کامبیز درم‌بخش: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌گفتاورد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
SaMin SAmIN (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
CommonsDelinker (بحث | مشارکت‌ها)
جز پروندهٔ کامبیز_درمبخش_-_Kambiz_Derambakhsh.jpg که در ویکی‌انبار به دست Hedwig in Washington حذف شده بود، به این علت برداشته شد: Copyright violation; see [[commons:COM:Licensing|Commons:L...
خط ۱: خط ۱:
'''[[w:کامبیز درم‌بخش|کامبیز درم‌بخش]]''' (۱۳۲۱ /۱۹۴۲م) طراح، کاریکاتوریست و گرافیست [[ایرانی]].
'''[[w:کامبیز درم‌بخش|کامبیز درم‌بخش]]''' (۱۳۲۱ /۱۹۴۲م) طراح، کاریکاتوریست و گرافیست [[ایرانی]].

[[پرونده:کامبیز درمبخش - Kambiz Derambakhsh.jpg ‎|220px|بندانگشتی|چپ|]]
== گفتاوردها ==
== گفتاوردها ==
* «کوچک بودن کارها در این نمایشگاه یک مزیت است. این روزها در گالری‌ها نمایش آثار بزرگ مد شده است که بیشتر خریدارانش کلکسیونردارها هستند در حالیکه خیلی از مردم عادی در خانه هایشان جای نصب آثار بزرگ را ندارند برای همین کوچک بودن این کارها مزیت است.»<ref>http://www.khabaronline.ir/detail/343023/culture/visual</ref>
* «کوچک بودن کارها در این نمایشگاه یک مزیت است. این روزها در گالری‌ها نمایش آثار بزرگ مد شده است که بیشتر خریدارانش کلکسیونردارها هستند در حالیکه خیلی از مردم عادی در خانه هایشان جای نصب آثار بزرگ را ندارند برای همین کوچک بودن این کارها مزیت است.»<ref>http://www.khabaronline.ir/detail/343023/culture/visual</ref>

نسخهٔ ‏۱۷ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۰۴:۰۱

کامبیز درم‌بخش (۱۳۲۱ /۱۹۴۲م) طراح، کاریکاتوریست و گرافیست ایرانی.

گفتاوردها

  • «کوچک بودن کارها در این نمایشگاه یک مزیت است. این روزها در گالری‌ها نمایش آثار بزرگ مد شده است که بیشتر خریدارانش کلکسیونردارها هستند در حالیکه خیلی از مردم عادی در خانه هایشان جای نصب آثار بزرگ را ندارند برای همین کوچک بودن این کارها مزیت است.»[۱]
  • «به نظرم ابعاد چندان مهم نیست بلکه مهم اثری است که خلق شده. شما اگر به تاریخ هنرهای ما نگاه کنید اکثر آثار قدیمی در ابعاد A4 است. مثل مینیاتورهای ما که بسیار هم ارزشمند هستند. پس کار کوچک می‌تواند ارزشمند باشد. البته وقتی قیمت اثری ۲۰۰ یا ۳۰۰ هزارتومان است نباید کسی انتظار داشته باشد به او جواهر عرضه کرده باشند.»[۲]
  • «هنر موهبتی الهی است که فقط به تعداد کمی از افراد این کره خاکی اعطاء شده است. هنر و هنرمند خوب کمیاب است. از چند قرن هنرمندان خوبی نظیر داوینچی، ونگوک و ... در مقابل جمعیت چند میلیاردی جهان، به زحمت به هزار نفر می‌رسیدند».[۳]
  • «در کشور خودمان نیز هنرمندان مهم حداکثر ۱۵۰ نفر می‌شوند. هنرمندانی که نه تنها سرمایه ملی کشور هستند، بلکه سفیران فرهنگی ملت به شمار می‌روند. از قدیم گفته‌اند «هنر برتر از گوهر آمد پدید»؛ این سخن کاملا درست است.»[۴]
  • «هنر تنها چیزی است که از تمدن‌ها باقی می‌ماند. از صحنه‌های شکار انسان‌های اولیه، تا تخت جمشید، اهرام ثلاثه مصر، مساجد زیبای اصفهان، میدان نقش جهان و ... شاهد نمونه‌های بارزی از هنر بوده‌ایم.»[۵]
  • «هنرمندان هرگز نمی‌میرند بلکه در ذهن مردم ثبت و جاودانه می‌شوند. مانی، رضا عباسی و کمال‌الملک تنها چند نمونه از این هنرمندان هستند. پس بهتر است هنر و هنرمندان را پاس بداریم. هنرمندان کسانی هستند که روح ما را تلطیف می‌کنند و بر زخم‌های ناخواسته ما مرهم می‌گذارند.»[۶]
  • «واقعیتی که وجود دارد این است که در کشور ۷۵ میلیونی ما، هنرمندان واقعی که افتخار جامعه هستند خیلی زیاد نیست. باید دولت هوای کسانی را که در خارج از کشور برای ما افتخارآفرینی می‌کنند داشته باشد و کارهای آن‌ها را خریداری کند و شرایط حضور هنرمندان در عرصه‌های جهانی را فراهم بیاورد.»[۷]
  • «یکی از مهم‌ترین کارهایی که باید انجام شود، ایجاد مرکزی برای جمع‌آوری و نگه‌داری آثار تکرارنشدنی هنرمندان بزرگ است. اگر این اتفاق بیفتد آثار هنری ما در مجموعه‌های خارج از کشور و دور از دسترس قرار نمی‌گیرند. بهترین کارهای خود من در کشورهای استرالیا و کانادا هستند. این مرکز می‌تواند علاوه بر مفید بودن برای مخاطبان ایرانی، محل نمایش هنر این سرزمین به بازدیدکننده‌های خارجی باشد.»[۸]

منابع

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ