اپیکور: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
نگاره‌افزایی+رده‌افزایی+زبانها |
Amouzandeh (بحث | مشارکت‌ها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[Image:Epicurus Louvre.jpg|thumb|left|اپیکور]] |
[[Image:Epicurus Louvre.jpg|thumb|left|اپیکور]] |
||
'''[[W:اپیکور|اپیکور]]''' فیلسوف یونانی |
|||
'''[[W:اپیکور|اپیکور]]''' فیلسوف یونانی، ([[W:۳۴۱ (پیش از میلاد)|۳۴۱]] - [[W:۲۷۰ (پیش ازمیلاد)|۲۷۰]]) پیش از میلاد. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== دارای منبع == |
|||
| ⚫ | |||
* «اکنون شما را به‌خدا می‌سپارم، سخنانم را به خاطر آورید.» |
|||
** ''آخرین جمله خطاب به شاگردانش، ۲۷۰ پیش از میلاد'' |
|||
* «اجبار، بدچیزی است، اما هیچ اجباری نیست که تحت جبر زندگی کنیم.» |
|||
** ''نامه‌ها و امثال'' |
|||
* «مرگ، ما را لمس نمی کند.» |
|||
** ''Hauptlehrsätze'' |
|||
* «هرآن‌کس که زندگی را بدرود گوید، پنداری که از نو زاده شده است.» |
|||
** |
|||
== بدون منبع == |
|||
* «از میان تمام نعمت‌هایی که سرنوشت به‌ما ارزانی داشته است، هیچ نعمتی بالاتر از [[دوستی]] نیست - نه‌ثروت و نه‌لذت.» |
|||
* «با مرگ سر و کاری ندارم. وقتی من هستم، او نیست؛ وقتی او باشد، من نیستم.» |
|||
* «پذیرفتن این امر ِ بنیادین که عمر ِ فساد و پلیدی کوتاه است، به تو قوت قلب خواهد داد.» |
|||
| ⚫ | |||
* «توجه داشته باشید که نتیجه حاصل از یک سخن کوتاه و یک گفتار بلند، برابر است.» |
|||
* «ثمره شیرین عدالت، آرامش درونی است.» |
|||
* «حیوانات و کودکان آیینه طبیعت‌اند.» |
|||
* «خدایان ِ مورد علاقه خود را ستایش کن و دامن خود را به ننگ پذیرش یک مذهب ظالم و منفور آلوده مدار.» |
|||
* «سپاس بر طبیعت، این نگهبان مدیر و مدبر که ضرورت‌های زندگی را سهل الوصول، و آن‌چه را صعب‌الحصول است، غیرضروری آفرید.» |
|||
* «کاری نکن که با افشای آن، ترس دامنگیرت شود.» |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
{{ویکی‌پدیا}} |
{{ویکی‌پدیا}} |
||
| خط ۱۳: | خط ۳۴: | ||
{{میانبر}} |
{{میانبر}} |
||
[[رده:فیلسوفان]] |
[[رده:فیلسوفان|اپیکور]] |
||
[[bg:Епикур]] |
[[bg:Епикур]] |
||
نسخهٔ ۱۹ اوت ۲۰۰۶، ساعت ۱۲:۴۷
اپیکور فیلسوف یونانی، (۳۴۱ - ۲۷۰) پیش از میلاد.
دارای منبع
- «اکنون شما را به‌خدا می‌سپارم، سخنانم را به خاطر آورید.»
- آخرین جمله خطاب به شاگردانش، ۲۷۰ پیش از میلاد
- «اجبار، بدچیزی است، اما هیچ اجباری نیست که تحت جبر زندگی کنیم.»
- نامه‌ها و امثال
- «مرگ، ما را لمس نمی کند.»
- Hauptlehrsätze
- «هرآن‌کس که زندگی را بدرود گوید، پنداری که از نو زاده شده است.»
بدون منبع
- «از میان تمام نعمت‌هایی که سرنوشت به‌ما ارزانی داشته است، هیچ نعمتی بالاتر از دوستی نیست - نه‌ثروت و نه‌لذت.»
- «با مرگ سر و کاری ندارم. وقتی من هستم، او نیست؛ وقتی او باشد، من نیستم.»
- «پذیرفتن این امر ِ بنیادین که عمر ِ فساد و پلیدی کوتاه است، به تو قوت قلب خواهد داد.»
- «تا احساس هست، مرگ نیست و وقتی مرگ بیاید دیگر احساس نیست.»
- «توجه داشته باشید که نتیجه حاصل از یک سخن کوتاه و یک گفتار بلند، برابر است.»
- «ثمره شیرین عدالت، آرامش درونی است.»
- «حیوانات و کودکان آیینه طبیعت‌اند.»
- «خدایان ِ مورد علاقه خود را ستایش کن و دامن خود را به ننگ پذیرش یک مذهب ظالم و منفور آلوده مدار.»
- «سپاس بر طبیعت، این نگهبان مدیر و مدبر که ضرورت‌های زندگی را سهل الوصول، و آن‌چه را صعب‌الحصول است، غیرضروری آفرید.»
- «کاری نکن که با افشای آن، ترس دامنگیرت شود.»
- «من آدمیان را به‌شادی بادوام میخوانم نه فضایل بی‌حاصل و یاوه که انسان باید با اضطراب و نگرانی منتظر میوه‌هایش بماند."
- «کسی که از اندک خویش خوشنود نباشد هیج چیز خوشنودش نخواهد كرد.»
 این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکی‌گفتاورد کمک کنید. |