کارلو ماریا ویگانو

کارلو ماریا ویگانو (۱۶ ژانویه ۱۹۴۱ –) اسقف اعظم کلیسای کاتولیک است.

گفتاوردها

امروز ما شاهد جرم‌انگاری مخالفان هستیم و حتی اگر هنوز حذف فیزیکی آن‌ها را نمی‌بینیم، اما می‌دانیم که بسیاری از آن‌ها تعلیق شده‌اند (a divinis)، از وسایل امرار معاش محروم شده و از زندگی کلیسایی رانده شده‌اند. این در حالی رخ می‌دهد که در همین زمان، رسواگران و انواع زناکاران نه تنها مجازات نشده و از خدمت اخراج نمی‌شوند، بلکه حتی ترفیع می‌یابند و در عکس‌ها در کنار برگولیو پاپ فرانسیس جاودانه می‌شوند؛ او آن‌ها را نزدیک خود نگه می‌دارد زیرا می‌داند می‌تواند به هر شکلی که برایش مناسب باشد از آن‌ها استفاده کند. پس بیایید درک کنیم چرا فساد روحانیون ابزاری برای برنامه فرقه شورا است. خطاهای آن‌ها وسیله‌ای عالی برای به دست آوردن اطاعت و همدستی‌شان در اجرای بدترین ظلم‌ها علیه کلیسا و مؤمنان است.
- اسقف اعظم کارلو م. ویگانو – فراخوانی به روحانیون و مؤمنان، ۴ اکتبر ۲۰۲۱.
بیایید تاریخ یسوعیان را بررسی کنیم. این چیزی است که من اکنون با دقت فراوان در حال مطالعه آن هستم. در واقع، اگر می‌خواهید چکیده‌ای از افکار من را بدانید، این است: آنچه اکنون می‌بینیم، پیروزی یک نقشه ۶۰ ساله است، اجرای موفقیت‌آمیز یک نقشه حساب‌شده برای وارد کردن نوع جدیدی از تفکر به قلب کلیسا، تفکری ریشه‌دار در عناصر الهیات رهایی‌بخش حاوی رگه‌هایی از مارکسیسم، که کمتر به مراسم و مناسک سنتی کاتولیک یا اخلاق یا الهیات سنتی کاتولیک علاقه دارد، بلکه بر 'عملگرایی' در زمینه عدالت اجتماعی متمرکز است. و اکنون این نقشه با حضور یک یسوعی بر سریر پطرس، به یکی از اهداف والای خود دست یافته است.
- استیو اسکوجک، ویگانو: «آنچه اکنون می‌بینیم، پیروزی یک نقشه ۶۰ ساله است» (۳۰ ژوئیه ۲۰۱۹)
البته، برخی از حقایقی که در شرف فاش کردنشان بودم، تحت پوشش راز پاپا قرار داشتند که قول داده بودم آن را رعایت کنم و از ابتدای خدمتم به سریر مقدس به آن وفادارانه عمل کرده‌ام. اما هدف راز، حتی راز پاپا، محافظت از کلیسا در برابر دشمنانش است، نه پوشاندن و همدست شدن در جنایاتی که توسط برخی از اعضای آن انجام شده است. من ناخواسته شاهد رویدادهای تکان‌دهنده‌ای بودم و همان‌طور که در کاتکیسم کلیسای کاتولیک نوشته شده است. مهر راز زمانی الزام‌آور نیست که حفظ راز به آسیب‌های بسیار جدی منجر شود و تنها با افشای حقیقت قابل پیشگیری باشد. تنها مهر راز مقدس (راز اعتراف) می‌توانست سکوت مرا توجیه کند.
ما باید از خود بپرسیم که آیا انتخاب پاپ در سال ۲۰۱۳ به نحوی دچار نقص رضایت بوده است؛ یعنی آیا فرد منتخب واقعاً می‌خواست پاپ کلیسای کاتولیک شود یا در عوض، رئیس چیزی که او آن را 'کلیسای سینودال ما' می‌نامد، که هیچ ارتباطی با کلیسای مسیح ندارد، دقیقاً به این دلیل که خود را چیزی متفاوت از آن قرار می‌دهد.
در این لحظه فوق‌العاده دراماتیک برای کلیسای جهانی، پاپ فرانسیس باید اشتباهات خود را بپذیرد و در راستای اصل اعلام شده 'تحمل صفر'، او اولین کسی باشد که نمونه خوبی را به کاردینال‌ها و اسقف‌هایی که سوءاستفاده‌های مک‌کاریک را پوشش داده‌اند، نشان دهد و همراه با همه آن‌ها استعفا دهد. … پاپ [برگولیو] کوچک‌ترین نظری در مورد کلمات بسیار جدی من نداد و هیچ اثری از شگفتی در چهره‌اش نشان نداد، گویی که این موضوع مدت‌ها پیش برایش معلوم بوده است، و بلافاصله موضوع را عوض کرد.
[«آیا نشانه‌ای می‌بینید که واتیکان، تحت رهبری پاپ فرانسیس، اقدامات مناسبی برای رسیدگی به مشکلات جدی سوءاستفاده‌ها انجام می‌دهد؟ در غیر این صورت، چه چیزی کم است؟»] نشانه‌هایی که می‌بینم واقعاً نگران‌کننده هستند. نه تنها پاپ فرانسیس تقریباً هیچ کاری برای مجازات کسانی که مرتکب سوءاستفاده شده‌اند انجام نمی‌دهد، بلکه مطلقاً هیچ کاری برای افشا و سپردن کسانی که دهه‌ها به متجاوزان کمک کرده و آن‌ها را پنهان کرده‌اند، به دست عدالت انجام نمی‌دهد. تنها برای ذکر یک مثال: کاردینال ووئل، که دهه‌ها سوءاستفاده‌های مک‌کاریک و دیگران را پوشش داده بود، و دروغ‌های مکرر و بی‌شرمانه او برای همه کسانی که توجه کرده بودند روشن شد، مجبور شد به دلیل خشم عمومی به‌طور بی‌آبرو استعفا دهد. با این حال، پاپ فرانسیس با پذیرش استعفای او، او را به خاطر 'نجابتش' ستایش کرد. پاپ پس از این نوع اظهارات چه اعتباری می‌تواند داشته باشد؟

هنگامی که پاتریارک ونیز، جوزپه سارتو – که بعدها قدیس پیوس دهم شد – با قطار سفر می‌کرد، برای حفظ شأن خود به عنوان یک شاهزاده کلیسا، بلیت درجه یک می‌گرفت، اما در عمل در کوپه درجه سه می‌نشست. هیچ کس این را نمی‌دانست و هیچ عکاسی برای جاودانه کردن این صحنه حضور نداشت. پیو دوازدهم، که همه ما او را به خاطر هیبت روحانی‌اش به یاد می‌آوریم، یک اتاق خواب بسیار ساده داشت و اغلب برای ریاضت روی زمین می‌خوابید؛ اما هرگز حتی در خواب هم نمی‌دید که با یک خودروی معمولی به دیدار کویریناله [کاخ ریاست جمهوری ایتالیا] برود، یا خود را به پای هیچ نماینده‌ای از قدرت‌های دنیوی بیندازد، زیرا به خوبی از قداست جایگاه خود آگاه بود و می‌دانست که پاپ روم، به فرمان الهی، برتر از هر اقتدار انسانی است. ما دیدیم که او در ۱۴ ژوئیه ۱۹۴۳، بلافاصله پس از بمباران رم توسط متفقین، به محله فقیرنشین سن لورنزو شتافت تا به مردم دلداری دهد، اما همیشه با وقار و آرامشِ جانشین مسیح. آیا می‌توانیم بگوییم که قدیس پیوس دهم و پیو دوازدهم متواضع نبودند؟ همین است: این فروتنی یک پاپ است که نیازی به خودنمایی، جاودانه شدن توسط خبرنگاران، یا ستایش توسط درباریان ندارد. زیرا مرجع او خداست و به دنبال بازتاب رسانه‌ای نیست.
اگر از یک سو ژان بیست و سوم و پاول ششم اعلام کردند که نمی‌خواهند شورا را به تعریف دکترین‌های جدید متعهد کنند و می‌خواستند که آن صرفاً کشیشی باشد، از سوی دیگر این نیز درست است که در ظاهر – به گفته امروز، از نظر رسانه‌ای – تأکید بر اعمال آن بسیار زیاد بود. این کار به منظور انتقال ایده‌ای از یک اقتدار اعتقادی مفروض، یک عصمت ضمنی تعلیمی که از همان ابتدا به وضوح رد شده بود، صورت گرفت. اگر این اتفاق افتاد، برای آن بود که خواسته‌های کم و بیش بدعت‌آمیز آن به عنوان معتبر درک شده و بنابراین توسط روحانیون و مؤمنان پذیرفته شوند.
مردم آمریکا بالغ هستند و اکنون دریافته‌اند که رسانه‌های اصلی (مین‌استریم) چگونه نمی‌خواهند حقیقت را منتشر کنند بلکه به دنبال ساکت کردن و تحریف آن هستند، و دروغی را که برای مقاصد اربابانشان مفید است، پخش می‌کنند. با این حال، مهم است که نیکوکاران – که اکثریت هستند – از رخوت خود بیدار شوند و نپذیرند که توسط اقلیتی از افراد ناصادق با اهداف ناگوار فریب بخورند. ضروری است که نیکوکاران، فرزندان نور، گرد هم آیند و صدای خود را به گوش برسانند. آقای رئیس‌جمهور، چه راه مؤثرتری برای انجام این کار وجود دارد، جز از طریق دعا، و درخواست از خداوند برای محافظت از شما، ایالات متحده، و تمام بشریت در برابر این حمله عظیم دشمن؟ در برابر قدرت دعا، فریب‌های فرزندان تاریکی فرو خواهد ریخت، توطئه‌هایشان آشکار خواهد شد، خیانتشان نمایان خواهد گشت، قدرت وحشتناکشان به هیچ خواهد انجامید، به نور کشیده شده و آنچه هست آشکار خواهد شد: یک فریب شیطانی.
- نامه‌ای به رئیس‌جمهور ترامپ (۶ ژوئن ۲۰۲۰)
هیچ کشیشی در ادامه برگزاری مراسم عشای ربانی قدیس پاپ پیوس پنجم هیچ عمل نافرمانی انجام نمی‌دهد، بلکه برعکس، حق خود را که توسط خدا تأیید شده است، اعمال می‌کند؛ حقی که حتی پاپ نیز نمی‌تواند آن را لغو کند. هر کس قدرت تقدیم قربانی مقدس را دارد، حق دارد آن را با آیین باستانی جشن بگیرد، همان‌طور که به‌طور رسمی توسط قدیس پیوس پنجم در قانون اساسی رسولی «کو پریموم» اعلام شد، و آیین تثلیثی را ترویج کرد."
- به کشیشان در مورد TLM (مراسم عشای ربانی سنتی لاتین): نافرمانی عمومی؟ (۷ اوت ۲۰۲۱)

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌گفتاورد، «Carlo Maria Viganò»، ویکی‌گفتاورد انگلیسی. (بازیابی در 03 آگوست 2025).
مشارکت‌کنندگان ویکی‌گفتاورد، «Carlo Maria Viganò»، ویکی‌گفتاورد ایتالیایی. (بازیابی در 03 آگوست 2025).