خسرو سینایی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Luckie Luke (بحث | مشارکت‌ها) ←گفتاوردها: ابرابزار |
بازنویسی |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''[[w:خسرو سینایی|خسرو سینایی]]''' (۱۹ ژانویه ۱۹۴۱ – ۱ اوت ۲۰۲۰) (۲۹ دی ۱۳۱۹ – ۱۱ مرداد ۱۳۹۹) کارگردان ایرانی بود. زادهٔ ساری، [[مازندران]]، دانش‌آموختهٔ رشتهٔ کارگردانی و تئوری موسیقی در وین؛ از سال ۱۹۶۷م/ ۱۳۴۶ش به وزارت فرهنگ و هنر و از ۱۹۷۳م/ ۱۳۵۲ش به تلویزون ملی ایران درآمد. فیلم‌های کوتاه و بلند بسیاری ساخت، بیش از صدتا، به آهنگسازی، نوازندگی، فیلم‌نامه‌نویسی و شعر نیز پرداخت. پس از ابتلا به کروناویروس به سن ۷۹ سالگی در [[تهران]] درگذشت.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =امید| نام =جمال| پیوند نویسنده =جمال امید|عنوان =فرهنگ سینمای ایران| سال =۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م| ناشر =نگاه|مکان =تهران| شابک =9646174892| صفحه =۲۴۴}}</ref> |
|||
'''[[w:خسرو سینایی|خسرو سینایی]]''' |
|||
[[پرونده:Khosro Sinaei 1 (cropped).jpg|بندانگشتی]] |
|||
== گفتاوردها == |
== گفتاوردها == |
||
=== سخنرانی === |
|||
* «[[فرش]]، پیوند هنرمندانه ایرانیان با [[طبیعت]]، [[زندگی]]، [[ایمان|باورها]] و [[تاریخ]] است.»<ref>http://mirzacarpet.blog.ir/post/32</ref> |
|||
* سینما حرفه نیست بلکه نوعی زندگی است. سینما از بهترین وسایلی است که با کمک آن می‌توان خلاء زندگی را پر و پربارتر زندگی کرد. |
|||
* «معمولاً، هدف فیلم‌ها مانند نامشان، آخر مشخص می‌شود.»<ref>http://www.sharghdaily.ir/News/55135/گنج-ِپنهان</ref> |
|||
* در ایران ما با پدیده ای مواجه هستیم که می‌توان نام آن |
|||
* «من تا امروز فیلم سفارشی که کسی به من بگوید چه کنم قبول نکرده‌ام. با سفارش‌کننده صحبت می‌کنم. او هدف‌ها را به من می‌گوید و از ابتدا طی می‌کنم که این هدف‌ها در فیلم خواهد بود، اما من فیلم خودم را می‌سازم. همیشه به جوان‌ها می‌گویم بچه‌ها حرمت حرفه‌تان را حفظ کنید.»<ref>http://www.sharghdaily.ir/News/55135/گنج-ِپنهان</ref> |
|||
را «ترس از آگاهی» گذاشت که بر اساس آن می‌ترسیم اگر آگاه شویم بتهای ذهنی امان فرو بپاشد در حالی که نباید از آگاه شدن واهمه ای داشت زیرا فرد |
|||
* «نباید شعار داد. چون شعار بیننده را پس می‌زند. باید سبکبال کار کرد و ذهنیت‌هایی که عمیق‌تر هستند را با بیننده در میان گذاشت.»<ref>http://www.sharghdaily.ir/News/55135/گنج-ِپنهان</ref> |
|||
آگاه هر چیز را با آگاهی دوست و دشمن می‌دارد. |
|||
* «اگر واقعاً مملکتمان را دوست داشته باشیم، برای هرنوع هدردادن ثروت این مملکت دل می‌سوزانیم.»<ref>http://www.sharghdaily.ir/News/55135/گنج-ِپنهان</ref> |
|||
* هنر برای زیباتر زندگی کردن و انعطاف روانی زندگی است وگر نه بدون تابلوی نقاشی هم انسان بدون نان نمی‌ماند. |
|||
| ⚫ | * |
||
* زیباترین لحظات، لحظه خلق هنر است که کسانی که اهل هنر نیستند آن را درک نمی‌کنند و هنرمند واقعی فردی است که عمیقاً به دنبال درک لذت خلاقیت باشد. |
|||
* «همین فیلم را که خواستند در ایران نمایش دهند رئیس سندیکای سینماداران آمد و گفت: گفتند سردر سینماها، صور قبیحه است و حق ندارید سردر بزنید، در تلویزیون آن زمان و روزنامه‌ها نمی‌شد تبلیغ کرد. فیلم زنده باد در شرایطی روی پرده آمد که سردر سینمایی نداشت. البته با هزار بدبختی پول جمع کرده و سردر سینما را چاپ کرده بودند. سر دری که فقط یک دست خونی بود بردیوار و یک سری سایه‌ای که مشت شده بود. فیلم زنده باد در این شرایط بر روی پرده آمد. بعد از چهار روز که مردم حتی در جنوب تهران در وسط فیلم، برای آن دست می‌زدند فیلم را برمی‌دارند و بعد توقیف می‌شود و بعد همه سینماها سردر می‌زنند! سینایی سالها قبل در مصاحبه ای گوید شما اسم این کار را چه می‌گذارید؟»<ref>https://cinemacinema.ir/news/مروری-برکارنامه-خسرو-سینایی-به-بهانه-س/</ref> |
|||
** ۲۴ ژانویه ۲۰۰۶/ ۵ بهمن ۱۳۸۴، در مراسم نکوداشت خود، مشهد<ref>{{یادکرد وب|عنوان=مراسم نکوداشت خسرو سینایی در مشهد برگزار شد|نشانی=https://www.irna.ir/news/5292977/مراسم-نکوداشت-خسرو-سینایی-در-مشهد-برگزار-شد|نشانی بایگانی=https://web.archive.org/web/20220501133746/https://www.irna.ir/news/5292977/مراسم-نکوداشت-خسرو-سینایی-در-مشهد-برگزار-شد|تاریخ بایگانی=۱ مه ۲۰۲۲|تاریخ=۵ بهمن ۱۳۸۴|ناشر=ایرنا}}</ref> |
|||
* آن چیزی که من را از سیستم متداول آموزش در یک لحظه جدا کرد با شعر شروع شد و این اتفاق در سنین اول یا دوم دبیرستان افتاد و بعد از آن هم با موسیقی پیوند خورد. |
|||
* زمانی که سینما را انتخاب کردم و به دنبال تحصیل در این رشته رفتم به این دلیل نبود که عکسم را در سردر سینماها ببینم. من در یک لحظه احساس کردم که سینما مقوله‌ای است که تمام هنرهای مورد علاقه‌ام همچون شعر، ادبیات، موسیقی و معماری را می‌تواند در بر بگیرد. |
|||
* من بندهٔ سینما نیستم در عین حال که عاشق آن هستم خود سینما را دوست دارم، اما از حواشی آن همواره بیزار بوده‌ام. وقتی بتوانم فیلم بسازم اما اگر شرایط آن فراهم نشد با کارهای دیگری خودم را سرگرم می‌کنم |
|||
* خالی زندگی نکنیم بلکه به جای آن تلاش کنیم تا خلاقانه زندگی کنیم و آن وقت می‌بینیم که زندگی چقدر قشنگ است هر چند که سخت است. |
|||
** ۹ ژانویه ۲۰۱۱/ ۱۹ دی ۱۳۸۹، سخنرانی در نشست خانوادگی، گالری «راه ابریشم»، تهران<ref>{{یادکرد وب|عنوان=گزارش مشروح ایسنا از نشست خانوادگی سینایی‌ها خسرو سینایی: سعی کردیم در کارهایمان با هم تعارف نداشته باشیم|نشانی=https://www.isna.ir/news/8910-13079/گزارش-مشروح-ايسنا-از-نشست-خانوادگي-سينايي-ها-خسرو-سينايي-سعي|نشانی بایگانی=https://web.archive.org/web/20220501134922/https://www.isna.ir/news/8910-13079/گزارش-مشروح-ايسنا-از-نشست-خانوادگي-سينايي-ها-خسرو-سينايي-سعي|تاریخ بایگانی=۱ مه ۲۰۲۲|تاریخ= ۲۰ دی ۱۳۸۹|ناشر=ایسنا}}</ref> |
|||
* قرار نیست در زندگی بیکار بمانم. این فلسفه زندگی من است، که خالی زندگی نکنم چه شعر، چه فیلم و چه موسیقی به هر حال سراغ یکی از آن‌ها می‌روم. این‌ها همگی ابزارهایی برای خوب زیستن هستند. |
|||
** ۹ ژانویه ۲۰۱۱/ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۱، سخنرانی در غرفهٔ نشر امرود، تهران<ref>{{یادکرد وب|عنوان= «ترانه شاپرک‌های سفید» منتشر شد|نشانی=https://www.ibna.ir/fa/report/136936/ترانه-شاپرک-های-سفید-منتشر|نشانی بایگانی=https://web.archive.org/web/20220501135516/https://www.ibna.ir/fa/report/136936/ترانه-شاپرک-های-سفید-منتشر|تاریخ بایگانی=۱ مه ۲۰۲۲|تاریخ= ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۱ |ناشر=ایبنا}}</ref> |
|||
== |
=== مصاحبه === |
||
| ⚫ | |||
** ۳ دسامبر ۲۰۱۶ ۱۳ آذر ۱۳۹۵، مصاحبه با روزنامهٔ «شرق»<ref>{{یادکرد وب|عنوان=تاجر بدی هستم|نشانی=https://www.sharghdaily.com/بخش-اخبار-3/659021-تاجر-بدی-هستم|نشانی بایگانی=https://web.archive.org/web/20220501140714/https://www.sharghdaily.com/بخش-اخبار-3/659021-تاجر-بدی-هستم|تاریخ بایگانی=۱ مه ۲۰۲۲|تاریخ=۱۳ آذر ۱۳۹۵ |ناشر=شرق}}</ref> |
|||
== نوشتارهای وابسته == |
|||
* [[گیزلا وارگا سینایی]] |
* [[گیزلا وارگا سینایی]] |
||
* [[فرح اصولی]] |
* [[فرح اصولی]] |
||
| خط ۱۵: | خط ۲۸: | ||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس|۲}} |
||
== پیوند به بیرون == |
|||
{{ویکی‌پدیا}} |
|||
{{ترتیب‌پیش‌فرض:سینایی، خسرو}} |
{{ترتیب‌پیش‌فرض:سینایی، خسرو}} |
||
[[رده:اهالی ایران]] |
|||
[[رده:اهالی ساری]] |
[[رده:اهالی ساری]] |
||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۷
خسرو سینایی (۱۹ ژانویه ۱۹۴۱ – ۱ اوت ۲۰۲۰) (۲۹ دی ۱۳۱۹ – ۱۱ مرداد ۱۳۹۹) کارگردان ایرانی بود. زادهٔ ساری، مازندران، دانش‌آموختهٔ رشتهٔ کارگردانی و تئوری موسیقی در وین؛ از سال ۱۹۶۷م/ ۱۳۴۶ش به وزارت فرهنگ و هنر و از ۱۹۷۳م/ ۱۳۵۲ش به تلویزون ملی ایران درآمد. فیلم‌های کوتاه و بلند بسیاری ساخت، بیش از صدتا، به آهنگسازی، نوازندگی، فیلم‌نامه‌نویسی و شعر نیز پرداخت. پس از ابتلا به کروناویروس به سن ۷۹ سالگی در تهران درگذشت.[۱]
.jpg)
گفتاوردها
سخنرانی
- سینما حرفه نیست بلکه نوعی زندگی است. سینما از بهترین وسایلی است که با کمک آن می‌توان خلاء زندگی را پر و پربارتر زندگی کرد.
- در ایران ما با پدیده ای مواجه هستیم که می‌توان نام آن
را «ترس از آگاهی» گذاشت که بر اساس آن می‌ترسیم اگر آگاه شویم بتهای ذهنی امان فرو بپاشد در حالی که نباید از آگاه شدن واهمه ای داشت زیرا فرد آگاه هر چیز را با آگاهی دوست و دشمن می‌دارد.
- هنر برای زیباتر زندگی کردن و انعطاف روانی زندگی است وگر نه بدون تابلوی نقاشی هم انسان بدون نان نمی‌ماند.
- زیباترین لحظات، لحظه خلق هنر است که کسانی که اهل هنر نیستند آن را درک نمی‌کنند و هنرمند واقعی فردی است که عمیقاً به دنبال درک لذت خلاقیت باشد.
- ۲۴ ژانویه ۲۰۰۶/ ۵ بهمن ۱۳۸۴، در مراسم نکوداشت خود، مشهد[۲]
- آن چیزی که من را از سیستم متداول آموزش در یک لحظه جدا کرد با شعر شروع شد و این اتفاق در سنین اول یا دوم دبیرستان افتاد و بعد از آن هم با موسیقی پیوند خورد.
- زمانی که سینما را انتخاب کردم و به دنبال تحصیل در این رشته رفتم به این دلیل نبود که عکسم را در سردر سینماها ببینم. من در یک لحظه احساس کردم که سینما مقوله‌ای است که تمام هنرهای مورد علاقه‌ام همچون شعر، ادبیات، موسیقی و معماری را می‌تواند در بر بگیرد.
- من بندهٔ سینما نیستم در عین حال که عاشق آن هستم خود سینما را دوست دارم، اما از حواشی آن همواره بیزار بوده‌ام. وقتی بتوانم فیلم بسازم اما اگر شرایط آن فراهم نشد با کارهای دیگری خودم را سرگرم می‌کنم
- خالی زندگی نکنیم بلکه به جای آن تلاش کنیم تا خلاقانه زندگی کنیم و آن وقت می‌بینیم که زندگی چقدر قشنگ است هر چند که سخت است.
- ۹ ژانویه ۲۰۱۱/ ۱۹ دی ۱۳۸۹، سخنرانی در نشست خانوادگی، گالری «راه ابریشم»، تهران[۳]
- قرار نیست در زندگی بیکار بمانم. این فلسفه زندگی من است، که خالی زندگی نکنم چه شعر، چه فیلم و چه موسیقی به هر حال سراغ یکی از آن‌ها می‌روم. این‌ها همگی ابزارهایی برای خوب زیستن هستند.
- ۹ ژانویه ۲۰۱۱/ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۱، سخنرانی در غرفهٔ نشر امرود، تهران[۴]
مصاحبه
- در مجموع من سینما را یک ابزار می‌بینم. سینما در ذهن اتفاق می‌افتد و با ابزار بیان می‌شود. سینما در ذهن اشخاص مختلف با هم متفاوت است، ولی ابزار آن یکی است.
- ۳ دسامبر ۲۰۱۶ ۱۳ آذر ۱۳۹۵، مصاحبه با روزنامهٔ «شرق»[۵]
نوشتارهای وابسته
منابع
- ↑ امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۲۴۴. شابک ۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲.
- ↑ «مراسم نکوداشت خسرو سینایی در مشهد برگزار شد». ایرنا، ۵ بهمن ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱ مه ۲۰۲۲.
- ↑ «گزارش مشروح ایسنا از نشست خانوادگی سینایی‌ها خسرو سینایی: سعی کردیم در کارهایمان با هم تعارف نداشته باشیم». ایسنا، ۲۰ دی ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱ مه ۲۰۲۲.
- ↑ ««ترانه شاپرک‌های سفید» منتشر شد». ایبنا، ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱ مه ۲۰۲۲.
- ↑ «تاجر بدی هستم». شرق، ۱۳ آذر ۱۳۹۵. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱ مه ۲۰۲۲.
