آذرخش

از ویکی‌گفتاورد

آذرخش/صاعقه (همچنین: رعد-و-برق) گونه‌ای تخلیه الکتریکی است که در اثر الکتریسیته ایستا میان دو ابر و یا ابر و زمین ایجاد می‌شود. هرچند آذرخش اشاره به درخشش الکتریکی ست که میان ابر و زمین است. چه، درخشش الکتریکی میان دو ابر در واقع دِرَخش یا رَخش و یا همان برق نام دارد.

گفتاوردها[ویرایش]

  • نشانه‌شناسی: آذرخش نماده شرارهٔ زندگی و قدرت باروی است. این آتش آسمانی قدرتی عظیم و سرعتی مهیب دارد؛ ممکن است سعد باشد یا نحس.»
  • «در زمینهٔ عرفانی، آذرخش نوری درونی ایجاد می‌کند که سالک را وامی‌دارد تا چشم‌ها را ببندد، یعنی در خود فرورود…»

منابع[ویرایش]

  1. شوالیه، ژان. «ابدیّت (éclairé/Lightning)». در Dictionnaire des symboles [فرهنگ نمادها]. ج. یکم. ترجمهٔ سودابه فضایلی. تهران: انتشارات جیحون، ۱۳۸۴. ص ۹۳. شابک ‎۹۶۴۶۵۳۴۱۴۷.