گلادیاتور (فیلم ۲۰۰۰)

گلادیاتور نام فیلمی است ، به کارگردانی ریدلی اسکات که در سال ۲۰۰۰ میلادی عرضه شد.

دیالوگ

کمودوس : یک بار برام نوشته بودی ، چهار فضیلت مهم رو لیست کردی : عقلانیت ، عدالت ، پایمردی و میانه روی. وقتی لیستو می خوندم ، می دونستم من هیچ کدومشو ندارم. اما من فضیلتای دیگه ای دارم ، پدر. جاه طلبی ، که می تونه زمانی فضیلت باشه که ما رو به برتری ببره. ابتکار. شجاعت. شاید نه توی میدون جنگ ، اما ... شکل های مختلفی از شجاعت هست. بخشش ، به خونواده م و به شما. اما هیچ کدوم از فضایل من توی لیست شما نبود. حتی اگر می بود مثل اینکه شما منو نمی خواستین به عنوان پسرتون.

مارکوس آرلیوس : اوه ، کمودوس. خیلی دور رفتی.

کمودوس : من به دنبال روی خدایان گشتم ... برای راه هایی که خواهشتونو بکنم ، که شما رو با مناعت بکنم. یک حرف مهربانانه ، یک بغل کامل ... جایی که منو فشار بدید به سینه تون و منو سفت بگیرید ... خواسته ای که مثل خورشید روی قلبم یک هزار سال بود. توی من چی هست که خیلی ازش متنفرید ؟

مارکوس آرلیوس : ایشش ، کمودوس.

کمودوس : همه اونچه که همیشه می خواستم این بوده که باب میل شما زندگی کنم ، امپراطور ، پدر.

مارکوس آرلیوس : [ به روی زانوهایش پائین می آید ] کمودوس ، تقصیرات تو به عنوان یک پسر ، کوتاهی منه به عنوان یک پدر. بیا.

[ آنها همدیگر را در آغوش می گیرند ]

کمودوس : پدر. تمام دنیا رو قربانی می کردم ... اگر فقط منو دوست می داشتین !

[ کمودوس ، مارکوس را در مقابل سینه اش فشار می دهد و او را خفه می کند ]

---

جوبا : بیرون از اینجا جایی هست. سرزمین من. خونه من. زن من داره غذا آماده می کنه. دخترام دارن از رودخونه آب میارن. من اونا رو بازم خواهم دید ؟ فکر کنم نه.

ماکسیموس : باور داری که بعد از مرگت دوباره اونا رو می بینی ؟

جوبا : فکر کنم. اما بعدش ، من به زودی خواهم مرد. چند سال طول میکشه تا اونا هم فوت کنن. باید صبر کنم.

ماکسیموس : اما تو این کارو می کنی ... صبر می کنی ؟

جوبا : البته.

ماکسیموس : می بینی ، زنم و پسرم الان منتظر منن.

جوبا : اونا رو خواهی دید. اما حالا نه. حالا نه.

[ با هم دست می دهند ]

ماکسیموس : حالا نه... حالا نه.

---

جوبا : اونا می تونن صداتو بشنون ؟

ماکسیموس : کیا ؟

جوبا : خانوادت ، بعد از مرگشون ؟

ماکسیموس : اوه آره.

جوبا : به اونا چی میگی ؟

ماکسیموس : به پسرم ، بهش میگم که به زودی می بینمش. که پاشنه هاشو موقع اسب سواری پائین نگه داره. به زنم ... به تو مربوط نمیشه.

[ آنها می خندند ]

---

کمودوس : همون ژنرالی که برده ای شد. همون برده ای که گلادیاتوری شد.همون گلادیاتوری که یک امپراتور رو به مبارزه طلبید. داستان جالبیه ! ولی حالا ، مردم میخوان بدونن داستان چه طور تموم میشه. فقط یک مرگ مشهور میتونه اتفاق بیفته. و چه چیزی باشکوه تر از به مبارزه طلبیدن امپراتور در میدان بزرگ ؟

ماکسیموس : تو میخوای با من بجنگی ؟

کمودوس : چرا نه ؟ فکر می کنی می ترسم ؟

ماکسیموس : من فکر می کنم تو باید تمام عمرت رو ترسیده باشی.

کمودوس : برخلاف ماکسیموس شکست ناپذیر ، که ترس رو نمی شناسه ؟

ماکسیموس : من مردی رو می‌شناختم که یک بار گفت : « مرگ به همه ما لبخند می‌زنه. همه اونچه که یه مرد می‌تونه انجام بده اینه که اونم بهش لبخند بزنه »

کمودوس تعجب می کنم ، این دوستت به مرگ خودشم لبخند می زد ؟

ماکسیموس تو باید بدونی. اون پدرت بود.

کمودوس تو پدرمو دوست داشتی ، میدونم. اما منم دوستش داشتم. این ما رو برادر میکنه ، نمی کنه ؟ [ با چاقو به پهلوی ماکسیموس می زند ] حالا برام لبخند بزن برادر !