ناشر=نشر خرم|شابک =۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴| صفحه =ص۱۴۷۸}}</ref>


== گفتاوردها ==
== گفتاوردها ==

نسخهٔ ‏۴ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۳۷

حاج میرزا محمدحسین قریب گرگانی با تخلُّص رَبّانی و لقب شمسُ العلماء (۱۸۴۶، گرکان، آشتیان - ۱۹۲۶، تهران) فقیه شیعه، آموزگار، دادستان، رایزن قضایی، مؤلف و شاعر ایرانی بود.[۱]

گفتاوردها

نامهٔ یار
صد شکر که چشم عشرتم روشن شد      وز نامهٔ یار کلبه‌ام گلشن شد
اکنون که وصال یوسفم دست نداد      تسکین غمم ز بوی پیراهن شد
صبح امید
زلف سمن‌سای دوست بر کف باد صباست      یا به گریبان صبح نافهٔ مشک حناست
مهر برآمد به کوه با مه کنعان ز چاه      فجر دمید از افق با بت فرّخ لقاست
صبح امیدی چنین صدق نویدی جان      غایت مهر و وفا آیت لطف خداست
عمر منی گرچه رفت عمر به پایان و باز      چشم به راه امید، گوش به بانگ دراست
ترک جفا گر کند ور نه کند ترک ما      شیوهٔ خوبان جفا چارهٔ عاشق وفاست
نغمهٔ ربّانی است گر همه اسرار غیب      گر تو پسندی صواب ور نسپندی خطاست[۱]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. سوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۴۷۸. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.