علی حاتمی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز added Category:نمایشنامهنویسان ایرانی using HotCat |
جز added Category:طراحان لباس ایرانی using HotCat |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
[[رده:کارگردانان ایرانی]] |
[[رده:کارگردانان ایرانی]] |
||
[[رده:نمایشنامهنویسان ایرانی]] |
[[رده:نمایشنامهنویسان ایرانی]] |
||
[[رده:طراحان لباس ایرانی]] |
نسخهٔ ۲۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۵
علی حاتمی (۱۹ اوت ۱۹۴۴ – ۷ دسامبر ۱۹۹۶) (۲۳ مرداد ۱۳۲۳ – ۱۴ آذر ۱۳۷۵) کارگردان ایرانی بود. زادهٔ تهران، دانشآموختهٔ دانشکدهٔ سینما و تئاتر؛ از سال ۱۹۸۰م/ ۱۳۵۹ش حرفهٔ سینماییاش آغاز کرد و تا ۱۹۹۶م/ ۱۳۷۵ش فیلمهای کوتاه و بلند بسیاری را کارگردانی نمود و حداقل ۱۴ فیلم بلند سینمایی و مجموعهٔ تلویزیونی ساخت. همچنین به فیلمنامهنویسی، نمایشنامهنویسی، کارگردانی هنری، طراحی لباس و تهیهکنندگی نیز مشغول شد.[۱] به سن ۵۲ سالگی بر اثر سرطان پانکراس درگذشت و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. دخترش، لیلا حاتمی است.
گفتاوردها
- «من دارم به یک سبک ایرانی قصهگویی و پرداخت سینمایی میرسم، یعنی امیدوارم برسم. من میخواهم به آن ظرافت سبکی، به آن ظرافت پرداخت و بافت و فرم برسم که در قالی ایرانی هست. من قالی میبافم.»
- در مصاحبه با مجلهٔ فیلم[۲]
فیلمنامهها
- «آیین چراغ، خاموشی نیست»
- حاجی (نقش عزتالله انتظامی در حاجی واشینگتن)[۲]
- سنگنوشتهٔ آرامگاه اوست
- «مدرسهٔ هنر مزرعهٔ بلال نیست آقا، که هر سال محصول بهتری داشته باشد. در کواکب آسمان هم یکی میشود ستارهٔ رخشان، الباقی سوسو میزنند.»
- ناصرالدین شاه (نقش عزتالله انتظامی در کمالالملک)[۲]
دربارهٔ او
- «علی حاتمی در سینما هم مادر بود هم پدر و …»[۳]
- «حاتمی نه تنها به بازیگران، بلکه به همه عواملی که درگیر ساخت و تولید فیلم او بودند بها میداد. او میگفت بازیگر مثل گوهر و جواهری است که نویسنده و کارگردان او را کشف میکنند و مسوولان صحنه و لباس و گریم هر کدام کاری روی آن انجام میدهند تا زیباتر باشد، درست مثل برخوردی که با یک الماس صورت میگیرد، چون بازیگر قرار است به زیباترین وجه ممکن به مخاطب تقدیم شود. حاتمی احترام فوقالعادهای برای بازیگر قائل بود. به قول عبدالله اسکندری که من هم همه جوره در زندگی مدیون او هستم، مرحوم حاتمی به گریم کلاس داد و کلاً گریم سینما مدیون این استاد است. او تنها کارگردانی است که به گریمور بها میداد، آن هم در روزگاری که دیگران هیچ زمانی برای آن صرف نمیکردند یا ارزش مالی چندانی به این هنر نمیدادند. چنین رفتار خوبی با طراح صحنه و لباس و تدارکات و … نیز توسط او صورت میگرفت در شرایطی که شاید در بسیاری از پروژهها همه این امور را به شکل سطحی تنها یک نفر انجام میداد.»[۴]
- «علی حاتمی فوقالعاده زندگی را دوست داشت. به او میگفتند شاعر سینما چون دیالوگهای مخصوص به خودش را داشت. چیدن صحنه و آکسسوار مورد استفاده اش نیز مخصوص به خودش بود و حتی در انتخاب لباس بازیگران هم طبق سلیقه خاص خودش عمل میکرد. در فیلم «دلشدگان» لباس نوازندگان در حقیقت پرچم ایران است و یک علامت قلب هم به معنای عشق در میان آن قرار دارد. اینها چیزهایی است که شاید هر کسی متوجه نشده باشد.»[۵]
نوشتارهای وابسته
منابع
- ↑ امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۱۴۳. شابک ۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «آیین چراغ خاموشی نیست». روزنامهٔ جام جم. ۲۶ آذر ۱۳۹۴.
- ↑ http://www.khabaronline.ir/detail/382101/culture/cinema
- ↑ http://sima.jamejamonline.ir/NewsPreview/1793079813475782549
- ↑ http://sima.jamejamonline.ir/NewsPreview/1793079813475782549