یاسر عرفات

از ویکی‌گفتاورد

یاسر عرفات (۱۹۲۹ -۲۰۰۴ م) رهبر فلسطینی، رئیس حکومت خودگردان فلسطین از هنگام تشکیل در ۱۹۹۶، رئیس سازمان آزادی‌بخش فلسطین از سال ۱۹۶۹ و رئیس و بنیانگذار جنبش فتح از سال ۱۹۵۹ تا هنگام مرگ بود.

در سال ۱۹۷۲ : «تنها چیز گفتنی دربارهٔ من این است که من از خیلی وقت پیش یک جنگجوی سادهٔ فلسطینی ام، در سال ۱۹۴۷ همراه سایر اعضای خانواده‌ام مبارزه را شروع کردم. در همان سال بود که وجدانِ من بیدار شد وفهمیدم چه تجاوز وحشیانه‌ای به کشورم شده است، تجاوزی که در تاریخ جهانی بی سابقه است.»

گفتاوردها[ویرایش]

  • «تنها چیز گفتنی دربارهٔ من این است که من از خیلی وقت پیش یک جنگجوی سادهٔ فلسطینی ام، در سال ۱۹۴۷ همراه سیار اعضای خانواده‌ام مبارزه را شروع کردم. در همان سال بود که وجدانِ من بیدار شد وفهمیدم چه تجاوز وحشیانه‌ای به کشورم شده است، تجاوزی که در تاریخ جهانی بی سابقه است
    • در مصاحبه با اوریانا فالاچی[۱]
    • مصاحبه گر:دربارهٔ شما خیلی حرف می‌زنند. ولی تقریباً هیچ چیزی دربارهٔ شما نمی‌دانیم و ...
  • «به سؤال‌های شخصی جواب نمی‌دهم.»[۲]
  • «این احتمال هم هست که مرگم از زنده بودنم مفیدتر باشد. مرگِ من از نظر برانگیختنِ توده‌ها خیلی به جنبش کمک خواهد کرد ... اگر بمیرم، مرگ من یک تراژدی نیست، یک نفر دیگر به جای من سخنگوی الفتح می‌شود ... من برای مرگ آماده هستم و زیاد هم آن طور که شما فکر می‌کنید برای حفظِ جانم مواظب نیستم.»[۳]
  • «فلسطین یعنی سرزمینی که از نقبه در شمال شروع می‌شود و به عقبه در جنوب ختم می‌شود. از ساحل مدیترانه به اضافهٔ نوار غزه شروع می‌شود و به شرق یعنی رودِ اُردن و صحرای نقبه ختم می‌شود.»[۴]
  • «هر چیزی که ما می‌گوییم هیچ‌گاه شما غربی‌ها آن را باور ندارید. شما فقط به آن‌ها [ دولت اسرائیل ] گوش می‌دهید ... شما فقط آن‌ها را باور دارید و شما چیزی را که آن‌ها می‌گویند، پخش می‌کنید... شما حتّی فراموش می کنید که ما هیچ گاه ضد یهودی نبوده ایم ، بلکه ما ضد اسرائیلی هستیم. »[۵]
  • «قدس با ارزش‌های معنوی و تاریخ مذهبی اش شاهدی برای آینده و دلیلی است بر حضور ابدی تمدن و ارزش‌های انسانی ما. عجیب نیست که در زیر آسمان قدس مشعل سه مذهب درخشیدن گرفت تا نورش بر بشریت پرتو افکن شود و بتواند رنج‌ها و امیدهای انسانی را منعکس نماید... اعراب فلسطینی که در سال ۱۹۴۸ به وسیله صهیونیست‌ها قلع و قمع نشدند نیز اکنون در موطن خود به شکل آواره زندگی می‌کنند. قوانین اسرائیل آن‌ها را شهروند درجه دو می‌بیند. نه - نه درجه سوم، زیرا یهودیان شرقی شهروندان درجه دوم محسوب می‌شوند. اعراب مزبور در معرض کلیه اشکال تبعیض نژادی، مصادره زمین و دارایی و تروریسم قرار داشته‌اند. قربانی کشتارهایی نظیر کفر قاسم بوده، از روستاهای خود اخراج شده و از حق بازگشت نیز محروم شده‌اند. چنان که بر ساکنان اکریت و کفر یوم گذشت.»
    • سخنرانی در سازمان ملل (۱۹۷۴)

درباره[ویرایش]

از او دربارهٔ دیگران[ویرایش]

  • [ دربارهٔ موشه دایان ] «امیدواریم که یک روز او را به عنوان جنایکار جنگی تحویل دادگاه‌های نظامی دهند. حالا می‌خواهد یک رهبر نابغه باشد یا می‌خواهد کسی باشد که عنوان رهبر نابغه را خودش به خودش داده باشد.»

منابع[ویرایش]

  1. منبع :«مصاحبه با تاریخ»، نشر علم، چاپ۱۳۹۰، ص ۱۲۳
  2. همان، ص ۱۲۳
  3. همان، ص ۱۲۴
  4. همان، ص ۱۲۹
  5. همان، ص ۱۳۸